- Chapter 3.บ้านกระดูก -
เมื่อวานนี้ฉันให้เจ้าแว่นนั่นไปช่วยทำความสะอาด ส่วนฉันก็แค่นั่งสั่งและดู-0- ไม่อยากจะเชื่อว่าหมอนั่นคล่องแคล่วจริงๆ ขนาดฉันเป็นผู้หญิงยังไม่ขนาดนั้นเลยนะ ใช้เวลาไม่นานเขาก็ทำเสร็จเรียบร้อยสะอาดวิ้งเลยล่ะ แล้วหลังจากทำความสะอาดเสร็จเราก็ไปที่โรงเก็บของที่เหมือนเป็นบ้านหลังหนึ่งโดยที่ไม่ลืมเอาเจ้าแมวน้อยพิชซี่ขนสีขาวปนเทามาด้วย ต่อมาฉันก็ได้รู้จักชื่อของเจ้าหมาน้อยทั้งสามตัวอีกต่างหาก=__=
ตัวสีขาวชื่อ พีพี เป็นตัวเด็กสุด ท่างทางอ่อนแอ๊อ่อนแอ เขาบอกว่าตัวนี้เป็นของเขา-0-
ส่วนตัวสีน้ำตาลชื่อคิปเปอร์ ท่าทางร่าเริง ซุกซน เป็นพี่คนกลาง เขาบอกว่าตัวนี้เป็นของสคริป์
และตัวสุดท้ายที่เป็นพี่คนโต มีตัวสีดำชื่อว่าคิลอร์ ดูท่าทางดุๆ ดูเป็นผู้นำ แล้วยังบอกอีกว่าตัวนี้เป็นของฉัน ฉันเลยถามไปว่าทำไมถึงเป็นของฉัน คำตอบที่ได้เล่นเอาฉันโมโหจนหน้าดำหน้าแดงเลยล่ะ ก็เขาดับตอบว่า เพราะฉันให้ที่อยู่กับพวกเด็กๆ(เขาเรียกพวกสัตว์ว่างั้น-*-) เลยให้ฉันตัวนึง แล้วที่เป็นตัวนี้เพราะมันเหมือนกับฉันที่ดุๆ แล้วยังดูเป็นผู้นำ=___= กล้ามาว่าฉันดุได้ไง ฉันออกจะน่ารัก โฮะๆ^O^ (ไม่สวยไม่อวดนี่บอกเลย)และตอนนี้ฉันก็กำลังมาหาเขาที่โรงเก็บของ วันนี้เป็นวันเสาร์โรงเรียนเลยปิด แล้วเหตุผลที่มาโรงเรียนของเจ้าแว่นคือจะทำให้โรงเก็บของนั่นกลายเป็นบ้านเพราะพวกตู้ยงตู้เย็นและข้าวของต่างๆยังสภาพดีอยู่ ส่วนเหตุผลที่ฉันมาคือเพราะฉันอยากมา จบนะ -___-'
แอ๊ดดดดดดดดด~
ฉันผลักประตูเข้าไปข้างในสิ่งแรกที่เห็นคือเจ้าเด็กๆทั้งสี่ตัวกำลังเล่นกัดนู่นนี้นั่นอย่างสนุกสนาน แต่ฉันกลับไม่เห็นเจ้าของของพวกเด็กๆนะ ดูจากจานข้าวแสดงว่าเขามาให้อาหารพวกเด็กๆแล้วล่ะ แล้วตอนนี้อยู่ไหนล่ะ?
ВЫ ЧИТАЕТЕ
I don't know! เป็นไปได้ไง ผมรักยัยจอมโหด
Любовные романыเมื่อเด็กแว่นที่หลายๆคนคิดว่าเขาคือคนที่โคตรๆเนิร์ด ต้องมาเจอกับสาวขาโหดประจำร.รอย่าง 'คลอไลน์' จะทำไงได้เมื่อเธอนั้นบังคับให้เขามาเป็นเบ๊ แล้วเด็กแว่นจอมเฟคอย่าง 'เคย์' จะยอมเป็นหรือไม่ ติดตามได้ใน I don't know! เป็นไปได้ไง ผมรักยัยจอมโหด (มาเป็นโ...