ထယ္ေယာင္းလည္း ဂ်ီမင္တို႔နဲ႔ေတြ႕ၿပီး
ေဂ်ာင္ကုကိုအရင္လိုျပန္ျဖစ္ေအာင္ တိုးတိုးတိတ္တိတ္
စီစဥ္ေနၾကသည္။
"က်စ္ ဘာအႀကံမွကိုမထြက္ဘူးကြာ
နမ္ဂြၽန္း၊ဂ်ီမင္ မင္းတို႔ေကာအႀကံရရဲ႕လား~"
"ဟင့္အင္း~"
"ဟူး ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲကြာ သခ်ၤာတြက္တာေတာင္
အဲ့ေလာက္မခက္ဘူးကြာ~"
"ရက္စ္ ငါအႀကံရၿပီ~"
"အမေလး လန္႔တာY/Nရယ္
ေျပာဘာအႀကံလည္း~"
"ဒီလိုေလကြာ ဂ်ီမင္နင္ကေဂ်ာင္ကုကို
စတိုခန္းထဲမွာ စာအုပ္ေတြသြားထားခိုင္းလိုက္
ၿပီးရင္ထယ္ေယာင္းပါ ၀င္သြားလိုက္ကြာ ငါတို႔က
အျပင္ကေနေလာ့က်ေအာင္လုပ္လိုက္မယ္ေလ~"
"လခီး နင့္အႀကံႀကီးကလည္း သူသိသြားရင္
ငါတို႔ကိုဂ်င္ဆီကဒယ္ျပားနဲ႔ ေခါက္ခံရလိမ့္မယ္~"
"စိတ္မပူနဲ႔ မသိေစရဘူး ငါေျပာတဲ့အတိုင္းလုပ္လိုက္စမ္းပါ~"
"ေနပါဦး ထယ္ေယာင္းတို႔ကအဲ့ထဲမွာ
ဘာလုပ္ေနရမွာ~"
"ေအ ယြန္းဂီေျပာတာမွန္တယ္ ငါကအဲ့ထဲမွာသူ႕နဲ႔ေနၿပီး ဘာလုပ္ရမွာ~"
"ဟင္းဟင္း အဲ့တာကေတာ့ဒီက ဖူဂ်ီမရဲ႕
တာ၀န္ထားလိုက္ပါ~"
"နင့္ရီသံကလည္း ကာတြန္းထဲက
စုန္းမႀကီးၾကေနတာ~"
"ဟဲဟဲ အက်င့္ပါသြားလို႔ပါ
ကဲေက်ာင္းဆင္းခါနီး အႀကံအတိုင္းလုပ္မယ္
ဘယ္လိုလည္းပါမွာလား~"
"ok~"
သူတို႔အားလံုးအတူတူသေဘာတူေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ေဂ်ာင္ကုေလးကေတာ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေလးေတြ
ဘယ္ေပ်ာက္သြားလဲဆိုတာ လိုက္ရွာေနတယ္~
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
"ေဟ့ ေဂ်ာင္ကု~"
"ေဟ့ေကာင္ဂ်ီမင္ မင္းတို႔ေတြဘယ္ကမ႓ာမွာ
သြားေသေနတာလဲ ဟမ္ ငါကမင္းတို႔ကို
တစ္ေန႔လံုးေပ်ာက္လို႔လိုက္ရွာေနတာ~"
"ဟဲဟဲ အဲ့တာကမင္းကိုေခၚဖို႔ေမ့သြားလို႔~"
"ေအာ္ ေကာင္းလိုက္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေလ
က်န္တဲ့သူေတြေကာ~"
YOU ARE READING
𝚄𝚗𝚎𝚡𝚙𝚎𝚌𝚝𝚎𝚍 𝙻𝚘𝚟𝚎 (On going)
Fanfictionငါ့အတြက္ဆိုရင္မင္းဟာ ပထမဆံုး"အခ်စ္ဦး" လို႔သာေျပာရင္ မင္းမ်ားယံုမလား ~ - ကင္မ္ထယ္ေယာင္း -
