Under Possession

Chapter 8

"You're here because of the news spreading around this school and not just in this school, nakakarating na din sa ibang school and that's not a good thing because it's ruining our school's reputation, and it saids to the rule that Student and Professor relationship--" I didn't let the admin in front of me finish his goddamn speech, I cut his words off.

"We're not in a relationship, he's my goddamn brother" I said with no emotion visible in my eyes.

"Almari" Sabay na sabi ni Kuya at Daddy, pinigilan ko namang mapairap.

"What? I thought Acen Kiru is the only child of Concepcion's?" Nagugulat na sabi ng isa sa mga admins.

"Well, Almari grew up in the States with my parents" Mom intervene

"So no one really knows about her" Mom said, well it's true I grew up with my grandparents because they're alone there, but my Lala is gone now and my Lolo is still there but he's with my Mom's siblings. That is where I discovered my difference. That I like to wear dresses more than wearing suits.

"Walang totoo sa mga kumakalat na balita so I want you guys to take actions about that and do something to take down that page that saying I'm married" Salubong ang kilay na sabi ko.

"Alright then, so you're clear now, Miss Concepcion" Sabi ng isa sa mga admins. Tinignan ko lang siya,

"I would like to apologize Mr and Mrs. Concepcion for the disturbance. It's our fault we didn't investigate on our own first before calling you." Nakayukong sabi nung kalbong admin, yung nagsalita kanina about the school rules. Hindi ko kasi kilala yon, wala akong kilala sa kanila.

"That's alright. I just don't want this to happen again, please find whoever made that fake news. Thank you" Sabi ni Dad tyaka tumayo na. Nagsitayo naman na din kami nila Mommy. We excuse ourselves before leaving the office. Uwian na nang makalabas kami, naglalabasan na ang mga students, dumiretso naman kami sa parking.

"Let's have lunch sa mall" Mom said, habang nasa akin ang paningin. I smiled knowingly.

"I know you, hon. You just want to go shopping" Nangingiting sabi ni Dad kay Mom. Mom pouted then he clung to Dad's arm.

"Ngayon lang naman, hon" She twinkled her eyes. Knowing Dad he can't say no to Mom even without doing Dad. I smiled as I watched them

"Almari" A familiar voice called my name that made me stunned. I turned around to face Finneas. I raised my brows to him. Before even he could talk Mom interrupted.

"Who's this handsome guy right here, Almari?" Nakangiting sabi ni Mom na nakay Finneas ang tingin. I sighed before talking.

"Mom, this is Zyair Finneas, i don't know his last name, and Finneas this is my Mom and Dad, and this ugly creature right here, Acen Kiru, my brother" Bored na sabi ko, natigilan naman si Finneas.

"Brother?" Gulat na tanong niya, huminga ulit ako ng malalim bago siya sinagot.

"Unfortunately, yes" Tyaka ko tinignan si Kiru na masama ang tingin sa akin.

"Maka unfortunately ka dyan parang napakalaking kong malas sa buhay mo ah?" Nakasimangot na sabi ni Kiru.

"Eh talaga namang malas ka sa buhay ko eh" Nakasimangot ko ding sabi.

"Ah talaga ba? Ikaw nga masakit sa mata eh" Walang sense niyang sagot.

"Oo, kasi masyado akong maganda" Inirapan ko siya, sasagot pa sana siya kaso sumagot na si Mommy.

"That's enough, nakakahiya kay Finneas oh" Masama niya kaming tinignan ni Kuya at nang bumaling kay Finneas ay tyaka siya ngumiti. Nabaling ang tingin ko kay Finneas, he's not smiling but amusement is visible in his eyes.

"Hi, I'm Arabelle, i'm Almari's Mom. Just call me Tita" Magiliw na sabi ni Mommy tyaka in-extend ang kanyang kamay para makipag kamay, mabilis na tinanggap ni Finneas yon.

"Zyair Finneas Schneider po, Almari's friend" Nakangiti niyang sabi, nang magbitaw sila ng kamay ni Mommy ay tyaka siya bumaling kay Dad. Tinignan ko naman si Daddy na seryosong nakatingin kay Finneas, maya maya ay naglahad si Dad ng kamay.

"Just call me Tito" Maikling sabi ni Dad

"Finneas po" Nakangiting sabi ni Finneas, kay Kuya naman siya bumaling.

"Prof." Bati ni Finneas kay Kiru.

"Acen na lang, tapos na ang school hours" Nakangiting sabi ni Kuya, ngumiti na lang din si Finneas.

"We're going to eat at the mall, do you want to join us, Finneas?" Nakangiting sabi ni Mom

"What? Mom!" Nakabusangot akong bumaling kay Mommy.

"No it's fine po, mukhang ayaw ni Almari" Pabirong sabi ni Finneas

"Oh no, it's fine. 'Di ba, Almari?" Nakangiti akong pinandilatan ni Mommy. Wala na akong ibang nagawa kundi ang bumuntong hininga.

"You can come na" Sabi ko sa maayos na boses dahil nagbabanta ang tingin ni Mommy, tahimik naman si Daddy, dahil wala naman siyang magagawa kapag si Mommy na ang nagsalita. Mukha lang masungit yan pero under naman.

"And Almari, sabay ka na lang kay Finneas, wala kang dalang kotse diba? Sumabay ka lang kanina sa Kuya mo?" Nakangiting sabi ni Mommy

"Sasabay na lang po ako kay Kuya, Mommy. Diba Kuya?" Tinignan ko nang nagbabanta si Kiru, mukhang nagets niya naman ako.

"Ah yes, sakin ko na lang isabay si Almari" Sabi ni Kuya kaya nakahinga ako ng maluwag. Magsasalita pa sana si Mommy ng may dumating biglang tinawag si Kuya ng isang babae, si Ms. Nuevo, napataas naman ang kilay ko. Mabilis na nilapitan iyon ni Kuya at nag usap ang dalawa. Hindi naman kami nagsalita at pinanood namin si Kuya na makipag usap, maya maya ay lumapit samin ang dalawa.

"Ma, Dad, si Felicia, co-teacher ko" Pagpapakilala ni Kuya kay Ms. Nuevo.

"Hello po" Nahihiyang bati ni Ms. Nuevo, bumati din naman pabalik si Mom and Dad, binati niya din ako, nginitian ko lang siya

"Did you eat na ba, hija? We're going to the mall to eat, do you want to join us?" Magiliw na aya ni Mom.

"Okay lang po ba?" Nahihiyang sabi ni Ms. Nuevo pero hindi siya tumanggi. Naks.

"Of course!" Nakangiting sabi ni Mom. Bumaling naman sa akin si Mom

"Oh, Almari, go ride with Finneas, Felicia will go with your Kuya" Sobrang laki ng ngiti ni Mommy. This conversation won't go anywhere kaya hindi na ako sumagot.

"Fine" I said and sighed. Nagsipunta na kami sa kanya kanyang kotse. His car is a Mitsubishi Montero. napataas pa ang kilay ko nang pagbuksan niya ako ng pinto, tinignan ko siya pero ngumiti lang siya sa akin. Umirap ako bago pumasok. Nilibot ko ng tingin ang buong kotse niya hanggang sa makapasok siya.

"Nice car" Sabi ko nang makapasok siya, napatingin naman siya sa akin tyaka ngumiti.

"Thanks" Sagot niya. Inistart niya na ang kotse pero di niya yong pinaandar kaagad, dumukwang siya sa akin. His face stopped inches away from mine

"Kaya kong ikabit seatbelt ko mag isa" sabi ko habang nakatingin sa kanya, nakatitig lang siya sa akin, maya maya ay bumaba ang tingin sa labi ko. I unconsciously did the same. Mabilis kong binalik ang tingin ko sa mata niya ng ngumiti siya.

"Sino ba nagsabing ikakabit ko seatbelt mo? Hahalikan kita" He said then his lips landed on mine. Nanlaki ang mata ko, pero hindi ako nakagalaw. Maya-maya ay dahan-dahan gumalaw ang labi niya, unti unti din akong napapikit.