තවත් සතියක් ඒ ඒන්ජල් වෙනුවෙන් මට බලන් ඉන්න වුණා....
මේ සති දෙකක කාලය ඇත්තටම මට දැනුණෙ කල්පයක් වගේ..
අදත් කලින් සතියෙ වගේම ඔම්මා කෑගහන්න කලින් නැගිටලා ලෑස්ති වුණු මම Art Class එකට ගියා.
හැබැයි මේ පාර මම ගියේ අර ඒන්ජල් ව දකින්න ලොකූ බලාපොරොත්තුවක් හිතේ තියන් නෙවෙයි. මොකද මේ සතියෙත් එයා ආවෙ නැති වුණොත් !!! මගේ අහිංසක හිත ගොඩක් රිදෙන්න ගනීනෙ...
ඒත් class එක ඇතුලට අඩිය තිබ්බ ගමන් මම දැක්කෙ.....
' අනේ මගේ ඒන්ජල්! '
ඔව් එයා අද ඇවිත්... කලින් දවසෙ වගේම class එකේ පිටිපස්සෙම තියන කැන්වස් stand එක ලග එයා ඉදගෙන හිටියා..
මගේ වෙලාව හොද කමට එයාට ලගින්ම තබ්බ ඊලග seat එක අද තාම හිස්..
හරිම හදිස්සියෙන් එතනට ගිහින් ඉදගත්ත මම මගේ කැන්වස් එක අර stand එකට රදවලා class එකට ලෑස්ති වුණා.
මට ඕනි වුණා ඒ ඒන්ජල් එක්ක කතා කරන්න....
ඒත්..... class එක පටන් ගත්ත වෙලාවෙ ඉදන් එයා කරපු එකම දේ අර කැන්වස් එක පුරා එක දිගටම පාට තැවරුව එක... පොඩ්ඩක් වත් ඔලුව උස්සල වටපිට බැලුවෙ නෑ.
ඒකට මම....!!!!
අද මගේ ඇස් දෙක සම්පූර්ණයෙන්ම යොමු වෙලා තිබ්බෙ ඒ ඒන්ජල් දිහාවට...
කලින් සතියෙ එයාව හරියටම බලාගන්න මට බැරි වුණත් අද නම් මම එයාගෙ යටි තොල ලග තිබ්බ birthmark එකේ ඉදන් එයාගෙ මූණෙ අගලක් නෑරම scan කරගත්තා.
මට ඒකෙන් ලොකු සතුටක් දැනුණා.
මොකද දැන් මට පුළුවන් එයාගෙ රූපය මගේ sketchbook එකට ලස්සනට අරගන්න.
Class එක ඉවර වුණා...
ඒත් ඒ වෙලේ මගේ හිතට ආපු මොකද්දෝ හැගීමකට මම අද මගේ බඩු ටික අහුර ගන්න හදිස්සි නොවී එක දිගටම අර ඒන්ජල් දිහා බලාගෙන හිටියෙ එයා දැන් මෙතනින් අතුරුදහන් වෙයිද කියලා...
නෑ එහෙම වුණේ නෑ...
එයා හිමීට එයාගෙ බඩු ටික අහුරන් class එකෙන් එළියට ගියා...
ඊළඟ තප්පරේ මමත් මගේ bag එක ලෑස්ති කරන් class එකෙන් එලියට දුවල ගියත් මම යද්දි එයා අතුරුදහන්.!
♦♦♦♦♦♦♦
Thank you for reading & voting
Sorry for mistakes 💜
