"အားးး အဟင့် ဟင့် မမ အားးးးဟာ့ မမရယ် ကလေးအရမ်းနာတယ် "
"နာအောင်လိုးနေတာ နာတာခံရမှာပေါ့ ငါလိုးမရ"
"မမဖြေးဖြေးလိုးပေးပါ အားးးးးး"
"ငါလိုးမကမခံနိုင်ဘူးတဲ့ ရတယ်မလိုးဘူး ငါလိုးမဟာမ"
သွေးက၁၀ချက်ေလာက်ဆာင့်ချပြီးေတာ့ခြူးရဲ့စောက်ပတ်ထဲကိုထည့်ထားတဲ့ လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ဆောင့်ဆွဲထားတဲ့လက်တွေကိုလွှတ်ချလိုက်တော့ ခြူးမှာဖင်ထောင်ရက်လေးဖြစ်သွားတယ်။ သွေးကဘေးမှာခှဲချလိုက်တယ်။
"ဟာ မမ အဟင့် ဘာလုပ်တာလဲ"
"ကလေးပဲ နာတယ်ဆို မမဆက်မလိုးတော့ဘူး"
"ဟာကွာ နာတယ်လေ ဒါမဲ့ခံချင်တာကိုကွာ"
"ခံချင်ရင်မမပေါ်တက်"
ပက်လက်လန်လှဲနေတဲ့သွေးရဲ့ပေါ် ခြူးတစ်ယောက်ချက်ချင်းပင်ရောက်လာပြီး အပေါ်ကနေ လီးနဲ့ သူ့အဖုတ်လေးကိုတေ့နေတယ်။
"အားး အဟင့် မမရယ် အွင်းးးး ကောင်းတယ် အာ့ မမအားး"
ဒစ်မှာတင်feelနေတဲ့ ခြူးကို သွေးလည်းစိတ်မရှည်တော့ဘဲခါးကကိုင်က ဆောင့်ချပေးလိုက်တယ်
"ကလေး မမပေါ်မှာနေ ကိုယ့်ဟာကိုယ်လိုးနော် မမကြည့်ချင်လို့မမကလေးကစောက်ပတ်လေးအရမ်းထန်နေတာကို"
"အားးး မမ ကောင်းတယ် အာ့ အာ့ ကလေးအားးးးးးစောက်ပတ်ခံလို့ကောင်းတယ်"
မျက်ကြောလေးစင်းကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ရင်း သွေးဗိုက်ပေါ်ကိုလက်လေးထောက်ကာသူ့ဟာသူအလိုးခံနေတဲ့ကလေးကိုကြည့်ရင်းသွေးစိတ်ထိန်း၍မရတော့ပေ။ ကလေးငတစ်ချက်တစ်ချက်ဆိုထထဆောင့်ချရင်း သူ့နို့လေးတွေကိုပါ ပြန်ညှစ်ပြီးညည်းပြတတ်သေးသည်။
"အာ ငါလိုးမရာ ငါစိတ်တွေထိန်းမရတော့ဘူးလာစမ်း"
သွေးထထိုင်လိုက်ပြီလီးကိုစပထဲထည့်ရင်းတန်းလန်းအနေအထားနဲ့ပဲဒူးထောက်လိုက်သည်။ ကလေးကိုလှဲစေလိုက်ပြီး သွေးကအပေါ်ကနေအုပ်မိုးကာ လိုးတော့သည်။
"အာ့ အာ့ အာ့ မမ ကောင်း အားးး ကောင်းတယ်"
"အားးးးး စောက်ကောင်မ စောက်ပတ်က အိပီးကျပ်နေတာပဲ"