Hayat Beklemez

Aşk mı

Sevmek , aşk , ilk öpücük bütün bu kelimeler , kelime bakımından güçsüz olsalar da hayatımızın kahramanlarıdır. Bence bu hayatta herkes aşık olabilir ; en iyiside , en kötüsüde , en yalnızıda... Aşk mutluluğu ele alır. Aşk kendinden vazgeçme halidir , kendi benliğini ezmeden " Biz " olabilme halidir. Yalnızlık ise hayatın acı tarafını ele alır. Çoğu yalnız kişiler " aşk yok , aşk sadece aptalların işi..." deseler bile her zaman " Aşk " vardır. Aşk , sen vazgeçtikten sonra başına gelendir. Hani dersin ya " herşey bitti , vazgeçtim " işte o anda bir yıldız parlar. Ne tuhaf bir his , gerçek görünen bir hayal... Bazen hayatı bir hayal gibi yaşamak lazım , gerçeklerden uzak. Bir çok iyi yazar ; kitaplarını geçmişinden yararlanarak yazar. Geçmiş bi nevi bugün bize öğüt verir. Mesela geçmişte yaptığımız bir şeyi bugün yapmamamız gerektiğini öğretir. Ve bazen büyümemiz için zamana ihtiyacımız yoktur. Yaşadıklarımız bizi büyültebilir. Biliyor musunuz ? Aslında ilk görüşte aşk denilen bişey vardır. Ya da biz öyle birşeyin vâr olmasını istiyoruz. Örneğin ; bazılarına göre ilk görüşte etkilenip zamanla aşık olmak varmış. Bana göre ise ilk görüşte kalbinin pır pır atması , gözlerinin sık sık onu aramasıdır ilk görüşte aşk. Sürekli onu görmek ister , gözler. Onun için atmak ister , kalp. Onu düşünmek ister , beyin. Peki ya duygular ? Onu arzulamak ister. Size bir tavsiyede bulunmak istiyorum. Hayatı , sanki bugün ölecekmiş gibi yaşayın , pişmanlık duymadan. Kimse " Keşke " demek istemez. En azından " denedim ama olmadı " dersiniz. Sizce , bir insan neden bir insandan vazgeçemez ? Bağımlı olduğu için mi ? Yoksa ona alıştığı için mi ? Bence bir insan hayatının normal akışını bozan ve onu kendi hayat düzenine alıştıran bir insanı severse ondan vazgeçemez. Bu bir bağımlılık da olabilir alışkanlıkta...
Ne zor şey insanın hissettiklerini söyleyememesi. Ne zor şey severken susmak. Bu ömür bu susmalar için fazla kısa değil mi ?