∞ AŞKINA AŞIK OLDUM ∞

YALNIZLIK

    

Vurmuyor yüzüne eskisi gibi sanki 
Güneşin ısıtmıyor içini 
Gelmiyor içinden uzatmak ellerini 
Ellerin tutamıyor bir kalbi 

Bir kağıt, bir kalem, bir yanmış, bir sönmüş, bir bitmiş sigara 
Hayatın bu 
Sökülmüş, atılmış, kırılmış, dökülmüş hep paramparça 
Yolun sonu bu 

Yalnızlık 
Saklandığın o küçük delikte buluyor seni 
Yalnızlık 
Seviştiğin o kalpsiz bedende uyuşturuyor seni 
Yalnızlık 
Sıkıştığın o küçük evinde vuruyor seni 
Yalnızlık öldürüyor seni 
Öldürüyor beni 

Yalnızlık çağının kalbi kırık çocukları 
Yalnızlık o simsiyah ellerinde 
Yalandan ninnileriyle büyütüyor bizi