Chapter Eight
Slave
I fucking saved a girl.
Iyong ang bumagabag sa akin buong araw at alam kong iyon rin ang nasa utak ng mga kaibigan ko.
I kept thinking about it. Sa ibang pagkakataon, wala talaga akong pakialam, but that girl became an exemption now. Totoong simula nang mangahas siyang lapitan ako at saktan ay hindi na natigil ang utak ko sa kaiisip.
Mabuti na nga lang at naging abala ako sa mga sumunod na araw. My father had a lot of work for me to do. Mayroong para kay Toine pero madalas kapag kaya ko ay inaako ko nang lahat.
My father eventually found out about the money I invested in Syver's automotive company. He was disappointed at first, but nothing could make him hate me. Kahit pa waldasin ko ang lahat ng pera niya ay mapapatawad ako nito, but if it was Toine, for sure ay sumabog na ang buong bahay at nagkaroon na ng giyera.
The investment was doing great. Kahit bago pa lang ang kompanya ay nakikitaan na ito ng malaking potensiyal. Syver La Casse was very fond of me, too. Bukod sa namamangha siya sa akin at sa aking pamilya, talagang naging malaki kaagad ang utang na loob niya sa akin dahil sa perang ipinagkatiwala ko sa kanya.
I was always invited by the man kaya lang dahil sa pagiging abala sa maraming bagay at sa eskwela ay wala akong oras na pagbigyan siya hanggang sa isang dumating ang araw na makita ko si Soraia na nag-aabang sa labas ng aming classroom.
Agad siyang napatuwid ng tayo nang makita ang paglabas ko. The students flocked around her, hindi naman siya natinag. Dirediretso siyang naglakad hanggang sa mapunta sa aking harapan.
"Can we talk?"
One side of my lips rose a bit. "About what?"
Nilingon niya sila Toine na naghihintay sa akin at ang mga estudyanteng nakapaligid sa amin.
"Let's talk somewhere private, Thelonious–"
"I only have one place in mind when it comes to talking in private." I answered boredly.
"That's not what I'm talking about."
"Then what? Gaano kaimportante ang sasabihin mo at kailangan mo pang sayangin ang oras ko?"
Dama ko ang pagpipigil niya ng inis pero dahil nga mukhang importante talaga ang gustong sabihin ay nagagawa akong tiisin.
"Gusto kitang kausapin tungkol sa kapatid ko.... He wanted to invite you to this party and–Thelonious!" She shouted when I walk past her, walang amor sa mga sasabihin niya tungkol sa walang kwentang imbitasyon.
Narinig ko ang mga tawanan dahil sa kanyang pagkapahiya pero talagang malakas ang loob ni Soraia at hindi ako tinigilan. Sinundan niya kami't parang asong hinabol habang ipinapaliwanag ang mga magaganap sa party.
Sa gilid ng aking mga mata ay walang humpay ang naging pagngisi ni Toine at pag-iling naman ng mga lalaking kasama namin. I continued walking and ignore her.
"Thelonious!" Natigil na ako't walang nagawa kung hindi ang titigan siya nang hatakin niya ang kamay ko para pahintuin!
"The fuck is your problem?!"
"Makinig ka naman! This is very important to my brother and he asked me to convinced you–"
"And you're confident that you'll convince me? Gano'n ba?"
Hindi siya nakapagsalita lalo na nang umayos ako ng tindig sa harap niya.
"Who do you think you are Soraia? Hindi porket pinalalagpas ko lahat ng mga ginagawa mong kagaspangan sa akin ay absuwelto ka na. At mas lalong hindi dahil binibigyan kita ng katiting na pansin ay mapipilit mo na ako sa mga tanginang gusto mo."
BINABASA MO ANG
The Girl Under His Red Sheets [The Rozovsky Heirs 2]
General FictionWARNING: MATURE CONTENT [ SPG | R18 ] #RozovskyHeirsSeries2