ALL RIGHTS RESERVED. No part of this story may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system, without the written permission of the author, except where permitted by law.
PLAGIARISM IS A CRIME
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hindi Ko Alam | TheOnlyRealOne
Prologue
I had my first heartache and heartbreak..
"Akala ko noon may gusto na rin siya sa akin."
I fell in love at the wrong time..
"Alam kong bata pa ako noon pero alam ko din na sigurado ako sa nararamdaman ko.."
He let me to fall for him....
"Masakit, kasi ang sama niya. Pinaasa nya lang ako."
But now, I moved on. I already start my life in a new game.
"Sisiguraduhin ko nang hindi na ako talunan."
The real story is just starting.
"Hindi ako gaganti sa kanya.. gagamitin ko lang ang isa pang buhay na natitira sa laro ko."
A game has 3 life and if you lose 1, you only have 2, and that's what I have now...
************************************************************************************
Sigh..
Nandito ako ngayon sa kusina ko at nakain ng Lomi... eto ang lagi kong kinakain tuwing stress ako. Oo. Stress pa din ako. Alam niyo na yun. Nabwi-bwisit kasi ako kapag bigla ko na lang naalala ang mukha niya. Kairita. Hangga't maari hindi ko na binabalikan ang hindi dapat balikan.
"Ang sarap ko talaga mag-luto." Puri ko sa sarili ko.
Pagkatapos kong kumain ay pumunta ako sa sala.
It's so quite. Paano ba naman ako lang mag-isa ang nakatira ngayon dito. Wala yung parents ko and si ate naman nasa Singapore. Minsan nga nababaliw na ako sa sobrang tahimik dito sa bahay. Pero okay lang, masaya naman ako eh. Payapa. Wait, Masaya nga ba? Tsk. My phone is ringing so sinagot ko naman.
"Yes?" bungad ko kung sino 'man 'to.
"We need you now Summer." Oh.. si Sir Em pala 'to. Photographer ko dito sa Philippines if may photoshoot ako dito siya yung photographer ko.
"Why?" and also matipid na ako kung maki-usap sa mga tao kung minsan.
"Lannie our model, is not available today for a photoshoot and I think you are always avail right?" he said.
"Alright."
"Dun ka dumeretso sa Tagaytay. Sky Ranch okay?"
"What?! Here to Tagaytay!---" call ended. Binaba niya. I have no choice but to obey him. Right obey. Im a good girl. Just, eto lang ang career ko para mabuhay ng mag-isa. Pero don't get me wrong, hindi ako nag-hirap. Sadyang ayaw ko lang umasa sa parents ko and Im here just for a vacation. Remember Im in South Korea. Masyadong na akong nilalamig kasi dun eh and I am a model there. A popular one.
So yeah dahil boring dito sa bahay. I start to pack my things and go to Tagaytay for a shoot. And when my things are all okay, I left our house para pumunta na ng Tagaytay. Ie-enjoy ko na lang talaga ang biyahe ko. Taguig to Tagaytay. Wow. Kapagod mag-drive.
Nang makarating na ako sa Sky Ranch sa Tagaytay at pagbaba na pagbaba ko pa talaga sa kotse ko na naka-park sa parking ng Sky Ranch ay nakita ko pa ang mukha ng matagal ko nang kinalimutan pero hanggang ngayon ay kinamumuhian ko pa din. You know him na. I just ignored him at umalis na. Nagpatuloy lang ako maglakad papunta sa may Leslie's Restaurant. Nandun daw sila.
"Hi." Bati ko sa kanila.
"Let's start." Sabi naman ni Sir Em. The photographer.
"Hindi na ako magpapalit saka magma-make up?" tanong ko.
"No need mukhang sinadya mo na para hindi hassle sayo. Re-touch na lang." sasabihin ko na sa inyo. Oo, medyo may pagka-masungit yang si Sir Em. Masyadong masunurin eh. Tss.
"Okay." Agad naman akong pina-upo ng make up artist at nire-touch yung make up ko. After that nagpunta kami sa may rides. Roller coaster ang una. Pero hindi naman sasakay.
"Wait, where's Clark Efron?!" galit na tanong ni Sir Em sa mga kasama namin. Wait, parang familiar yung hinahanap ni Sir. Sino nga ulit?
"He said he's here." Sabi naman nung isa.
"Excuse me, sino nga ulit?" tanong ko.
"Si Sir Clark Efron po ma'am." Ugh. Familiar talaga eh. Mamaya na nga lang.
"Sir Em kailangan ba talagang kaming dalawa?" Tanong ko and he said yes. After several minutes sabi na lang ni Sir Em na ako na lang muna so yeah we started.
I posed a fierce one at the roller coaster. When I checked my pictures.. Ang ganda ko, hahaha. Walang kupas ang aking modeling. Habang tinitignan ko pa yung ibang shots ko naririnig ko na si Sir Em na sinisermunan na si Clark? Dahil sa 45 minutes late niya.
"Ok Summer pumunta ka na dito." Pagtayo ko sa kinauupuan ko nagulat ako nang makita ko dito yung kuya ni Cyrus na si Clark. Kaya pala sabi ko parang familiar. Lumapit na ako kanila Sir Em. At ipinaliwanag naman niya saamin ang gagawin, yung tamang posing and expression ng mukha namin.
"You look more beautiful Zoey." He said.
"Excuse me, my name is not Zoey. It's Summer." Pagco-correct ko naman.
Kindly VOTE COMMENT SHARE SUPPORT this story ♥
BINABASA MO ANG
Way Back Into Love
Teen Fiction"Way Back Into Love" is Part 2 of "Fall" Bakit ganun? Lahat na ng bagay meron ako pero bakit feeling ko nag-iisa lang ako, na para bang may kulang? Mahahanap ko pa kaya yun?
