BAŞLANGIÇ

1.Bölüm

Hemen telefona sarıldım :

'' Deniz benimkiler gittiler, bende çıkıcam birazdan evden çık geliyorum 5 dakikaya ''

" Tamam kanka ''

Tam telefonu kapatırken Deniz'in sesiyle telefonu tekrar kulağıma götürdüm.

'' Arya''

'' Kötü düşünme Deniz her zaman iyi düşün iyi olsun ''

'' Nerden anladın ''

'' Seni iyi tanıyorum çünkü ''

Telefonu kapattım ve bavulları alarak mutfağa indim.Babamın masanın altında ki dolaba sakladığı 3 bin lirayı alarak jet hızıyla yukarı çıktım.Kardeşlerim uyuyordu. İkisininde yanağından öptüm.Ağlayarak tam odadan çıkıcaktım ki Asya'nın '' abla '' sesiyle duraksadım.Gözyaşlarımı sildikten sonra arkamı dönüp gülümsedim.

''Efendim ablacığım ?''

'' Ne oldu neden ağlıyorsun '' O kocaman mavi gözleriyle bana masumca bakıyordu.

''Ağlamıyorum ablacığım'' elimle çaktırmadan gözyaşımı sildikten sonra gülümseyip alnından öptüm. '' Hadi uyu sen ''

''Peki ablacığım ''

Odadan çıkıp koşarak ağlaya ağlaya aşağı indim ve kapıyı usulca çektim.

Taksi gelmişti bile.

'' Bu bavullar sizin mi abla ?''

'' Evet ikiside benim'' Gözyaşımı sildim ve koltuğa oturup dışarıyı izlemeye başladım. '' Şurdan sola dönelim, tamam burda durun.''

Deniz kapının önündeydi. Kapıyı açıp hemen içeri girdi. Adamda dışarı çıkmış bavulları yerleştiriyordu.

'' Deniz ne kadar aldın yanına ?''

''Valla evde 2000 buldum''

'' Tamam bende de 3000 var''

Adamın içeriye girmesiyle konuşmayı kestik.

"Abla istikamet nereye ?"

Deniz'e baktım ve kafamı taksiciye çevirip :

" Havaalanına"

Denizle bakışıyorduk.Saatime baktım saat 20.30 du.Uçağın kalkmasına 1 buçuk saat vardı 20 dakikaya havalanındaydık. Biraz telaş yapmıştım.Deniz farketmiş olucakki elimi tutup gülümsedi. Sürekli saatime bakıyordum.Annemler yakalayamasın diye de bir yandan da dua ediyordum.Havaalanına gelmiştik.Uçağın kalkmasına 1 saat kalmıştı.Hemen check-in yaptırmak için koşmaya başladık.

"Kimliklerinizi alayım"

"Buyrun" diyerek adama kimlikleri uzattık.Bir sorun çıkmasın diye bir yandan da dua ediyordum.İçimden "hadi ama hadi ya Allah'ım ne olur bir sorun çıkmasın" diye konuşurken adamın sesiyle kendi kendime konuşmayı kestim.

" Buyrun hanımefendi uçak biletleriniz. Bavullarınızı alabilir miyim"

Deniz'e bakıp güldüm. Çok şükür dermişçesine iç çekip birbirimize sarıldıktan sonra boş bulduğumuz bir yere oturduk.

" Arya ?"

"Efendim kanka ?"

" Şu an ciddi ciddi gidiyoruz yani dimi rüya falan değil."

" Değil canım değil kabus bitti artık bizim için hayat yeni başlıyor.Bu bizim yeni "Başlangıcımız".diyerek gülümsedik.

Deniz'in telefonu çaldı bir an. Haliyle korktuk.Arayan Emre'ydi.

" Kızlar aileleriniz yemekten erken ayrıldılar şu an gidiyorlar hatta, siz uçağa bindiniz mi ?"

Deniz cevap verdi :

"Allah kahretmesin ya nasıl erken kalktılar yok daha binmedik yarım saatimiz var Emre onların eve gitmesi 20 dakika alır en azından 5-10 dakika oyalayabilir misin ?"

" Valla Deniz yapabileceğim bir şey yok inan 1 saattir oyalıyorum artık şüphelenecekler."

" Tamam peki haber verdiğin için çok sağol bu iyiliğini hiç unutmayacağız."

Deniz telefonu kapadıktan sonra hemen lafa girdim :

" Sakin olmamız gerekiyor şu an onlar 20 dakikaya ancak eve gider zaten şimdi dua et uçak rötar yapmasında kurtulalım artık bu cehennemden."

" Tamam kanka tamam "

Bildiğim bütün duaları okudum saatime baktım son 15 dakika .

" Deniz hadi kapıya gidelim artık"

Kapılar açılmıştı herkes sıra bekliyordu gülümsedik.

"Hadi ya şu sıra hızlı aksın artık"

" Sakin ol Deniz gidiyoruz işte " diyerek güldüm.

Adama tam biletleri verdim ki arka taraftan bir görevli seslendi.

" Bir saniye durun"

Denizle birbirimize yakalanmışçasına baktık.Yakalandık mı yani ne oldu şimdi yine ne bokluk çıktı diye iyice endişelenmeye başlarken adam devam etti :

" El çantanızı burda unutmuşsunuz" diyerek elindeki çantayla beraber bize doğru gelmeye başladı.

Rahatlamışçasına güldüm ve :

" Çok teşekkür ederim "Elinden çantayı aldım.

Biletler kesildi ve uçağın gürültüsü duyuldu. Uçağa doğru yürürken Denizle kahkaha atıp birbirimize sarıldık.

" sonunda be kurtuluyoruz bu cehennemden heyt be Allah'ım sana şükürler olsun ." istemeden sesim yükselmişti.
Telefonum çalıyordu arayan annemdi meşgule attım eve gelmiş olmalılardı ki bir yandan da mesaj atıyordu nerdesin sen diye.Gülümsedim ve Deniz'de telefonunu göstererek bizimkilerde arıyor dedi.

Uçağa binmiştik hâlâ arıyorlardı.En son telefonları kapattık.

" Emniyet kemerinizi takın lütfen telefonlarıda kapatır mısınız kalkıcaz birazdan"

Gülmeye başladık sonunda karanlık bitiyordu. Uçağın kalkış sesiyle yeni bir hayata yeni bir başlangıca merhaba dedik..