❄️
'İçimde büyüyen soğuğa aşık oldum.'
His buydu,
ve hızla büyüdü.
Zihnimde ki boşlukta yayılan, kendi sesime uyandım. Çok soğuktu, donuyordum.
'karsu!'
Kupkuru olan dudaklarım aralanmış, kendime seslenişim yankılanıyordu kulaklarımda. Bir cızırtı? Sinek vızıltısı? Buz çatırtısı mı?
Her şey bulanıkken tavan sandığım alana daha fazla bakamayıp kapattım gözlerimi. Gözlerim ağrıyor ve görmeme engel oluyordu ve sadece ama sadece düşünüyordum.
Rüyamda sesimin dolandığı o boşluğu görmüyordum, ama hissin anlamını bilen zihnim, bana oyunlar oynuyordu. Bedenim uyanma eylemime şu an için bir tepki vermemişti, hareket edemiyordum, etmiyordum da...gibi bir şeydi. Kalbimse korkudan türeyen, aklımın da onaylayıp destek verdiği o sert vurgusuna devam ediyordu. Yine de, o gördüğüm rüyam bitmişti sanırım. Şimdi, kapalı gözlerimin ardındaki bilincim açık, kafam çalışıyordu. Durmadan düşündüğüm, gökyüzündeki o kocaman kar kütlesiydi. Yine sürekli zihnimde araya giren bir diğer şey ise o adamın gözlerinin içinde ki küçük şekilli kar tanaleriydi. O kadar kusursuz tanelerdi ki onlar, şekillerini daha önce hiç görmemiştim. En sevdiğim mevsime ait kar tanelerini uzun uzun araştırmıştım. Aklıma asla gelmeyen, adamın gözlerinin içindeki o şekiller var olamaz diye var sayıyordum. Hareleri karlı bir adam. Tuhaf bir rüyaydı, çok tuhaf. Peki ya sağ gözündeki tanenin sol gözündekinden farklı olması nedir?
Zihnimi zorladığımda son hatırladığım en net şeyin, o gözlerinde birer kar tanesi ve sadece benim yansımamın olduğuydu. Kendimden de ödüm kopmuştu benim. İnsan bu yansımasından da korkardı. Ben o kadar korkmuştum ki, kalbim hala durmadan göğsüme sertçe vuruyor, kendi yaşadıklarını, kendi çerçevesinden bana hatırlatıyordu. Derin bir nefesi, sesli bir şekilde geri verdiğimde tutulan boynumu hareket ettirmeyi başardım.
"Off." diyordum sağıma dönerken. Buranın oksijeni mi beni boğuyordu?
Hala rüya biraz gerçekti, gerçeklerim de rüya.
Gibi.
Acaba gerçekten, şimdi aklımdan geçenlerin temeli gibi uyanmış mıydım? yoksa uyuyor muydum hala? İnsan rüyasında kaç defa rüya görüp, kaç defa uyanırdı ki? Hangisi gerçek bir uyanış olurdu? Bir filmi aklıma getiren zihnim, filmin ismini hatırlamıyordu.
Neydi?
Neydi?
...
inception ? Evet! Başlangıç filmi.
Yok, Evet, her şey rüyaymış, bende uyanıyordum şimdi. 'Oh be!'
Gözlerimi yavaşça ve korkarak aralamaya başladım. Birisi hiç beklemediğim bir anda yüzüne doğru eğildiğinde ürkerek kafamı geri çekip yastığa bastırdım. Bu kez gözlerimi refleksle kocaman açmıştım. Hep birisi benimle benim arama böyle dalıyordu . Kadın konuşmaya başladı.
"Uyandın."
Gözlerimi kısıp yüzümü daha fazla buruşturdum. Ne derin bir uykuydu bu bedenimdeki. Zihmin ise apaçıktı.
"Neredeyim ben? Hastanede mi?" Dudaklarımı yaladım hızla. Acıyorlardı.
Su?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DANS ETMEYİ SEVEN KARDAN ADAM.
FantasyBelki, bilinmeyen bir zamanının bilinen bir diliminde. Bir varmış bir yokmuş, Masalın içinden; Şatodayım. Ben şatodan çıkamam. Ejderham var içimde. Saçımda kısa. Bir prens yok. Beyaz atlı prensim, at siyah. Biri var olmuş, biri yok.
