ATHENA

1.BÖLÜM

TAM OLARAK HİKAYEYE BURADA BAŞLIYORUM 🥰 BEN YAZARKEN ÇOK KEYİF ALDIM UMARIM OKURKEN DE KEYİF ALINABİLİR

YORUMLARINIZI LÜTFEN İLETİN

——————————————

Her  gün 10 kilometrelik yolu yürüyerek gidip geliyorum, kuyudan su çekiyorum ardından barındığımız bölgeye kadar cüce ağaçlarını ve elf kavuklarını geçerek iki koca su dolu tenekeyi taşıyorum. Tenekeleri profesyonel bir şekilde getirmem gerekirken - çünkü dediğim gibi yıllardır yapıyorum - suyu dökmediğim tanrının bir günü olmuyor. Bu iş bana göre değil, olduğunu hiçbir zaman düşünmedim. Fakat mecburum çünkü bu ailemin mesleği. Biz bir sakayız - su taşıyanlara saka deniyor - İşler burada böyle yürür, ailenin görevini üstlenir ve ileriki soylara aktırırsın. Tüm bunlar insanlar için birer onur kaynağıdır, asırlar önce bilmem kaçıncı büyük dedelerimizin üstlendiği bu görevleri sorgusuz kabul ederiz ve bunu yaparken de mutluluk duyarız, yani mutluluk duyarlar. Benim hissettiklerim ise bu konuyla ilgili tamamen farklı Bazense zaman benim için geçmez olur, sıkışıp kalmış hissederim, benim gibi hissetmediklerini biliyorum çünkü mutlular, ben hariç herkes yerinden memnun gibi duruyor çoğu zaman.

Biraz önce de dediğim gibi burada herkesin bir görevi var örneğin: cücelere kıyafet dikmek, uçan tarla hasadı- ki çok lanet bir iştir - insan eğitimi, sihir araştırma, zehirli meyveleri büyücülerin deneylerinde kullanmaları için toplamak, barınak yapımı... Daha nice saçma görev var. Su taşımak da benim görevim. Ailem Torrum (İnsanların yani bizlerin, barındığı bölge) için suları muhafaza etmekle yükümlü. Kim ne kadar ve nasıl su almış bununla ilgilenirler. Bir kardeşim yok bu yüzden su getirip götürme işini kimseye devredemem.

Sabah erkenden kalkıp işlerimi hallettim. Geldiğimden bu yana kulübede oturuyor, camdan dışarıyı izliyorum. Annem ve babam kulübede değiller. Bu saatlerde Keulla meydanında çalışıyor olurlar. Fazlasıyla küçük bir yerde yaşıyoruz, bir kulübe. Derme çatma koyu kahverengi tahtalara sahip, etrafı harikulade ağaç ve çimlerle dolu. Odam yatağımın sığacağı kadar geniş ve bir de dizime kadar gelen komodin var. Eşyalar çok sıradan. kaliteli odundan yapılma malzemeler alacak paramız yok.

Bu sıralar sık tekrar eden baş dönmem canımı sıkmaya başlıyor. Sanki birileri vücudumun içerisinde geziniyor gibi hissediyorum bu terimi daha önce elf avcısı olan bir büyücünün elfi öldürdüğü esnada Elf'ten çıkan sözlere göre yazılmış katil parmak adam hikayesini okurken öğrenmiştim. Eski olan kapıyı açtığımda tanıdık olan gıcırtı sesi kulağıma doldu. Bugün hava fazla güzel. Etrafa göz gezdirdim. her yer yeşildi ve sanki bütün her şey ne kadar parlak olabilirse o kadar parlamaya çalışıyor gibiydi. Kulübemizin çevresinde Lauren hariç kimse yoktu.

''Athena şu kuşları yakalamam da yardımına ihtiyacım var''

Uzun sarı saçları belinin hizasında sallanıyordu. Elindeki - kendisinden 50 cm kadar uzun olan - ağ ile kuşları yakalamaya çalışmasını izleyerek en yakın arkadaşıma doğru yürüyorum. Lauren benim çocukluk arkadaşım ve görevi kuş, kelebek, uğur böceği gibi uçan her ne varsa büyücülerin belirlediği belli bir sayıda toplar. Toplandıklarında Orman Köşke gider kanatlı canlıların hepsi. çıkardıkları sesler bizim gibi sıradan olanların anlayamayacağı türde güzel bir melodiye sahip. Bu yüzden de periler ve büyücüler için fazlasıyla mühim.

Ellerime belime koyuyorum. Başımı eğerek konuşmasını bekliyorum. '' Haydi ama ne istediğimi bilmiyorsun sanki'' elindeki ağı toprağa sabitledi. Boşta kalan elini benim gibi beline koydu.
'Biliyorum elbette' küçük bir tebessüm yayıldı dudaklarıma. Lauren sevimli olmaya çalışarak '' lütfen benim için ninni söyler misin? Hızlı bir şekilde toplamak istiyorum bu minik canavarları. Bugün fazlasıyla acelem var büyücüler sokağına gidip kendime bir elbise almak zorundayım. Üzerimdeki iyice eskidi'' derken eski püskü yıkanmaktan yırtılan elbisesini inceliyordu. Ondan sonunda kurtulacağı için mutluydu.