Chaos in Nightmare (World Series #2)

CHAPTER 3

Chapter 3

“Baliw lang ang maniniwala sa mga grim reaper grim reaper na ‘yan, insan,” ngumiwi ang pinsan ko habang nakapande kwatrong upo siya sa tapat ko.

“Baka adik lang talaga ‘yong lalaki na ‘yon kagabi.” Isinandal ko ang ulo ko sa malambot naming sofa.

Kay Kaison ko lang sinasabi ang tungkol sa mga nangyari sa akin kagabi.

“Are you okay? Is it because of your fiance, or that mysterious guy?” Dinig kong tanong niya.

“I ponder about what happened last night.” I glimpse on him. “I think, I need a vacation.” I muttered.

He nodded. “I will set the group outing for us,” he took his phone out inside his pocket. “Saan mo ba gusto?” he was scrolling down through his phone.  Ang swerte ko talaga at nagkaroon ako ng pinsan na para ko na ring kapatid.

“Gusto ko ng 3 days vacation, I want to refresh my mind...” I leaned my back on the couch again and closed my eyes. Nag-isip ako kung saan may malapit at maganda na lugar.

“Sa Batangas kaya?” I suggested while my eyes were still close. Matagal tagal na rin akong hindi nakakapag outing together with my friends.

“Huh? B-Bakit doon pa?” I heard him stuttered. Iminulat ko ang mga mata ko at bumaling sa kanya nang naka taas ang isang kilay.

“Tinanong mo ako kung saan ko gusto ‘di ba?” Asik ko.

“E, ‘di ba takot ka sa tubig? I mean—” I cut his words off.

“Sa tubig dagat lang ako takot, Kaison, hindi sa swimming pool, okay?” Tumayo ako sa sofa at nag stretch ng katawan.

“Oo nga,” mahinang sagot niya. “Pero kasi...” Hindi na niya matuloy ang sasabihin niya.

Tinaas ko ang kamay ko para wala na siyang masabi pa.

“Wala nang pero pero, Kai. Basta maghanap ka ng magandang hotel & resort sa Batangas. Sabihan mo na rin ‘yung iba na sumama.” Sabi ko bago ko siya talikuran. “I’ll just take a nap.” I informed him while walking upstairs.

Days passed by natuloy talaga ang outing namin sa Batangas. Pinamaalam na rin ako ni Kaison kay Mommy. Yes, at this age hirap pa rin akong mag paalam sa parents ko na mag outing kasama ang mga kaibigan. Pinayagan din ako ni mommy na gamitin ang kotse ko at nagbigay pa ng allowance. Napanaginipan ko kagabi ang mga mangyayari sa amin ngayong araw at nakita kong wala namang mangyayari na masama kaya tuloy na tuloy kami. Pagkatapos kong ayusin ang mga dala kong snacks and drinks sa likod ng sasakyan ko ay nag send ako ng message sa group chat namin.

You:
“Hoy nasaan na kayo?”

They immediately seen it and saw them typing their replies.

Fleur Soliel Hermosa replied to you:
“On the way na kami ni Kai. Nagpasundo pa ako sa bataan, e.”

“What the hell?” dahil consistent si Kaison sa kanya, para sa pinsan ko ay napakalapit lang ng bataan sa cavite. Umuwi nga pala si Fleur sa province nila last week. Buti na lang ay alam ng pinsan ko ang bataan dahil hometown din ‘yon ng lolo namin. Dalawang taon na rin simula noong manligaw siya kay Fleur, pero hindi ko alam kung bakit hanggang ngayon ay hindi niya pa rin sinasagot.

My messenger pop up again because of Reign. He sent us a sideview photo of Yzai where she was currently signing her published books of the students in front of her table. I smiled proudly.