ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ ထယ္ေယာင္းနဲ႔
စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာ မေတာ္တဆနမ္းၿပီးကတည္းက
သူထယ္ေယာင္းကို တတ္ႏိုင္သမွ်ေရွာင္ေနမိတယ္၊
ထယ္ေယာင္းသူ႕ကို လာလာစေနရင္ေတာင္
ျပန္ရန္မေထာင္ဘဲၿငိမ္ေနလိုက္တယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲေတာ့
မသိပါ ဒါေပမဲ့ ထယ္ေယာင္းနဲ႔ေတြ႕တိုင္း ေဂ်ာင္ကုရဲ႕
ရင္ဘတ္ကအေကာင္ေပါက္က ထိန္းမရႏိုင္ေအာင္
ခုန္ေနမိတယ္။
ျပတင္းေပါက္ဘက္ေငးေနတဲ့ ေဂ်ာင္ကုကိုၾကည့္ၿပီး
ဂ်ီမင္တို႔ ႀကိတ္ရီမိေနတယ္ ဒီေကာင္အခုတေလာ
ေတာ္ေတာ္ၿငိမ္ေနတယ္ အရင္ကဆိုတစ္ရက္ေလာက္
ထယ္ေယာင္းနဲ႔ ရန္မျဖစ္ရရင္မေနႏိုင္ပါ အခုၾကေတာ့
ရန္မျဖစ္တာႏွစ္ရက္ေလာက္ ရိွၿပီ။
"ေဟ့ ေဂ်ာင္ကု~"
"ဟင္ ဘာလည္းဂ်ီမင္~"
"မင္းကိုၾကည့္ရတာ အခုတေလာတအားၿငိမ္ေနပါလား
လို႔ ဘာလဲ ထယ္ေယာင္းနဲ႔ တစ္ခုခုျဖစ္ထားလို႔လား~"
"မ....မျဖစ္ပါဘူး~"
"ငါ့ကိုမညာစမ္းပါနဲ႔ စကားေတြလည္းထစ္ေနတယ္
ၿပီးေတာ့ မင္းမ်က္ႏွာလည္းနီရဲေနတယ္ ၾကည့္ရပံု
ဆိုရင္ တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုဘဲ ဟင္းဟင္း~"
"ဟာ ဟိတ္ေကာင္ ငါကသူနဲ႔ဘာျဖစ္ထားရမွာ~"
"မသိဘူးေလ မင္းဟိုေန႔စာၾကည့္တိုက္ထဲကေန
ထြက္လာကတည္းက ျငိမ္ေနတာ သူမင္းကို
တစ္ခုခုလုပ္လိုက္လို႔လား~"
"မ....မလုပ္ပါဘူး မင္းတို႔ကဘာလို႔လာေမး
ေနတာလဲ~"
"ဒီတိုင္းပါဘဲ တစ္ခုခုမျဖစ္ရင္လည္းၿပီးတာဘဲ
ငါသြားၿပီ~"
"အင္...အင္~"
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
တဖက္မွာလည္း ထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္က
ေဂ်ာင္ကုကို ျပန္စဖို႔ႀကံေနရင္သူ႕ေမးကို
ပြတ္ေနရင္း ေက်ာင္းခ်ယ္ရီပင္ေအာက္မွာ ထိုင္ေနတယ္။
"ဟိတ္ မင္းကဒီမွာကို ငါမင္းကိုလိုက္ရွာေနတာ
တစ္ေက်ာင္းႏွံ႔ေနၿပီ ေဟာဟဲ~"
"ဘာေျပာစရာရိွလို႔လည္း နမ္ဂြၽန္းရာ~"
"ဟဲဟဲ အဲ့တာကေလငါမင္းကို ေမးစရာေလး
ရိွလို႔ အဟဲ~"
YOU ARE READING
𝚄𝚗𝚎𝚡𝚙𝚎𝚌𝚝𝚎𝚍 𝙻𝚘𝚟𝚎 (On going)
Fanfictionငါ့အတြက္ဆိုရင္မင္းဟာ ပထမဆံုး"အခ်စ္ဦး" လို႔သာေျပာရင္ မင္းမ်ားယံုမလား ~ - ကင္မ္ထယ္ေယာင္း -
