*BİR MELEK ÖLÜRKEN *

47 1 1
                                    


Sustu içimdeki

Yorgun yüzündeki

Düstü elindeki

Öldü

Bir melekti


Sen sen sen giderken

Kalbim burada kalirken

Ellerim sessiz soguk ve suskun öyle dururken

Yalnizlik gittigin yoldan bana geri gelirken

Gözlerimden yas yerine sessiz harfler damlarken


Sen sen sen giderken

Ben ben ben kalirken

Ayak seslerinle bütün camlar pencereler inerken

Bir veda saçlarimdan tutup beni yerlerde sürüklerken

Yüzümde ne aci ne keder

Sana son kez bakarken


Sen sen sen giderken

Bir kalp burada kalirken

Bir sehri bir tekmeyle benim üstüme yikarken

Bir dua dudaklarindan düsüp paramparça olurken

Sen sen sen giderken

Ben ben ben kalirken


Sustu içimdeki

Yorgun yüzündeki

Düstü elindeki

Öldü

Bir melekti


Yagmur gecenin karanligini gökten söküp atarken

Rüzgar vurup bulutlarina beyaz simsekler çakarken

Uykusundan uyanmis çocuklar korkmuslar aglarlarken

Içlerinden biri neden tanri çok mu üzgün ki derken

Göç yollarinda kuslar kaybolmus ölürlerken

Bir deniz kiyisinda bir adam hala onu sayiklarken

Gökyüzüne açilmis eller birer birer kapanirken

Sen sen sen giderken

Bir melegi öldürürken



Veda etmeden gidilmez çocuk

Bu vedadan sayilmaz çocuk

Bir melek ölürken

Böyle sessiz durulmaz çocuk.Sustu içimdeki

Yorgun yüzündeki

Düstü elindeki

Öldü

Bir melekti


Sen sen sen giderken

Kalbim burada kalirken

Ellerim sessiz soguk ve suskun öyle dururken

Yalnizlik gittigin yoldan bana geri gelirken

Gözlerimden yas yerine sessiz harfler damlarken


Sen sen sen giderken

Ben ben ben kalirken

Ayak seslerinle bütün camlar pencereler inerken

Bir veda saçlarimdan tutup beni yerlerde sürüklerken

Yüzümde ne aci ne keder

Sana son kez bakarken


Sen sen sen giderken

Bir kalp burada kalirken

Bir sehri bir tekmeyle benim üstüme yikarken

Bir dua dudaklarindan düsüp paramparça olurken

Sen sen sen giderken

Ben ben ben kalirken


Sustu içimdeki

Yorgun yüzündeki

Düstü elindeki

Öldü

Bir melekti


Yagmur gecenin karanligini gökten söküp atarken

Rüzgar vurup bulutlarina beyaz simsekler çakarken

Uykusundan uyanmis çocuklar korkmuslar aglarlarken

Içlerinden biri neden tanri çok mu üzgün ki derken

Göç yollarinda kuslar kaybolmus ölürlerken

Bir deniz kiyisinda bir adam hala onu sayiklarken

Gökyüzüne açilmis eller birer birer kapanirken

Sen sen sen giderken

Bir melegi öldürürken



Veda etmeden gidilmez çocuk

Bu vedadan sayilmaz çocuk

Bir melek ölürken

Böyle sessiz durulmaz çocuk.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 28, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

∞ AŞKINA AŞIK OLDUM ∞Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin