(Unicode)
Sejong မှာရှိတဲ့ မာမီတို့ အိမ်ကိုလာရင်း လမ်းမထက်ကို ငေးမိသည်
Jaehyun hyungလိုက်ပို့တာမို့ ကိုယ်မောင်းစရာမလိုတော့ နည်းနည်းသက်သာသည်ဟုပြောရမည်
မာမီကို မတွေ့ဖြစ်တာဘယ်နှနှစ်တွေမှန်းတောင်မသိတော့။
မာမီေကာ ကျနော်ကို သတိရေနမှာလား
သူ့သားသမီးတွေလောက်တော့ ဘယ်ချစ်မှာလဲ။
Sejong မြို့ထဲဝင်လာတာနဲ့ အမျှမာမီ နဲ့တွေ့ရမှာမို့ပိုပျော်လာသည် အမှန်ဆို ငယ်ငယ်ထဲ မာမီကို ပိုချစ်တာ ဒါမဲ့ မာမီက ကျနော့်ထက်ပိုချစ်တဲ့ သူမိသားစုရှိနေပြီလေ။
"Jisung "
"ဟုတ် "
"Sejong တက္ကသိုလ်ထဲဝင်ဦးမလား "
"ဗျာ မဝင်တော့ပါဘူး "
"သေချာလို့လား "
Jaehyun hyungပြတဲ့ ဆိုင်းဘုတ်ကိုကြည့်တော့ ပန်းချီပြပွဲ ပန်းချီဆရာ 5ယောက်လောက် နာမည်တွေရှိပေမယ့် အဲ့ထဲက zhong chenle ဆိုတဲ့ နာမည်က ထင်းခနဲ
ရက်စွဲကြည့်လိုက်တော့ ဒီနေ့ရက်စွဲ
Jisungခရီးပန်းနေတာတောင် ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ။ မျက်လုံးလေးတွေတောင်အရောင်တောက်ေအာင် ပြုံးလာတဲ့ Jisungနဲ့ အပြုံးတွေကို Chenleမမြင်ရပေမယ့် ဘေးက Jaehyunတော့မြင်ရသည်
"ဘယ်လိုလဲ ဝင်ဦးမှာလား "
"ဟဲဟဲ sejongတက္ကသိုလ်ကိုသာ တည့်တည့်မောင်းလိုက်တော့ hyung"
"Okay"
×××××
တစ်ဖွဲဖွဲနဲ့ လာရောက်ကြည့်ရှုတဲ့ လူတွေကိုကြည့်ပြီး Chenleပိတိပြုံးလေးပြုံးမိပါသည်
"Chenleဘယ်လိုလဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေလား "
"နည်းနည်းပေါ့ "
"မင်းပန်းချီကားက 5ခုတောင်ရောင်းထွက်သွားပြီ "
"hyung! ကျနော် ပြောထားတဲ့_"
"ငါသိပါတယ် ပြောပြီးပါပြီ အဲ့ပန်းချီကားကို မရောင်းဖို့ "
"အော် ပြီးတာပဲ အာ့ဆိုလည်း "
"Mr. Zhong !"
ပန်းစည်းအကြီးကြီးနဲ့ ကျနော့်နာမည် အော်ခေါ်ပြီး ပြေးလာတဲ့ Felix
YOU ARE READING
✓𝙼𝙾𝚁𝙴 𝚃𝙷𝙰𝙽 𝙵𝚁𝙸𝙴𝙽𝙳✓
Fanfiction"Yup! more than friend " "Just more than friend??" My lovely dolphin 🐬✓ *(Unicode+Zawgyi)*
