Llea's POV
Nagising akong masakit ang ulo.Shit.Nasan ba ako?Tinignan ko suot kong damit,yun pa rin naman.
"Good morning!Rise and shine girls!" nagulat nalang ako nang may biglang sumigaw papasok ng pintuan.Si Christine pala.
"Ano ba Christine?It's too early to wake up!" reklamo sa kanya ni Kris at Angelie
"Anong too early?8:00 am na kaya!" sabi ni Christine with matching tawa effect pa.
"Napapansin ko lang ah.Ba't ngiting-ngiti ka dyan ha?" di ko na napigilang itanong sa kanya kung bakit mukha syang baliw na ang lapad-lapad ng ngiti.
"Oo nga naman,Christine!Ano nakain mo?" tanong ni Jaselle with matching hikab pa.
"Fried rice,bacon,hotdog----" di na natuloy ang sasabihin ni Christine samin ng bigla na lamang siyang batuhin ng unan ng tatlo.
"Kyaaaa~~~ kumain ka na?Hindi mo man lang kami hinintay?" tanong ni Kris
"Nah,sa school na nga lang kayo kumain!Hahaha." sabay labas ng pintuan and live us all with a question mark.
***
Jaselle's POV
"Ano nangyari dun?" sabay turo ni Llea sa nilabasang pintuan ni Christine.
"Sinapian?" dagdag ni Angelie
"Siguro nakamove on na ^_^" sabi ko sabay pasok ng CR.
Habang papunta kami ng school,di ko maiwasang isipin si Ren.Di ko kasi siya nakita eh.As usual,back to normal naman ang lahat pagdating namin sa school.Dakilang nerd pa din ako.
Pagkababa ko ng sasakyan,nagbubulungan na naman ang mga estudyante.Ano pa nga ba aasahan ko?Psh.
"Hey Jaselle!" tawag sakin ni Angelie
"May naghahanap sayo" sabi ni Kris sakin habang tinuturo ang daan papuntang likod ng building
"Huh?Sino naman?" tanong ko sa kanila
"Aba!Malay namin?Ano kami manghuhula?" sabay pa nilang sinabi yun sa harap ko
"Diyan ako dadaan?" sabay turo ko sa daan na tinuro ni Kris kanina
"Hindi.Diyan ka gagapang.Gusto mo?" pambabara naman ni Llea sakin.
Aisht.Wala talaga akong aasahan sa mga ito.Makaalis na nga.Sabi nila hihintayin nalang nila ako.
Habang naglalakad ako,napansin kong may mga sticknotes sa daan.Kumuha ako ng isa at binasa ito.
'Your smile is my weakness ♥'
Shet.Kinikilig ako.Habang patuloy ako sa paglalakad eh patuloy ko ring pinupulot ang mga stickynotes.Nung last sticky note na lang.Nagulat ako sa nabasa ko.
'I can't afford to lose you,Jaselle.I love you so much.~~~Ren'
Agad namang napatingala ako nang biglang sumulpot si Ren sa harap ko.
"Uh,for you" sabay abot sakin ng boquet of rose.
"....." nanatili akong nakatulala sa harap niya.Syeteeee!Kinikilig ako.
"Here.Sunod ka sakin.May sasabihin ako sayo." sabi ni Ren sabay hila ng mga kamay ko.
"Wow" yun nalang ang nasabi ko habang pinagmamasdan ko ang lugar na yun.
"Dito ako madalas tumambay.Dito ko pinapalipas ang mga galit ko.At higit sa lahat,dito kita unang nakita nung first school day." patuloy ni Ren sa mga sinasabi niya.Naaalala ko nga.Pumunta kasi ako dito nung bandang tanghali na.
"Ahh" yun nalang ang tanging nasagot ko sa kanya habang pinagmamasdan ko siyang nakangiti.
"Alam mo,nung nakita kita,di ko maiwasang masdan ang bawat galaw mo.Yung mga ngiti mo,paulit-ulit na nagrereplay sa utak ko.Dito rin sa lugar na 'to,nalaman kong ikaw na pala ang tinitibok nito" sabay turo sa dibdib niya.
"Ren,bakit ako?Mas marami namang iba dyan,mas maganda,ma----" naputol ang sasabihin ko ng bigla niya akong hilahin at niyakap.
.
"Ssh.Iba ka sa kanila.Wag na wag mong ikukumpara ang sarili mo sa kanila.Ikaw,mahal kita.Sila di nila makukuha ang pagmamahal ko sayo."
sabi ni Ren straight through my eyes.
"Hindi ko kailangan ang magandang girlfriend para sabihing may taste ako.Sabihin na nating nerd ka,wala naman sila ng kung anong meron ka.Ang mahalaga,mahal kita." sabi ni Ren sakin and took a smack on my lips.
That was my first kiss.Pero bahala na.Mahal ko naman siya.
"Jaselle,will you be my girlfriend?" tanong sakin ni Ren.May sincerity naman akong nakikita sa kanya.At isa pa,mahal ko din siya.
"....ahh,yes" sabi ko sa kanya habang namumula
"Yes?salamat!" sabay suntok pa sa hangin.
He immediately claimed my lips and savour the moment.When our lips parted,he said
"I will be the best boyfriend in the whole world!" sabay sigaw ni Ren habang unti-unting lumalabas ang mga estudyante at pumapalakpak
Panay ang tingin sakin ng mga kababaihan sa school nang maramdaman ni Ren na hindi ako komportable sa sitwasyon
"Just don't mind them.Let's go." sabay hila sa akin ni Ren papuntang parking lot.
How I wish this will never end.
(A/N: Hi? Haha.Comment and Vote below! Thanks! mwah :*)
