Carrying the Billionaire's Child

Chapter 29

I opened my eyes at the same time crying, I didn’t move in lying down because I was stunned by the darkness that wrapped around me.

Where am I? why is so dark

Itinukod ko ang mga palad ko at ini angat ang katawan para maka tayo and I was shocked when the light suddenly turned on. I blocked my hands to cover face because my eyes hurt from the sudden light, bakit ako nandito? sino ang nag dala sa'kin dito?.

Nanlaki ang mga mata ko dahil sa na alala, nagdra-drive ako and then bigla akong prumeno dahil may biglang sumabog and before I fainted I heard a man laugh.

"NO!!!" I suddenly screamed because I suddenly remembered Austin and manang Rose being kidnapped by kade's father.

Tumayo ako at hindi inalintana ang sakit ng katawan lalo na'yong ulo ko dahil sa sobrang pag aalala at sobrang kaba. Napaka hayop n'yang tao, pati enosenteng tao dinamay n'ya pa.

Nag martsa ako papuntang pinto at bago pa akong tuloyang maka lapit ay bigla 'tong bumukas at iniluwa nito si Kade kaya napa atras ako.

Dahil ngayon ay nasa harapan ko s'ya at nag aalab ang galit ko dahil napa ka demonyo n'ya. Ini hakbang ko muli ang aking mga paa at gaya ng dati ay napa atras muli 'to dahil sa biglaang pag pasok ng isang lalaki na naka mask at may dala dala sa kan'yang besig.

Hindi pa man ako naguumpisa ay para na akong mahihimatay sa nakita dahil yung anak ko. . .si Austin ay nasa besig ng lalaki at humugot ng baril ang lalaki sa kong saan at itinutok 'to sa anak ko.

Na alarma ako dahil doon. "Huwag!!!! ma awa ka, please. . huwag ang anak ko!" Sigaw ko at tinignan si Kade na ngayon ay walang makikitang emosyon sa kan'yang mukha. Ibinalik ko muli ang paningin sa anak at bigla 'tong umiyak, mas lalo akong napa iyak dahil gusto ko s'yang kargahin at patahanin. Baka gutom na ang anak ko, baka yung pampers n'ya puno na, baka na iinitan ang anak ko kaya dapat palitan muli ang kan'yang damit.

Tumengin ako kay Kade at bigla itong umangat ang palad n'ya at naka lahad ito sa lalaki. I just watched her every move and I just shook my head desperately and cried like there was no tomorrow because the man handed the gun to Kade.

"Hindi!!" I scremed at the top of my lungs at napa tegil ako dahil biglang nagpa putok si Kade sa harap ko kaya't natumba ako. Tumayo ako muli mula sa pagkaka tumba at ganon nalang ang sigaw ko sa sakit dahil yung tuhod ko ay may tama.

Ini angat ko ang panengin ko at ganon nalang ang iyak ko na parang mamamatay dahil yung baril ay naka tutok nasa anak ko na wala paring tigil kaka iyak.

"No!! hindi mo'yan gagawi---HINDI!!!!"

"AUSTIN!!!!"

"Jusko po, Aira anak!" Gulat akong napa tengin sa nag salita at bumungad sa'kin si Manang Rose na umiiyak.

Tinignan ko ang posisyon ko at naka upo na ako ngayon sa biglaang pag bangon, agad akong tumayo at pumonta kay Austin na naka higa sa maruming crib at luma.

Napaka samang panaginip ang dumating sa'kin, ayuko. . ayukong magkatotoo. God, please. Kahit ako nalang. . kahit ako na. . wag lang ang walang kamuwang muwang na anak ko.

Hindi kona napigilan ang luha at kusa na itong tumulo na parang sirang gripo, gusto ko s'yang buhatin at yakapin pero ayukong ma istorbo ang mahimbing pagkakatulog n'ya.

I turned to Manang Rose and I immediately marched towards her and hugged her and she hugged me back while caressing my back. Sa ilang sandaling pagyakapan ay hinarap ko s'ya at agad na sinipat sipat ang katawan n'ya.