"Kabul ediyorum ama 1 ay hiç olmazsa geçsin çü çünki o daha küçük"Nisam".."Barış lütfen"Bakın Nisa hanım tedaviyi ertelersek sizin içi hiç iyi olmaz".Ama Alya hanım sizde biliyorsunuz söylediniz dimi o şimdi doğsa yaşamaya bilir hiç olmazsa 1 ay daha ondan sonra"Ahh Nisa hanım biliyirum çok zor tamam kabul ediyirum ama zaten 1 ay olmasınada az kalıyo sizi İstanbula yönlendiriyim arkadaşalarlmı haber edeyim her çey için Dr.Fırat ve bende terpiye az kalmış orda olucaz her şeyi gözetimimiz altında olucak merka etmeyin."Evet Barış kardeşim Alya hanımla bende İstanbulda olucaz merak etme her şey güzel olucak."Teşekür ederim o zaman biz gidelim yarın İstanbula 2 hafta sonrada her şey başlıycak..Nisam kendini iyi hisstmiyor.."Hayır Barışım gidelim bak ben iyiyim gidelim."Tamam o zaman size iyi günler."Alyayla Fırat buruk gülümsemeyle odadan çıkarlar."Dikkat et"Barış iyi.."Nisa ayağa kalkarken başı döner"İyiyisin Nisa iyisinn!!"Barış Nisayı kucağına alır"Ya bırak yaran daha iyleşmedi"Sus bakalım küçük hanım zaten kuş gibisin sana İstanbulun yemeklerinden bolca yedirmeliyim"Sence o tadları tada bilicekmiyim yani ya.."Barış başını eyip Nisanın boynuna sokar"şşt nolur yapma böyle bunları bile işitmek benim ah Nisa biliyormusun ne kadar acı verici bir şey sensizliği yaşamak hayır çıkar bunu aklından "diyip Nisanın boynuna uzun öpücük bırakır."Gidelimmi acıktım ben"Gidelim baharkokulum"Barış Nisayı arabaya getirir konağa gelirler Nisayı kucağına alır"Ya ama ayıp ben "Sus ve yiyeceğin yemekleri düşün .Konaktan içeri girirler "Hii kızım Nisam iyimisin"Gelinim torunum nasıl Barış "Ana baba sonra ..Odaya gelirler yemeklerini yerler Nisa dinlenmek ister Barış dudağına öpücük blrakıb odadan çıkar."Oğul sen ne dersin"Ah güzel yavrum şimdi nolucak Barış "Ana dediğim gibi Zelişlede konuştum yarın öğlen orda olucaz Zeliş evine gelmemizi söyledi ve rica ederim Nisanın yanında konuyu açıb durmayasınız."Oğul torunum o nolucak"Babam onuda düşündük o da iyi olucak nasipimizde varsa bizimle olucak ben inanıyorum o bizi asla bırakmıycak."Ee ozaman ben gidiyim odaya"Git oğul karının yanından ayrılmayasan."Barış gelir Nisayı ayaklarını kendine çekip türkü söykerken bulur"Sesin huzur kokuyo"Hii Barış ya utandım"Barış gelib Nisayı kendine çekip sımsıkı sarıb der"Benim küçük kadınım.Nisa utanıp(ay yumuş yumuş pandayım şuan) başını aşağıa eğer.Kurban olurum ben sana size bak bana hadi yüzünü kaldır"Niye öyle bakıyosun ya"Çok güzelsin.Bu yüzünü huzur veren sesini duymamak seni görememek bana en büyük ceza nisa o doğmamış bebeğimin kokusunu içime çekememek..."Barış.."Nisa anlını Barışın anlına yaslar nefesleri bir birine karışır"Söyle minik kadınım"Nisa yutkunur"Başara bilecekmiyim onu kendimi kurtara bilicekmiyim onu göre bilicekmiyim güzel ALLAHIM bunu bana nasip edicek dimi"Nisam GÜZEL ALLAHIM büyük oher şeye kadir RABBİM seni doğmamış miniyimizi bana bağışlıycak İNŞALLLAH.Savaşıcaz benden ondan" diyip eyilip dudaklarını Nisanının karnına bastırır yeniden anlını Nisanın anlına yaslar"Ondan güç alıcaksın.İnan bana baharkokulum her şey düzelicek."diyib Nisayı sımsıkı sarıb kokuusnu derin derin içine çeker.Sonra uzanıb Nisayı kolları arasına alır ikiside uykuya dalar. Bir az zaman geçtikten sonra Barış telfon sesiyle uyanır tanımadığı numaradan Nisayı kolundan kaldırıb başını yastığa koya anlından öper.Kalkıb telefonu bir kız sesu gelir "Alo.."Alo.."Kimsiniz !"Tanıyamamana çok üzüldüm Barış..."
