Επικίνδυνη αγάπη

Καλωσόρισες στις ζωές μας

Νίκος: Ρε τι σας είπα; Κουφοί είστε; 

Ίμπρα (ο καλύτερος βοηθός του ): Αφεντικό, δεν γίνεται σου λέω. Εκεί είναι οι Κινέζοι. Δεν μπορούμε να πάμε δυτικά. 

Νίκος: Και εμένα τι με νοιάζει για αυτούς;

Ίμπρα: Γύρνα στα λογικά σου. Θυμάσαι τι πάθαμε την προηγούμενη φορά; Παραλίγο να χάσουμε εσένα και άλλους 8 άντρες, με εξαίρεση τον Χόρχε που σε προστάτεψε και έφαγε τις περισσότερες σφαίρες. 

Νίκος: Εντάξει εντάξει. Βιάστηκα να ξανά ξεκινήσω. Πηγαίνετε στα μπαρ. Πουλήστε όλο το πράγμα. Θα μιλήσω με τον Τέσσερα για να στείλει κι άλλη. 

Ίμπρα: Μάλιστα. Θα σου τηλεφωνήσω. 

Νίκος: Περίμενε. Τα κορίτσια; Έφτασαν; 

Ίμπρα: Σήμερα τα μεσάνυχτα. 

Νίκος: Πόσες είναι είπαμε; 

Ίμπρα: Πέντε. 

Νίκος: Δεν αλλάζεις τακτική. Κάνεις όπως τις άλλες. Μην τις ακουμπήσει κανένας χωρίς να το θέλουν. Κανόνισε! 

Ίμπρα: Με ξέρεις τόσο καιρό. Δεν θα έκανα κάτι χωρίς να μου το πεις. 

Νίκος: Ωραία. Φύγε τώρα. 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αλεξία: Γεια σας. Τι θα θέλατε; 

Πελάτης: Έναν διπλό φέρε μου και εκείνα τα μπισκοτάκια που μου φέρνεις κάθε φορά. 

Αλεξία: Φυσικά. 

Μάρθα ( φίλη ): Βρε κοπελιά, αφού έρχεται τόσο καιρό, μόνο και μόνο για εσένα, κάνε κάτι και εσύ. 

Αλεξία: Μάρθα. Τελείωνε. Τον συνηθισμένο φτιάξε. Και βάλε και τα μπισκοτάκια. 

Μάρθα: Καλά ντε! Μην μαλώνεις. Θα πάμε πουθενά το βράδυ; 

Αλεξία: Δεν ξέρω. Βαριέμαι. Θα κάτσω καλύτερα σπίτι να δω καμιά ταινία. 

Μάρθα: Είσαι τρελή; Λευκή βραδιά και θα μείνεις μέσα; Ο Τάσος, σίγουρα θα μας βάλει στο μπαρ. Αν του πω δυο γλυκόλογα είναι όλος δικός μου. 

Αλεξία: Ρε Μάρθα, έλεος. Παίζεις με την καρδιά του παιδιού. 

Μάρθα: Σοβαρέψου λίγο. Έτσι θέλουν οι άντρες, αλλιώς θα σε κάνουν ότι θέλουν. Θα βρεις και κανέναν στο μπαρ. 

Αλεξία: Είναι έτοιμος ο καφές; 

Μάρθα: Έτοιμος είναι. Λύσσαξες!  

Αλεξία: Όσο για το βράδυ, θα το σκεφτώ. Δεν υπόσχομαι τίποτα. 

Μάρθα: Έτσι μπράβο! 

Αλεξία: Ορίστε το καφεδάκι σας. 

Πελάτης: Σε ευχαριστώ κοπέλα μου. 

Αλεξία: Να είστε καλά. 

Πελάτης: Δεν μου λες το ονοματάκι σου; Είναι αγένεια να σε αποκαλώ κοπέλα. 

Αλεξία: Μια χαρά είναι και αυτό. Δεν έχω πρόβλημα. 

Πελάτης: Έχω εγώ όμως. 

Αλεξία: Και θα έχεις μεγαλύτερο αν δεν με παρατήσεις ήσυχη. 

Πελάτης: Καλά βρε κούκλα μου. Ηρέμησε λίγο. 

Αλεξία: Ορίστε καλέ. Τα είδες; 

Μάρθα: Έκανε την πρώτη κίνηση. 

Αλεξία: Θα σου έλεγα τίποτα τώρα αλλά έχε χάρη. 

Κ. Βασίλης (αφεντικό): Κορίτσια, μπορείτε να φύγετε. Θα κλείσω σε λίγο έτσι κι αλλιώς. Πηγαίνετε να ξεβγείτε λίγο, βραδιά που είναι. 

Μάρθα: Αχ, πόσο τυχερές είμαστε που έχουμε ένα αφεντικό σαν και εσάς. 

Κ. Βασίλης: Άντε, η ώρα περνάει και δεν θα βρείτε κάπου να πάτε. 

Αλεξία: Τα λέμε από εβδομάδα αφεντικό. 

Κ. Βασίλης: Στο καλό κορίτσι μου. Καλή διασκέδαση. 

Μάρθα: Επίσης. 

Τελικά, ήθελε δεν ήθελε η Αλεξία, ετοιμάστηκε και θα συναντούσε την φίλη της έξω από το μπαρ, το οποίο δυσκολεύτηκε να βρει. 

Μάρθα: Άντε, επιτέλους! 

Αλεξία: Τι επιτέλους καλέ; Σε αυτά τα στενά που με φέρνεις. 

Μάρθα: Προτιμούσες δηλαδή να πηγαίναμε από μπροστά και να πληρώναμε 200 ευρώ την είσοδο η κάθε μια; 

Τάσος: Άντε ελάτε. Φορέστε και αυτά τα βραχιόλια και είστε μια χαρά. Καλά να περάσετε. 

Μάρθα: Θα σε δω μετά; 

Τάσος: Τελειώνω από εδώ στις 2. Αν έχεις χρόνο μπορούμε να βρεθούμε κάπου. 

Μάρθα: Μόλις τελειώσεις στο σπίτι μου. 

Αλεξία: Θα το βουλώσετε τώρα να περάσουμε μην μας δει κανένας; 

Μάρθα: Δίκιο έχεις. Πάμε.