Jisooသူမအဖေအခန်းထဲမှထွက်လာကာ....
"Hello,Jen"
"JiJi...ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
"ဒီတိုင်း...Jenကိုလွမ်းလို့ဆက်လိုက်တာ...Jen...ခဏနေJenတို့နားကကော်ဖီဆိုင်မှာတွေ့မယ်...ကိုယ်Jenကိုပြောစရာရှိလို့"
"JiJiဘာဖြစ်လို့လဲJenစိတ်ပူလာပြီနော်"
"တွေမှပြောကြတာပေါ့...ခဏနေတွေ့မယ်နော်"
At cafe,Jenအရင်ရောက်နှင့်နေသောကြောင့်
"JiJi" jisooဝင်လာသည့်နှင်လှမ်းပြီးလက်လှမ်းပြလိုက်သည်....
"Sorry...Jenကိုယ်နည်းနည်းနောက်ကျသွားတယ်"ပြောရင်းJenရှေ့ကခုံမှဝင်ထိုင်လိုက်သည်...
"ရပါတယ်...Jenကစောနေတာပါ....JiJiဘာပြောစရာရှိလို့လဲနောက်နေ့ကျောင်းရောက်မှပြောတာမဟုတ်ဘူး"
"Jenကိုလွမ်းလို့ဟီး...."
"ဟွန့်...."
"Jen....ကိုယ်အမေရိကားကိုပညာတော်သင်သွားရမယ်....2နှစ်လောက်တော့ကြာမယ်...."
"ရုတ်တရက်ကြီး...ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"တို့daddy...နေသိပ်မကောင်းလို့...ကိုယ့်ကိုCompanyလွှဲပေးချင်နေပြီ"
"JiJiကိုJenနဲ့တကယ်ဝေးအောင်လုပ်တာလဲမသိဘူး"
"မဟုတ်ပါဘူး...Jen...daddyမှာနှလုံးရောဂါရှိတယ်...သူစိတ်ပင်ပန်းလို့မနေ့တောင်မူးလဲသေးတယ်...ကိုယ့်မှာလဲ..ဆွေမျိုးသားချင်းအရင်းအချာဆိုလို့ Daddyဘဲရှိတာ..."
မျက်ရည်လေးတွေဝဲရင်းပြောနေသောကြောင့်Jisooရဲ့လက်ကလေးကိုကိုင်ကာ....
"Sorry...JiJi.....Jenနည်းနည်းအတွေးလွန်သွားတယ်....အဆင်ပြေသွားမှာပေါ့....2နှစ်ကဘယ်လောက်မှမကြာတာ....Jenအဆင်ပြေမှာပါ....."Jenလည်းမျက်ရည်ဝဲကာပြောနေ....
"Jenစိတ်ချပါ....ကိုယ်....Jenကိုဘယ်တော့မှထားမသွားပါဘူး.ကိုယ်Jenကိုဘဲချစ်တာ....Jen....JiJiကိုမေ့မသွားနဲ့နော်"
"Jenလည်းJiJiကိုချစ်တယ်..."တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်ဆုတ်ကိုင်ထားရင်းပြောနေကြသည်........
"Daddy....Da Yeonကဘာလို့...."
"သမီးကသူနဲ့အတူသင်ရမှာ....ဘာလို့ဆို Daddyတို့ Company နဲ့သူတို့ Company ကစီးပွားဘက်တွေလေ....Daddyတို့..Companyမှာသူတို့ကဒုတိယရှယ်ယာအများဆုံးဆိုတော့....Lee Jan Hwanတောင်းဆိုတဲ့အတိုင်းသူ့သမီးကိုပါအတူလိုက်ခွင့်ပေးပါဆိုလို့ Daddyလုပ်ပေးလိုက်ရတာ...."
"ဒါမဲ့.....Daddy....."
"Soo...သမီးDaddyဟိုမှာအကုန်စီစဉ်ပြီးသွားပြီ....Lee Da Yeonကိုကရုစိုက်ပေးလိုက်ပါ....သမီးနောက်ပိုင်းကျသူနဲ့အလုပ်အတူတွဲလုပ်ရမှာဆိုတော့....အခုကတည်းကရင်းနှီးထားတော့ပိုကောင်းတာပေါ့...."
Sooလည်းဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲဒီတိုင်းရပ်နေသည်,.....
