"Başınız sağolsun Başınız sağolsun Barışı kaybettik" işte bu sözler kalbine bir siper gibi battı Nisanın."Hayır Hayır o ölemez anladınızmı o bizi bırakamaz . Hayırr"Koşarak ameliyahataneye girir yanındaki hemşirenin "Ölüm saati "dediğini duyar hızla hemşireyi kenara iter "Hanfendi napıyosunuz lütfen dışarı çıkın."HAYIR ANLADINIZMI O ÖLMEDİ ÖLMEDİ O"Diğer hemşire de çarşafı Barışın yüzüne örtmek ister Nisa bir hışımla elinden alıb atar"Örtemezsin "Lütfen zorlaştırmayın bırakın işimizi yapalım"ANLAMIYORMURSUNUZ ÖLMEDİ DİYORUM SİZE"Nisa yüksek sesle bağırır Fırat içeri girir hemşirelerin dışarı çıkmasını söyler"Hadi Nisa gel "Gelmiyorum git sende Barış uyanıcak yalnız bırakmıycak bizi o benide bebeğimizde yalnız bırakmıycak"Nisa ba.."Nisa yanındaki ammeliyyhat bıçağını alıb "Çıkmassan yemin ederim batırırım kalbime yemin ederim"Tamam tamam çıkıyorum yapma sakin"Fırat dışarı çıkar.Baran Fıratı görür yaşlı gözleriyle ona bakar "Gelinağam nerde"Bırak orda kalsın çıkar birazdan".Nisa dizleri üste çöker Barışın soğuk elini tutar ağlayarak"Barışım hadi uyan ne olur yalvarırım bak yemin ederim affetdim seni hadi uyanda da nolur uyan gel sarıl bana baharkokuluk der meleğim de bende seni seviyorun bende sana aşığım bu kadın sana deli gibi aşık hadi aç gözünü tut elimi gidelim burdan bebeğimiz mucizemiz sensiz napar ben naparım sensiz hadi yalnız bırakma beni yalnız bırakma bizi aç gözünü yalvarırım "Nisa son sözlerini diyip gözyaşlarıyla Barışın elini tutub Barışın kalbine dayar başını gözlerini sıkı sıkı kapatır Barışın atmayan kalbi Nisanın atan kalbini o kadar yakarki Nisa kısık sesle"Hadi hadi Barışım atsın o kalbin benim için bebeyimiz için bizim için nolur"sanki derin bir uykuya dalar.
Barışın rüyası ölüm anında:
Barış bilmediği tanımadığı yolda yürümüye devam eder birden yeşillik güzel bie sanki ormana benzer yere ayağını basar "Nerdeyim ben kimse varmı"Birden karşında damatlık ve ve gelinlik giymiş kız gelir Barış şaşkın gözlerle onlara bakar."Si si siz "Adam ve kız elini ellerini birleştirerek Barışa gülmser "Evet Barış biz "Rasim Zarife ama siz ölmüşdünüz "Evet Barış bak biz bunlar içinde öldük ve bunların içinde kara toprağa baş koyduk sende öldün ama daha yaşayacak çok günlerin var sen ölümü hakketmiyosun "Evet hatırlıyorum Yagub evet o beni vurdu "Barış Yagubun bir suçu yok uyanırken Zelişe de söyle onu da mecbur bıraktılar eğer seni vurmasyadı şimdi burda Zeliş olucaktı "Zelişmi anlayamıyorum"Evet Yagub ve Zeliş birbirini seviyolar hem de saf temiz bir sevdayla ama Yagubun mecbur bırakılmasıyla Zeliş ondan vazgeçti onu sorumlu tutuyor onun suçu yok."Ve sen şimdi uyanıcaksın Nisanın elini tutub bir daha elini bırakmıycaksın üzmüyceksin onu"Ama ben öldüm"Uyanıcaksın Barış ömrünüzde up uzun mutlu günleriniz sizi bekliyo"Zarife der:"Birde küçük mucizeniz hatırlıyomusun dimi o mucize gibi hayyatta kaldı annesine tutundu yalnız bırakmadı ne seni ne de annesini şimdi sıra sende onu yalnız bırakmamlısın"Bir kadın Zarife ve Rasime bir küçük pembe bir çarşafta ellerine çoçuk veririrler Barışa doğru gelirler Barış donmuş şekilde onlara bakarlar Zarife örtünü çoçuğun üzünden çeker Barış gözlerini çok güzel minicik elleeri minicik ayakları masmavi gözleri olan kız çoçuğuna bakar Rasim dillenir "Bak Barış bu sizin mucizeniz sizi annesini bırakmayan meleğiniz o yakında sizinle olucak eğer şimdi sen Nisayı yalnız bırakırsan o da annesini bırakıcak Nisa öğle yalnız kalıcakki şimdi uyanıb onun yanına dön bu melek de 9 ay sonra sizinle olucak ismini de Güneş koyucaksınız o hayatınıza küçük güneş gibi parlayacak sizi bir birinize saf temiz bir sevdayla bağlayacak hadi "Rasim ve Zarife çoçuğu kaldırarak ellerini üst üst Barışın kalbine koyar işte o an her şey yeniden başlar.
Nisa derin uykudan duyduğu o kalp atışı sesleriyle hemen kalkar ve bu ses dünyanın Nisanın duyduğu en güzel ses olur ve bu s bir sevdanın yeniden başlanğıc sesi olur.
