SOYUT FISILTILAR '

SF/Bölüm 1

      Kasvetli bir sabahın ilk ışıklarının yüzüme vurmasıyla uyandım. Lanet pazar günü.
 
   Ben kim miyim?
Adım Erva 17 yaşında İzmir'de yalnız yaşayan bir genç kızım. Dışardan genç gibi görünüyorum diyebilirim. Neden yalnız yaşıyosun diye sorarsanız eğer
;Annemi 6 yaşında kaybettim.
Babamla yaşamımın 2. Senesinde babam bana bakamadığını ve bir hizmetçi alıcağını söylemişti, öylede yaptı.

9 SENE ÖNCE/ ARALIK

  Tabi o zaman İstanbul'da babamla beraber yaşıyordum.

   Havanın karlı olduğu bir pazar günüydü. Ben dışarda arkadaşlarımla karda oynamaya çıkmıştım. Kocaman bir bahçesi olan evimiz vardı o yüzden rahatlıkla bahçemizde oynayabiliyordum.

  Akşam saat 4 olmuştu, artık eve gitmem gerektiğini bildiğim için arkadaşlarımla vedalaşıp eve dönüyordum. Anahtarı benim için kapının yanındaki ufak saksının altına koyuyorduk. Yerinden alıp kapıyı açmıştım. İlk işim mutfağa gidip ılık bir bardak su içmek olmuştu ki mutfağın kapısına geldiğimde Alexander'ın ve babamın dudakları birleşik sağa sola hareket ettiriyolardı. Tabi ben bunun ne olduğunu bilmiyordum o yaşta. Babam beni farkedince
"Napıyosun sen burda!" Diye bağırmasıyla bir anda ağlamaya başladım. Babam beni hemen kucağına alıp odama çıkarttı.
"Baba ben su içmeye gelmiştim neden bana bağırdın ki" diyerek ağzımdan çıkan hıçkırığı serbest bıraktım.
O zaman sinirli olduğu hakkında bir kaç şey geveledi ve son olarak "Alexander artık bizimle kalıcak" dedi. Nedenini sormadım çünkü Alexander'ı gerçekten seviyordum.

  Bu olayın üstüne 5 sene geçmişti. Artık bazı şeylerin farkındaydım.
Okuldan eve gelmiştim. Kapıyı bir çok kez çalmama rağmen açan olmadı. Anahtarı yerinden alıp kapıyı açtım bende. Yukarıdan bir takım sesler geliyordu merdivenlerden yavaş yavaş çıktım babamın odasından gelen sesleri takip ederek kapının değilinden içeride ne olduğuna baktım. Babam ve Alexander çıplak babam Alexander'ın üstünde bi eğilip bi kalkıyordu. İstemsizce ağlamaya başladım. Bir anda kapı açıldı Alexander;"Sen niye burdasın Erva" Diye bağırıyordu. Ben ağlamamı kesip"Saate bakmayı akıl et Alexander okuldan çıktım ve evdeyim" Diye karşılık verdim. Alexander son zamanlarda bana kötü davranıyodu ve tokat attığı günden beri onunla konuşmuyor ve gitmesi için babama yalvarıyordum. Babam ise " O zaman sinirliydi bi anda olan bir şey " diye geçiştiriyordu.

  Bundan tam 5 buçuk ay sonra evlendiklerini söylediler. Babam bir eşe sahip olmadan yaşayamadığını ve bizde kakmaya başladığı günden beri de evli olduklarını söyledi.
  Alexander ona anne demediğim için beni her seferinde dövüyor ve babama söylemem için tehdit ediyordu.

GÜNÜMÜZ/ ŞUBAT
   Dayak yediğimi babama her söyleyişimde bana bağırıyor ve yalan söylememin yanlış olduğunu söyleyip bana ceza veriyordu. Bende 18 yaşıma 6 ay kala babamın yanından ayrılıp İzmir'e taşındım. Babam dünden razı olarak bana ev tuttu, okul ayarladı ve her ay düzenli olarak bir miktar para gönderiyor.

  Dediğim gibi lanet pazar. Çünkü başıma ne geldiyse bu gün gelmişti. Annemi bugün kaybetmiştim, babam ve Alexander'ın yedikleri her bok bu günlerde gerçekleşmişti. Aklıma geldikçe sinirlerim alt üst oluyor.
  Ve yarın okulun ilk günü. Bugün alışverişe çıkmam gerek.

St:14.56
Yaklaşık bir saat hazırlanmama yetti. Mavi bir etek, siyah yarım kol kazak, siyah kalın çorap, (multimedia) yarım botlarım ve siyah ceketimi giydim. Saçlarımı doğal bırakıp eyeliner, rimel ve pudrayla makyajımı tamamladım. Saate baktığımda 3 buçuğu gösteriyordu. Artık çıkabilirim.