Bilmediğim bir çocuğun yaralanmasından dolayı şu an hastanedeydim. Hala ne olduğunu konusunda hiçbir fikrim yoktu.
Adının Felix olduğunu öğrendiğim genç bana onun sevgilisi olduğumu iddia edip duruyor ve benim delirdiğimi düşünüyordu. Ama bence asıl akıl hastası kendisiydi?
Saçları hafif ağrımış bir kişi yanımıza geldi ve konuşmaya başladı "Hastanın muaynesi bitti. Durumu aşırı ciddi değil, endişelenmenizi gerektiren bir durum kalmadı. Birazdan odasına geçecek, yanına gidebilirsiniz.".
Doktorun dediklerinden sonra Felix'le beraber 'kardeşimin' hasta odasına gittik. Evimde saldırıya uğramış çocuk hasta yatağında yatıyordu. Yüzü gerçekten ilk gördüğüm halinden daha dinç duruyordu. Peki ona bunu yapan kimdi? Nasıl benim evime girebilmişti? Her şey aşırı mantıksız geliyordu. Kaç kere anlatılsa da mantıksız gelmeye devam edecekti. İlk başta benim ailem ben doğduktan çok kısa bir süre sonra gittikleri bir gezide öldürülmüştü, bu yüzden bir kardeşe sahip olmam imkansızdı. Sevgili konusuna gelir isek...
Ben heteroseksüelim? Nasıl bir erkek ile sevgili olabilirim? Saçmalık. Artık bu eşek şakasına bir son vermeliler.
"ABİ!" yatakta yatan çocuk bağırarak yataktan sıçramıştı. Her yerinden terler akıyordu, kabus görmüştü galiba? Çocukla gözlerim buluşunca ağlamaya başladı ve;
"Abi! Öldün sandım. Nasıl kurtulabildin o bıçaklı adamdan?"
Galiba bunları Felix'e hitaben söylemişti? Kafamı Felix'e çevirdiğimde ise bana sorgular bir şekilde baktığını gördüm. "Niye bana dik dik bakıyorsun?" gözlerim ikili arasında gidip geliyordu.
"Onun abisi sensin ve az önceki şeyleri sana söyledi. Bıçaklı adam kimdi? Size zarar verme amacı ne? Her şeyi çabucak anlat!"
"Ne adamı ya amına koyayım. Uykumdan uyandığımda ikinizde evimdeydiniz. Hala kim olduğunuzu ve nereden geldiğinizi çözemedim. Benimle taşşak mı geçiyorsunuz acaba?"
"Chris şakayı bırak artık! Komik değilsin ve olan olaylar da aynı şekilde. Durum ciddi!"
"Şaka yapmıyorum ikinizi de tanımıyorum ve tanımakta istemiyorum. Benden bu kadar!"
Dedim ve kendimi hışımla odadan attım. Gerçekten beni bunaltmışlardı. Koridorlarda boş boş dolaşmak yerine bahçeye çıktım ve ceplerimi yoklamaya başladım. Ama hiç birinde sigara paketim yoktu? Galiba aceleyle çıkarken evde unutmuştum? Çokta takmayıp en yakın büfeden marlboro touch blue aldım ve direkt içmeye başladım.
"Hey! Sen sigara içmezdin hatta nefret ederdin, ne oldu sana böyle? Artık seni tanıyamıyorum Chan. Bir günde neler oldu?"
"Yine mi sen?" demiş ve göz devirmiştim. Çilleri olan minik genç yine yanıma gelmişti. Biraz onu süzdükten sonra sözlerime devam ettim, "Gördüğün üzere içiyorum ve nefret etmiyorum."
"İyi de annen sigara yüzünden akciğer kanseri geçirip öldüğünde lanet etmiştin, ona ne oldu?"
"Benim annem sigara yüzünden ölmedi ki? Suikaste kurban gitti?"
"Ne?"
Selam bolumu fizik dersinde sikintidan yazdim siz benim gibi olmayin lutfen dersi dinleyin bb.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
