ඊළඟ සතියෙ මම class එකට ගියේ පැය බාගයක් විතර කලින්...
ඒ වෙන මොහොකටවත් නෙවෙයි... අර ඒන්ජල් ගෙ එහා පැත්තෙ seat එක අල්ලගන්න.
මම හැමෝටම කලින් class එකට ගිය නිසා මට පුළුවන් වුණා මට ඕනි තැනින් ඉදගන්න...
තව විනාඩි දහයක් විතර ගත වුණාම මගේ ඒන්ජලුත් class එකට ආවා.
එයා දොරෙන් ඇතුල් වුණ ගමන් මම ගොඩක් සෝදිසියෙන් වගේ එයාගෙ පිටිපස්ස බැලුවෙ කලින් සතියෙ ආපු අර අලුත් කොල්ල අදත් ඇවිත්ද කියලා... ඒත් අද ඒ කොල්ලා නෑ...
ඒකෙන් හිතට දැනුණු සැහැල්ලුවත් එක්කම ලොකු හුස්මක් අරන් පිට කරපු මම ඊළඟට හැරුණේ මගේ ඒන්ජල් දිහාට.
එතකොට එයා මගේ දිහා බය වෙලා වගේ බලන් හිටියෙ මූණත් රතු කරන්...
" හායි. Good morning "
වෙන කියන්න දෙයක් තිබ්බෙ නැති කමට මම මගේ boxy smile එක දාලා එයාට greet කලා..
එයා කිසිම දෙයක් කිව්වෙ නෑ...
ඒත් මවාගත්ත පොඩි හිනාවකින් මට සංග්‍රහ කරල ආචාර කරපු එයා එයාගෙ seat එකෙන් වාඩි වුණා....
එදා දවසත් නිකන්ම ගත වුණා....
තාමත් මට එයාගෙ නම අහගන්න විදියක් තිබ්බෙ නෑ... ඒ ගැන මම හිටියෙ ගොඩක් දුකෙන්.
ඒත් මම මගේ උත්සාහය නම් අත අරින්නෙ නෑ... fighting TaeTae!
♦♦♦♦♦♦♦
Thank you for reading & voting
Sorry for mistakes 💜
