Λάθος Ταυτότητα(Σώσε Με #1)

Κεφάλαιο 1ο

Άνοιξα τα μάτια μου και κοίταξα το αγγελικό του πρόσωπο καθώς κοιμόταν.Ήταν τόσο όμορφος όταν κοιμόταν με τις ξανθές τούφες των μαλλιών του να πέφτουν στο πρόσωπο του και να καλύπτουν τα βλέφαρα του.Σηκώθηκα προσεκτικά από το κρεβάτι πατώντας στις άκρες των δαχτύλων μου προσπαθώντας να μην διαταράξω την τέλεια αρμονία του προσώπου του.Οι μυς του συσπάστηκαν λίγο όταν άρχισα να σηκώνομαι αλλά ο ύπνος τον πήρε πάλι στην αγκαλιά του.Κοίταξα το ρολόι και βιάστηκα να φορέσω τα ρούχα μου.Τον κοίταξα μια τελευταία φορά όπως κοιμόταν και κατευθύνθηκα προς την πόρτα.

Βγήκα στο διάδρομο του ξενοδοχείου και κατευθύνθηκα προς το ασανσέρ.Άκουσα βήματα πίσω μου και γύρισα για να αντικρίσω έναν υπάλληλο του ξενοδοχείου που έσπρωχνε ένα τραπέζι τρόλευ.Μπήκαμε μαζί στο ασανσέρ και πατησα το κουμπί του ισογείου.Λίγο πριν κλέισουν οι πόρτες του ασανσέρ η ματιά μου έπεσε στην αντανάκλαση μιας κοπέλας στον καθρέφτη του διαδρόμου.Ήταν μικροκαμωμένη με κατάξανθο μαλλί και το μόνο που πρόλαβα να αντικρίσω ήταν το τρομαγμένο βλέμα της.Πάτησα το κουμπί για να ξανανοίξουν οι πόρτες μα το ασανσέρ είχε ήδη αρχίσει να κατεβαίνει.Έτσι καθησύχασα τον εαυτό μου πως η κοπέλα είχε απλώς μια διαφωνία με τον φίλο της και την έδιωξα από το μυαλό μου.

Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο χτύπησε το τηλέφωνο μου.

"Καλημέρα ζουζούνι"απάντησα αναγνωρίζοντας τον αριθμό στην οθόνη μου

"Καλημέρα,"άκουσα την κελαριστή φωνή της κολλητής μου στο τηλέφωνο,"έρχεσε;"

"Ίσως αργήσω λίγο,"είπα επιλέγοντας προσεκτικά τις λέξεις που θα χρησιμοποιούσα,"έχω μία μικρή δουλειά να κάνω πρώτα"

"Τι δουλειά;"ρώτησε η Lilly

"Τίποτα ενδιαφέρον,"απάντησα προσθέτοντας,"μπαίνω στο μετρό.Τα λέμε σε λίγο"

"Τα λέμε ζουζούνι"την άκουσα να λέει πριν κλείσω το τηλέφωνο.

Χαμογέλεσα και συνέχισα να περπατάω περνώντας έξω από τον σταθμό του μετρό.Λίγα τετράγωνα αργότερα είχα φτάσει έξω από μια καγκελόπορτα.Στάθηκα μια στιγμή διαβάζοντας την πινακίδα που έγραφε "ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΚΛΥΝ"

Μπήκα στο προάυλιο ψάχνοντας για ένα γνώριμο κεφαλάκι και τον είδα να μιλάει και να γελάει με τους φίλους του.Ένα χαμόγελο φώτισε το πρόσωπο μου.

"Chris"είπα δυνατά ώστε να με ακούσει

Γύρισε το κεφαλάκι του και χαμογέλασε καθώς έτρεξε προς το μέρος μου.