Barış dikkatlice babaannesine bakar "duydunmu Zehra hanım Nisa benim kadınımdır artık o ağzından kuma lafı çıkmayacaktır"Zehra sinirle çarşafı yere atıb gider."Oğul gitmeyesin büyüyündür senin"der Hacer anada gider .Nisayla Barış baş başa kalırlar Nisa Barışın elini sımsıkı tutduğunu görüb çekmek ister Barış izn vermez Nisayı karşısına getirir"Nisa babaannemi görürsün ona saygısızlık etmeyesin ben diyicemi dedim bir şey dese hiç bir şey demeyesen ona laf söylemek sana düşmez"Nisa başını aşağıa eğer"Tamam beyim""Bu arada konakdan dışarı çıkmayasın başını konağın kapısından bile çıkarmayasan burası Mardin bilirsin ağanın karısı dışarı çıkacaktır el alemin diline düşürmeyesin beni yoksa külahlar değişir"Nisa başını kaldırır gözlerini barışa diker"Beyim merak etmeyeniz bende Mardin kızıyım nerde nasıl davranacağımı iyi bilirim sizin hakkınıza hiç bir şey gelmeyecektir"İyi ben giderim işe gelerken giderken beni işe yola salasın gelirkende beni karşılayasın zamanında anama babama sayğıda kusur etmeyesin hanım"Nisa başını aşağıa yukarıya sallar.Kapıya gelir "Şalını başından çıkarmayasın(şal dediğimde şu hani nazik elbise giyerler saçları açık kalır saçlarına uzun şal takarlar yerle bir oluyo ya ay işte şey şu yeni gelinde bella falan giyyo ya ona benzer anlatma şeklimde ayrı bir güzel he sjsjjsjajj)Nisa şalını düzeldir Barış birden kendinden çıkar Nisayı kendine çekib alnına up uzun derin öpücük kondurur Nisanın kalbi çıkar gibi olur Barışda çeklib uzun uzun Nisaya bakar yüzünde gülümseme oluşur kendine gelir der"Gideim ben hanım(ay şu diyolglar acayib oluyo ya gülesim geliyo yazarken)"İyi işler beyim"Barış gider Nisa konağın kapısını kapatır derin derin nefes alır.Deminden beri sevimsizce onları izleyen Zehra odasına girib eline telefonu alıb Süleymanı arar.
