Sen benim terk ettiğim en güzel şehirsin ,
Düştüğüm çukura kurtarmak için uzanan ellerimsin ,
Hiç tutamadığım giden yolcularımsın ,
Sen benim kovulduğum cennetim ,
Ayrı düştüğüm Havvam'sın .
Hep aynı sessizlikle geliyor gece ,
Hep yalan dolan masalları dinliyorum yine
Hep aynı yüzler , hep aynı sesler peşimde
Anlatamıyorum , inandıramıyorum kendime
Sen benim yarım kalan cümlelerimsin .
Hiç söyleyemediğim , söylemediğim o sözlerim
Sen benim hiç ısınmayan ellerimsin
Hiç unutamayan , unutmayan o kalbim
Sen benim eksik kalan yerimsin
Kapattığım pencereler , güneşlere çektiğim o perdelerim
Sen benim hiç sevmediğim sessizliğimsin
Kaybettiğim yolum , korktuğum karanlık , hiç tutamadığım o yeminlerim
Sen benim terk ettiğim şehirlerimsin
Düştüğüm çukur , uzanan ellerim , hiç tutunamadığım gidenlerim
Sen benim kovulduğum cennetimsin
Eğdiğim yüzüm , sövdüğüm aydınlığa hiç açamadığım gözlerim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
∞ AŞKINA AŞIK OLDUM ∞
RomanceKalp mi insana sev diyen yoksa yalnızlık mı körükleyen ? Sahi nedir sevmek ; bir muma ateş olmak mı yoksa yanan ateşe dokunmak mı ?
