BAŞLANGIÇ

2.Bölüm

''Alo Emre biz indik''

''Oh çok şükür sonunda Arya kendinize çok dikkat edin tamam mı mesajınızı bekliyorum''

Uçaktan indik ve otobüse binerek bavullarımızı almak için havaalanına girdik.Bavulları beklerken gözüm Efe'ye çok benzeyen birine takıldı.Film şeridi gibi kabus dolu anlar gözümün önünden geçti.Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı.Deniz'in dürtmesiyle kendime geldim.

''Arya iyi misin ?''

''Hı evet evet iyiyim bavulun geliyor bak'' diyerek bavulunu işaret ettikten sonra kendime gelmek istermişçesine kafamı iki yana hızlıca salladım.

'' Şu bavulları bir an önce alalım da telefonların simlerini takalım artık.

Kafamı sallayarak '' tamam kanka'' dedim. Bavulumu görmüştüm almak için ileri yeltendim. Bavullarımızı aldıktan sonra boş bir yere oturduk.Antalya'dan aldığımız yeni simleri telefonlara taktık.Eski simlerimizi uçağa bindikten sonra parçalamıştık zaten.Deniz güldü ve :

''Cemre gelmiştir herhalde diyerek kapıya doğru gitti.''

Cemre gelmişti bile heyecanla bir o tarafa bir o tarafa gidip duruyordu.Deniz kapıdan çıkar çıkmaz ''Gelmiş bile'' diyerek elindeki bavulları bırakıp doğruca Cemre'nin üzerine atladı.Deniz'in hareketi güldürmüştü beni.

''Hey sakin ol kumral güzeli'' diyerek Deniz'e sarıldı.Ayrıldıktan sonra Cemre'yle göz göze bakıp gülümsedik.

''Gel buraya '' diyerek güldü ve kollarını açtı.Güldüm ve bütün içtenliğimle sarıldım.

''Eee yolculuk nasıl geçti güzellikler''

Arabasına doğru yürümeye başladık.Arabanın bagajını açtım ve lafa devam ettim :

''Valla nasıl olsun '' işte diyerek rahatalamışçasına iç çekerek arabaya bindim.

''Cemre annen falan sorun çıkarmadı değil mi ?''

Biraz duraksadıktan sonra gülerek :

'' Yok canım saçmalama''

''Emin misin kanka ?''

''Evet evet siz merak etmeyin ben hallettim onu''

''Peki canım öyle diyosan''

En sevdiğim şarkı çalmaya başlayınca radyonun sesini açtım ve hep beraber söylemeye başladık :

-''Even if I could I'd give up everything''

''if only for your good so hold me when I'm here''

''Right me when I'm wrong you can hold me when I'm scared''

Bağıra bağıra söylüyorduk.Ben önde Deniz arkada oturuyordu.Artık bitmişti şimdi mutlu olma vaktiydi.Eve gelene kadar bağıra bağıra şarkı söyledik.Yol 1 saat sürdü zaten.Meğer İstanbul'da mesafeler ne kadar uzakmış gerçi Cemre daha az olduğunu söylüyor.Bilmiyorum bu kocaman şehirle nasıl başa çıkarız.Ara sokakta bir yere girdik.Evler çok bitişikti ama çok sempatik duruyordu.Bizim villalarda ki siteden sonra burası çok cana yakın geldi.Orda herkes lüks peşindeydi kocaman sitede bir soğukluk vardı ama burada gece olmasına rağmen bir sıcaklık vardı.Alışkın değildik böyle ortamlarla.Deniz'le etrafımıza baktıktan sonra bavulları alıp apartmandan içeriye girdik.

Cemre kapıyı çaldı kapıyı annesi açtı.Geçiştirirmişçesine :

''Hoşgeldiniz '' diyerek hemen içeriye girdi.

Deniz'le birbirimize bakıp içeri girdik.E tabi haliyle alınmıştık.Cemre hemen lafa girdi :

''Siz annemin kusuruna bakmayın kızlar dedem hasta onun için sinirleri çok bozuk''dedikten sonra kapıyı kapattı. Deniz hemen lafa girdi :