"Ayy karnım ağrıycak yeter Zeliş"Ayy sorma sorma ya ünüverstedeki ilk hallerimi ay şuan çok utandım kız gülme çok bebeğe bir şey olur töreler beni keser.Şey Niso sen okudunmu yani kaç yaşındasın"Nisa üzülerek der"Son senemdi 18 yaşındayım ünüveresite sınavına hazırlanıyodum söz vermişdim kendime okuyub burdan İstanbula gelicem kendime özgür hayat kurucam şu mardindeki töreler artık kurban olmamaları için burdan kızları alıb oraya götürüb kendimle beraber okutucam diye kızlara söylemişdim"Kızlar yani onlar kim"Bir kaç tane kız vardı benden bir yaş küçüktüler yani konaklarımız yüz yüzeydi onlara hep derdim ben okuyub gideyim merak etmeyin şu kahr olası berdele töreye sizi asla kurban vermiycem sizide alıb gidicem okuycaksınız ünüvesteli kızlar olucaksınız diye.Ama Zeliş kader beni öyle bir noktaya getirdiki kendim bile bile göz göre göre kurban oldum hayellerim umutlarım yarım kaldı şimdiyse 18 yaşındayım okumalı olduğum yerde ben anne olucam "der gözünün yaşını siler karnını sarar"Ama onun hiç bir suçu yok biliyomusun Zeliş o çok masum her şeyden habersiz bir melek belkide bunun olması bana annelik tadını daha evvelden tatmağıma neden oldu.Ama bu kez sözümün üstünde olucam ben onu okutucam saçma sapan törelere kurban gitmesine asla izin vermiycem onu çok sevicem hiç bir zaman üzümycem seni bebeğim diyib ellerini dahada karnına sarar annen seni çok sevicek"Yaa Niso çok üzüldüm keşke okuya bilseyin hayyelerinin ardından koşa bilseydin ama annelikde sana çok yakışdı hem halada hiç bir zaman umutlarının hayellerinin ardından koşmak için geç değil bebeğin doğduktan sonrada yeniden okulu bitirib ünversiteye hazırlanırsın hem bende sana yardım ederim lazımlı ne varsa alıb her tatilde gelirim burlikte çalışırız"Zelişş çok iyisin"Sende Nisa"der "Şimdi gelelim Barış beyin yaptığı kabalığa ya.Ve gerçekten Süleyman adından da üzür dilerim Nisa ben asla onun böyle olucağını tahmin etmezdim Zehra hanımında böyle yapıcağını"Neyse ya Zeliş kapatalım zaten her şey geride kaldı artık sadece bebeğimin salıklı olması için her şüy yapıcam.Benim tek dayanağım"Zeliş gülümsemeyle Nisanın karnına dokunur"Gerçekten mucize gibi yanu insanın içindede bir insan var oyy oyy Zeliş halasının birtanesi bak gör sen doğ ben gelib sana bakıcam oyuncaklar alıcam sana oyunlar oynuycaz ama sen anneyi çok üzmeden gel tamammı meleğim"der Nisanın karnını okşar.Birden barış içeri gelir"Şey..ben Nisa"Zeliş umursamazca kalkar"Nisacım ben gideyim burayı bir sert kaba hava aldı akşam gelirim kaynatırız der barışa gözleerini kısıb odadan çıkar.Barış Nisanın yanına oturur Nisa düzenini pozmadan barışa bakmaz başını yan çevirir.Barış yutkunarak deminden beri istemesede Nisanın mutsuz olduğunu görüb derin bir nefes alarak Nisaya bakıb nisadan alacağı cevabdan korkarak der"Nisa mutsuzsan ayrıla biliriz yani boşanalım seni bebeğimle birlikte ayrı rahat olacağın bir yer alayım"Nisa Barışın dediğyle şoka uörar birazda o Barışın canını yakmak ister göz yaşılarının gelmesini engeliyyib Barışa dönüb der....
