လရိပ် မိုးကိုသတိရ၍ ဆိုင်ကနေအိမ်ခဏပြန်လာချိန်မှာ မိုးကကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ ဆိုင်ကယ်ပေါ်ပါသွားလေသည်။ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီး လရိပ်ရင်ဘတ်ထဲအောင့်လာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။
ကိုယ်ကသူ့ကိုသတိရလို့ပြန်လာတာကို သူကကောင်လေးနဲ့ပါသွားသည်။သူ့ကောင်လေးများလား။ဟုတ်ရင်လဲဟုတ်မှာပေါ့လေ။ဒီလိုအသက်အရွယ်မှာချစ်သူရှိတာအဆန်းမှမဟုတ်ပဲ။ဆန်းနေတာက လရိပ်ပဲဖြစ်သည်။ဘာဖြစ်လို့ ဒီကောင်မလေးကိုမှ အာရုံစိုက်နေမိရတာလဲ။လရိပ်တစ်ကယ်ပဲ ချယ်ရီမိုးဆိုတဲ့ကောင်မလေးကိုချစ်မိနေတာလား။
လရိပ်စိတ်ရှုပ်စွာဖြင့် အိမ်ထဲမဝင်တော့ပဲ သူငယ်ချင်း ကောင်းဟိန်းသန့်ရဲ့ဆေးခန်းကိုထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
ဆေးခန်းကိုရောက်တော့ ဟိန်းသန့်ကလရိပ်ကိုအထူးအဆန်းကြည့်နေသည်။
"ထူးထူးဆန်းဆန်း ဒီအချိန်ကြီး ငါ့ဆီအလည်လာလို့ပါလားလရိပ် ဘာလဲနေမကောင်းလို့လား"
"ဖွဟဲ့ နင့်ပါးစပ်ပုပ်ကြီးနဲ့မဦးမချွတ် ငါကနေမကောင်းဖြစ်စရာလား"
လရိပ်ရဲ့စကားကို ဟိန်းသန့်ကသဘောကျစွာရယ်နေသည်။ထိုစဉ်ဆေးခန်းလာပြတဲ့လူနာရောက်လာလေသည်။
"လရိပ်ခဏနော် ငါလူနာကြည့်လိုက်ဦးမယ်"
"အေးပါ စိတ်ချလက်ချသွား"
"နင့်ပြောပုံကြီးကလဲ ငါကပဲသေရွာသွားတော့မယ့်ပုံနဲ့ ငါကလူနာခဏကြည့်ရုံပါကွာ"
ဟိန်းသန့်ကပွစိပွစိပြောရင်း လူနာကြည့်တဲ့အခန်းထဲဝင်သွားလေသည်။
ဟိန်းသန့်ကိုစောင့်ရင်း လရိပ်ပျင်းပျင်းနဲ့စာအုပ်ဖတ်ရင်း ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့ဆေးခန်းကလူပိုစည်လာသည်။ဖျားနာတဲ့သူကလဲ အဲ့လောက်တောင်များလိုက်ရလား။လရိပ်ရောက်လာမှပဲ သူ့ဆေးခန်းကလူလာစည်နေသည်။
အတော်ကြာမှ ဟိန်းသန့်ရောက်လာသည်။
"ပျင်းသွားပြီလား လရိပ်"
"နင့်ဆေးခန်းကငါနဲ့ဓာတ်တည့်တာထင်တယ် ငါလာမှလူပိုစည်နေသလားလို့"
YOU ARE READING
ကံကြမ္မာစေရာ
Romanceမိုးတစ်ကယ်ထွက်သွားတော့မယ်ဆိုတဲ့အချိန်မှာ လရိပ်ရင်ထဲကခံစားချက်အမှန်ကို လရိပ်သိလိုက်ပြီ...။လရိပ်တစ်ကယ်ပဲ မိုးကိုချစ်မိနေပါပြီ...။လရိပ်ရင်ထဲခံစားချက်ကိုနားလည်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ မိုးကလရိပ်ကိုထားပြီးထွက်သွားတော့မည်။ဒါကဘယ်လိုဝဋ်ကြွေးများလဲ...။မိုးဆိုတာသူမဘ...
