FLAW

The Prince

Once upon a time there was a beautiful prince who lived in a castle. The prince's beauty is so astonishing that even men from all over the kingdom fell for his beauty. But the prince is a very shy kind of guy, so he doesn't want all the attention that he gets in the crowd because of his beauty. The prince defies his beauty and treat it as a curse being given to him. One day while the prince wander in the woods he heard a familiar sound. A sound alike from footsteps of a horse rapidly going towards him. And because of being afraid to be seen, he rushed behind a tree where he cannot be found. As the noise of the footsteps vanished, he heard the sound of a fallen branches getting stepped by someone. The prince leaned more inside the tree to hide himself, but he didn't notice that there is a big hole inside it. The prince fell into the hole and because of the shock he felt. The prince fell asleep...

Natahimik nalang ako pagkatapos kong basahin ang story.

"Ano na pong nangyari sa prince?" Sabi ng isang bata

Riiiiinngggggg!!!

Magsasalita na sana ako nang biglang tumunog ang bell.

"Yehey! Uwian na! :-D" sigaw ng batang si Renz

"Oh mga bata nextime nalang natin itutuloy ang kwento ah!"

"Teacher Vince tapusin na po natin ngayon! Please :'(" Hirit ng batang si Amie

I just tapped her head and say "Nextime nalang :-) pinky promise?!"

"Okay! pinky promise! :-D"

"So... class let's pray na para makauwi na kau!"

Nang nakapagdasal ay isa isa nang naglabasan ang mga bata sa daycare.

Inayos ko narin ang mga upuan at sinimulan naring magayos ng gamit para makauwi.

The daycare where I'm working is just a few blocks away from the apartment where I lived in so I only have few things to pack up kapag uuwi na ko

At the age of 28 masasabi kong I am almost living a perfect life maliban lang sa isang bagay.

Sa tingin ko kasi ay kailangan ko ng taong makakasama sa panghabang buhay.

For short I need romance in my life! These passed years kasi wala sa isip ko ang salitang LOVE, dahil masyadong busy sa pagkuha ng degree sa pagtuturo.

Pero iba pala talaga kapag malapit ka nang mapunta sa expiration date mo into dating, Napapahanap ka talaga ng wala sa oras.

Isasara ko na sana ang Daycare nang may isang lalaking lumapit sakin

"Ahmm hello! :-)"

Tinignan ko sya sandali at sinabing "Hi?" Sabay balik sa ginagawa kong pagla-lock ng pinto ng daycare

"Pwede pong magtanong?"

"Sure"

"Saan po dito yung ligaya street?"

"Doon oh!" Pagturo ko sa kanto

"Ah... gano'n po ba? Salamat po"

"Sige..."

Nang makaalis na ang lalaki ay agad ko nang ini-lock ang pinto ng Daycare at umuwi na.

I plug my earphone sa cp para makapagsoundtrip habang naglalakad.

Nang mapadaan ako sa ligaya street may nakita akong nagkakagulo, may away atang nagaganap kaya umiba nalang ako ng way na dinaanan para iwas narin sa gulo.

Nang makauwi ako ay nagpalit na ako ng damit at naghanda para makapagluto na ng makakain. Naging hobby ko narin kasi ang pagluluto.

Naghahanap ako sa internet ng mga easy to cook na recipes at sa awa naman ng diyos nagiging masarap naman ang pagkakaluto kapag natapos na.

Riinnggg Riiiinnggg

Agad kong kinuha ang phone ng marinig itong nagriring.

"Hello?"

"Vince! Nasan ka ngayon?"

"Oh ikaw pala kuya Josh! Nasa bahay lang bakit?"

"May sasabihin akong importanteng bagay sayo but first maupo ka muna where you can be comfortable." Naupo ako sa couch tulad ng sinabi ni Kuya
Josh

"Wag kang mabibigla ah, pero I have something to tell you... It's something bad."

Nang marinig ko ang salitang 'BAD' ay bigla akong kinabahan pero nilakasan ko nalang ang loob ko and pretended to be fine.

"Bakit? Anong nangyari?"

"Si Tito Mauricio nasa hospital ngayon 50/50, he's been hit by a car this morning at ang sabi sakin ng mga doctor ikaw daw ang hinahanap nya bago sya tuluyang nawalan ng malay."

"Ha?! Paanong nangyari yun? Yung sasakyan, yung sasakyan ng nakabangga?! nakuha nyo ba yung plate number?"

"Kumalma ka nga Vince! Maayos na ang lahat, yung nakabungo kay Tito ay nasa prisinto na ngayon at nangakong sya ang sasagot lahat ng magagastos sa hospital. Pero ang importante ngayon, kailan mo ng pumunta dito ngayon."

"Walang hiya sya! Dapat mabulok sya sa kulungan. Oh sige na Kuya! I will pack my things up para agad na makapunta dyan!"

"Kaya mo bang mag-drive? Ipapasundo nalang kita para mas safe. Baka naman kasi sa sobrang pagmamadali mo ay ikaw naman itong maaksidente?!"

"Don't worry Kuya magcocommute nalang ako, sige na paki ingatan si Tatay ah!"

Pagkababa ko ng phone ay hindi ako magkanda ugaga kung ano ang uunahin ko, kung anong gagawin ko. Hanggang sa dumeretso nalang ako sa kwarto at inayos ang mga gamit ko. Sa sobrang tuliro ko ay hindi ko na napansing medjo mausok at amoy sunog na karne na. Agad akong nagtungo sa kusina at nakitang umaapoy na ang kawaling ginagamit ko sa pagluluto. Kinuha ko kaagad ang fire extinguisher at pinatay ang kalan.

Pagkapatay ng apoy ay napaupo nalang ako dahil sobrang naguguluhan at litong lito na ko. Hindi ko na kaya ang mga nangyayari, masyadong kabigla-bigla para sakin. Natahimik nalang ako at napaisip na sana ang mga nagyayarimg ito ay isa lang masamang paaginip at bukas pagkagising ko ay maayos na ang lahat.