Series 1 Silverius : Mahal kita

Pahina : 03

Breen Kennedy Saven

Nakita ko ito umakyat sakin bintana at pumasok ito  sa aking silid kaya lumapit ako dito.  Kaya  nagulat ako ng nakita ko ang tao nagdurugo ang kanyang sugat. Nagmamadali ito pumasok sa akin silid .

Sinara niya agad ang aking binata sisigaw sana ako dahil may isang lalaki pumasok sakin silid at hindi ko kilala.

"wag ka mag aalala hindi ako masamang tao may humahabol lang sakin kaaway at ito lang nakita ko bukas para hindi nila ako makita at mahuli. Inalis niya ang kanyang harang sa mukha.

Pinaupo ko siya sa aking higaan at tumingin ako sa mga gamit nandito. Buti na lang may nakita ako pang gamot.

Pagkahanap ko lumapit ako sa kanya at tinaas ang kanyang damit na suot. nilinis ko ang kanyang sugat pagkatapos ko linisin ito lumayo na ako sa kanya.

" Maraming salamat, binibini. Ano nga pala ang iyong pangalan? at kung may hihingin ka sakin tulong ako ay tutulong sayo bayad sa iyon ginawang kabutihan. Ani niya sakin.

Ako si Breen, ano pangalan mo? Bakit ka nila hinahabol? mabilis na mga tanong ko.

Sandali lang, binibini. natawa ito mahina kaya napantingin ako sa kanya.

Matapang ang kanya mukha ang mga mata niya ay sumisigaw ng katapangan kulay abo ang mata niya, matangos ang kanyang ilong. manipis ang kanyang kilay, kulay pula ang kanyang labi at manipis.

Binibini, baka matunaw ako. natatawa ani niya.

Kaya namula aking pisngi, Ano pangalan  mo? Nahihiyang tanong ko.

Ako si Aspen, " pagpapakilala niya sa sarili niya. kita ko umangat ang sulok ng kanyang labi.

Namula naman ako, nagulat ako na may kumatok sa aking silid kaya napantingin ako sa kanya.

Ako'y aalis na binibini breen sa muling natin pagkikita, nagamot mo na aking sugat at maraming salamat dahil doon.

May binigay siya papel kaya napantingin ako sa kanya. "ito ang regalo ko binibini." ako'y aalis na at mag iingat ka. " ani niya sakin at binuksan ang bintana at tumalon doon tinignan ko binagsakan nakita ko bumalik ang tingin niya sakin at kumindat.

Nawala na siya sa akin paningin at kumatok ulit sa labas ng aking kwarto kaya tinignan ko muna ito at tinabi ang sulat sakin mga gamit.

Lumapit ako sa pintuan at nakita ko si sacrifice nakatayo sa labas. Ngumiti ito sakin, " lady breen nakahanda na ating pagkain." ani ni sacrifice

Lumabas na ako at sinara ang aking silid, nauna ako naglakad habang siya naman nasa likod ko. Huminto ako kase hindi ko alam papunta, napansin niya kaya nauna siya sakin at tinuro and daan papunta doon.

Lumapit ako sa lamesa inaayos naman niya ang aking upuan at umupo na ako doon. Nilagay niya ang sinabi ko pagkain.

Ang mga kawal naman ay nakatayo lang sa gilid at hinihintay ako natawa na lang ako dahil para silang estatwa.

"Sumabay na kayo kumain sa akin?"  nakangiting alok ko, " mamaya na po kami lady Breen at nakakahiya po sumabay sa inyo panigurado po maingay po yan. Ani niya sakin.

" ayos lang, malungkot kumain ng mag isa kaya sumabay na kayo sakin. " pagpapaawa ko.

Natawa naman sila sakin. Sumang ayon na para kumain tumabi sakin si sac at yon mga kawal naman ay nag kanila ng mga upo nahihiya pa sila ng una pero ng bigyan ko sila ng mga ngiti.

Nawala din ang kanila at hiya. nagkuwentuhan kami habang kumakain at nagtawanan.

Napakasuwerte siguro ng prinsipe pag ikaw ang pinili niya, dahil sobrang ganda at bait mo Binibini. Ani ng isang kawal.

Natawa naman ako sa sinabi niya sakin. Siguro nga. "ani ko, at kumindat.

Nagtawanan ng mga kawal sa sinabi ko.
" binibini gusto ko malaman mo na, gusto ko sana. ikaw ang piliin ng prinsipe , dahil malulungkot kami. pag hindi ka pinili mamumuhay ka mag isa dahil pag ikaw ay sumali pagpipilian ng prinsipe ikaw ay hindi na pwede ikasal dahil ayon ang batas. Ani sakin ni sac.

Kaya hangad namin and kaligayahan mo lady Breen. Ani ng isang kawal.

Ipagdarasal namin na piliin ka at pakasalan ng prinsipe at maging masaya ka. Ani ng kawal sakin.

Natapos na kami kumain at hinatid ako na sac sa aking silid. nagpaalam na ito sakin tapos na ako maligo at binuksan ko ang bintana.

Nakita ko ang bilog na buwan na nakapaligid ay itim na langit at mga bituin na sobrang ningning at mga ulap na hiwalay hiwalay.

Nakatingin ako sa kanila at nagagandahan ako kase ang tahimik nila at ang ganda.

Nakakabawas ng problema at nakakatahimik ng buhay, randam ko ang lakas ng hangin ng humahaplos sakin pisngi.

Nakatulala lang ako sa buwan at mga bituin.

Alam ko ang batas na iyon at wala ako pagsisihan dahil ginusto ko yon. Lalaban ako hanggang sa pwede at hanggang sumuko ako.

Sinarado ko na ang bintana ko at nahiga sa aking kama.

S o l a c E.