ဂြၽန္က ကြၽန္ေတာ့္ကိုအရင္ကလိုအေရာမဝင္ေတာ့ေပ။ ဦးေလးႀကီးကသာအစစအရာရာလုပ္ေပးသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကစကားေျပာလည္းဂြၽန္ကလိုတာထက္ပိုမေျပာဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ေတြကိုဂြၽန္ျမင္ေအာင္အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါေဖာ္က်ဴးျပသည္။ ဂြၽန္ကတုပ္တုပ္မွ်ပင္မလႈပ္။ ရက္စက္လြန္းလွပါသည္။ ဂြၽန္မွအပက်န္သူမ်ားမွာကြၽန္ေတာ့္အားပုံမွန္အတိုင္းသာဆက္ဆံသည္။ ဂ်င္နီ၊ အမေယာင္း၊ ဦးေလးႀကီးႏွင့္အိမ္အကူအမမ်ားမွာအရာအားလုံးကိုနားလည္ေပးသည္။ ဂြၽန္သာကြၽန္ေတာ့္အေပၚကိုစိမ္းကားရက္သည္။ မဂၤလာရက္ကိုေ႐ြးထားသည္ထက္ႏွစ္ပတ္ေရွ႕တိုးလိုက္ေလသည္။ မဂၤလာခန္းမႏွင့္ ဖိတ္စာမ်ားကိုအျမန္ႏႈန္းကိုျပင္ဆင္သည္။ ယေန႔ေတာ့အမေယာင္းႏွင့္အတူမဂၤလာဝတ္စုံကိုေ႐ြးဖို႔သြားသည္။ မွန္တာေပါ့ေလ။ ဂြၽန္က ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္ေဝးရာကိုေျပးရန္ျမန္ႏိုင္သေလာက္ျမန္ျမန္ျပင္ဆင္သည္။ ဂြၽန္ကဤမွ်အထိလုပ္ေသာေၾကာင့္တစ္အိမ္သားလုံးအံ့ၾသရသည္။ ယခုမူကားညကိုးနာရီပင္ရွိေခ်ၿပီ။ ျပန္မလာေသးေသာဂြၽန္ႏွင့္အမေယာင္းကိုေစာင့္ေနသည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကိုအမ်က္ေတာ္ရွေနသည့္ဂြၽန္႔မ်က္ႏွာကိုေတြ႕ခ်င္္သည္။ တစ္အိမ္တည္းေနၿပီးလြမ္းေနရသည့္အျဖစ္ပါ။
ဂြၽန္တို႔ျပန္လာၾကၿပီ။ အမေယာင္းကိုေပြ႕ခ်ီထားသည္။ အမေယာင္းလက္ထဲတြင္လက္ဆြဲအိတ္သုံးအိတ္ရွိသည္။အိမ္အကူအမမ်ားကအေျပးဆင္းယူၾကသည္။တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္အၾကည့္ခ်င္းဆိုက္၍ခ်ိဳအီစြာၿပဳံးေနၾကသည္။ ဂြၽန္႔အၿပဳံးမ်ားသည္ကြၽန္ေတာ့္ကိုျမင္သည္ႏွင့္တည္သြားသည္။ဂြၽန္ရယ္။
"ေမာင္ငယ္ ေအးေနမွာေပါ့ ဘာလို႔အထဲမဝင္ေနတာလဲကြယ္"
"ရတယ္အမေယာင္း"
ေမာင္ငယ္က ကူးကိုပဲအသနားခံေနေသာအၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ေနသည္ေၾကာင့္ကြၽန္မကစိတ္မေကာင္းေပ။ စကားေျပာခ်င္၍ေန႔တိုင္းေစာင့္ေနေသာေမာင္ငယ့္ကိုအေရးတစ္စက္မွမလုပ္ဘူး။ ေမာင္ငယ့္အေၾကာင္းကိုေျပာလွ်င္လည္းစကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲသည္။ ယေန႔ေတာ့ေမာင္ငယ္ႏွင့္ကူးစကားေျပာႏိုင္ရန္လမ္းေၾကာင္းဖန္တီးေပးမည္။
YOU ARE READING
beyond bitteRSweet preterite memories(Eden contest)Completed
FanfictionShort story (completed) သဘာဝကျကျသာတွေးခေါ်တတ်သည်။ကိုယ့်လက်တွဲဖော်ကိုတန်ဖိုးထားပုံဖော်သည်။အချစ်ဆိုတာဘာလဲလို့မေးရင်ဒီကောင်လေးဂျောင်ဂုကရှင်းပြပါလိမ့်မည်။..... ချစ်ရသူပျော်ရွှင်ခြင်းက ကိုယ့်ရဲ့ပျော်ရွှင်ခြင်းပါဆိုတာကိုထယ်ယောင်းကအလံထူသက်သေပြနိုင်သည်။...
