A Beautiful Disaster [PUBLISHED Under IMMAC PPH]

PROLOGUE

“What now Blaire? Are you happy with him?” galit na tanong niya sakin

Pero hindi parin ako sumasagot sa kanyang tanong, pero nagbabadya ng tumulo ang luha ko. Mahal ko si Blake sobrang mahal pero hindi ko masabi sa kanya yun. I know he was jealous about my man 2years ago. You can't blame me hinihintay ko pa din ang taong yun.

“Ano iiyak ka na lang ba Blaire? You don't know how much it hurts Blaire! Kasi hindi ikaw ’yong nasa posisyon ko!” sigaw niya ulit.

Konting katahimikan ang bumalot sa aming paligid ang maririnig mo lang ay ang mga nilalang sa gabi. Tiningnan ko siya gamit ang peripheral vision ko yumuko lang ito habang tumutulo ang luha.
Wait is Brayden Blake Barringer's crying? This must be a joke right? Bago pa ako makapagsalita, nagsalita agad siya.

“I know, I can't win your heart because of that bastard boy who saved you two years ago right Blaire?”
he asked while looking at me para akong matutunaw sa mga tingin niya those jawline, those gray and green eyes god! He reminds me that person.

Blake bakit ba ganito ang tadhana ikaw yung nandito pero siya pa din ang hanap ko.

Am I selfish for not giving Blake chance?

“Ano Blaire?! I talked to much here but even single word I didn't heared from you,”
ganito ba talaga magmahal ang mga Barringer?

“Minahal mo ba talaga ako Blaire? O, hinahayaan mo lang akong mahalin ka para panandaliang makalimutan ang lalaking yun?” sabay kaming napatingin sa isa't-isa. Pero this time ako naman ang magsasalita.

“Blake, hindi mo ba talaga alam kung bakit hindi rin kita masagot?”

“Blake yung mga panahong magkatabi tayong matulog at lasing na lasing ka? Sino yung babaeng nasa panaginip mo? I guess hindi ako yun diba? Dahil sabi mo pa "you're safe now, you're safe with me just trust me everything will be okay" Blake, I can feel it! Na mahal na mahal mo ang babaeng yun Blake!” kinapos ako ng hininga ang taas pa naman ng sinabi ko habang umiiyak. Hindi siya makasagot at namayani ulit ang katahimikan sa pagitan naming dalawa.

“You know what Blaire I loved you, God knows that. Maybe you don't love me the way that I loved you Blaire at yung babaeng tinutukoy mo? Nakalimutan ko niya siya Blaire dahil ikaw lang ang nandito Blaire,” sabay turo sa kanyang dibdib

“Pero ako Blaire? Nasaan ako? Kahit palagi tayong magkasama at kahit I treasure you more than a gold pero I can't even feel that you love me Blaire hindi ko yun naramdam dahil sa lalaking yun? Blaire that was just 2 years ago! Ako yung nandito Blaire ako yung nandito...why can't you even see me Blaire? Nasa harapan mo ako pero ang layo ng tingin mo, How I wish I could be that man para naman mahalin mo ako ng sobra Blaire,”  he was about to leaved but I grab his hands and kissed him torridly.
Sabay naming habol ang aming hininga.