Broken Promises - Louis Tomlinson

Proloog

Dit is geen boek waar Louis beroemd is, maar de andere jongens dus Niall, Harry, Zayn en Liam zijn wel gewoon zijn vrienden. Its the book were One Direction didnt exsist and everyone still did their homework and not tweeting stuff about the boys ;D

- - -

Mackenzie’s Point Of View

Ik keek naar Fiona en Lucy die me uitlachte terwijl ik tegen de kluisjes werd geduwd. Het deed zeer, maar ik beloofde dat ik niet ging huilen ik laat ze niet zien dat ze me raken ik blijf sterk. De ene mep na de andere en een paar schoppen in mijn buik.

‘Kom anders worden mijn handen nog geïnfecteerd met het lelijkheid virus’ zegt Bianca de opperduivel van de Diamanten (hun groep)

‘Zelfs als je geïnfecteerd was je blijft altijd mooier dan Kenzie’ zegt Fiona terwijl ze in mijn gezicht tuft en me nog een klap in mijn gezicht geeft

Ze lachen en lopen weg, ik verplaats me naar de muur en ik voel mijn tranen komen. Ik verschuil me gezicht in mijn handen. Het was je eigen schuld Kenzie, je had haar niet moeten verbeteren in de klas je had je grote mond gewoon dicht moeten houden.  Ik duw mezelf omhoog en ik probeer zo snel mogelijk naar de toiletten te lopen, maar zonder uit te kijken loop ik tegen iemand aan.

‘Alsjeblieft laat het hun niet zijn’ bid ik zachtjes

‘Heb ik dat gedaan’ de zware stem klinkt bezorgt terwijl hij zijn hand uitstrekt

‘Uh.. Nee’ zeg ik terwijl ik zijn hand afwijs en mezelf omhoog duw

‘Wacht? Ben jij niet het menselijke speelgoed van de Diamanten’ zegt hij met een glimlach

En zonder te antwoorden loop ik weg.. wat denkt die jongen wel, maar dan voel ik een harde greep bij mijn arm en duwt hij me terug.

‘Zei ik wat verkeerd’ zegt hij beledigd, Hoe kan die gast nog steeds denken dat hij me zo mag noemen

‘Ja, ik heb een naam’

‘Dus?’ Omg die gast is echt dom, een gespierd lichaam zonder hersens

‘Nee sorry, maar ik moet gaan brein-loze basketbal’

Ik duw zijn arm weg en ik loop snel naar de toiletten, ik kijk naar mijn bloedneus en mijn gescheurde lip. Ik pak een stukje papier en ik dip zachtjes met water het opgedroogde bloed weg. Ik pak mijn lipstick en ik probeer de rooie scheur in mijn lip zo goed mogelijk te bedekken, maar als ik de bel hoor heb ik geen andere keus.. Ik neem een diepe zucht en ik loop naar mijn volgende les. Geschiedenis, daar weet ik al genoeg van ik weet wat er gister, eergister en die week daarvoor is gebeurd.

Louis’ POV

Ik ben echt een sukkel, god dat ik zo tegen haar kon praten. “Menselijke speeltje van de Diamanten” hoe kreeg je het in je hoofd? En dan nog ontkennen, wat ben ik een lul! Boos loop ik naar mijn kluis en pak ik mijn boeken voor de laatste lessen uit het kleine oppervlakkige ding. Ik sjok zowat naar de geschiedenis les en ja i know ik ben te laat. Ik doe de deur open en ik zie Mr. Braam me met een dodelijke blik aankijken.

‘Tomlinson? Te laat alweer’ zegt hij sarcastisch So what dat ik telaat ben het is nu toch al Geschiedenis

‘Alweer is een groot woord’ zeg ik met een lach

‘Neem nou maar plaats’

Ik kijk de vrije stoelen af, smeekende ogen van meiden die vragen of ik naast hun wil zitten, maar dan zie ik Harry en Niall zitten en besluit ik de tafel achter ze te nemen.. Mr. Braam kijkt me hopeloos aan en begint weer met de les.