MAVİ'NİN AVCI KIRMIZISI

1

Başlangıç tarihi?

Kitapta yazım hataları ve biraz mantık hatası olursa özürdilerim.

Kitap düşünerek ve planlayarak yazılmıştır.

Kitap bana aitir. Düşünce bana aitir. Herhangi bir benzer kitap yazılırsa yada kitabımdaki kurgudan yola çıkarak aynı sözleri kullanarak bir kıtap yazılırsa gereği neyse yapılacaktır. Şikayet edilecektir.

Argo kelimeler kullanmamaya özen gösterin. Kurgu sonuçta yazara argo kelime kullanmayınız. Kitaptaki sevmediğiniz karaktere argo kelime kullanmamaya çalışın. Herhangi bir şikayet olmayacaktır sadece yapmanızı istemediğim bir konu.

İyi okumalar dilerim...

🍷

'Şah ve Mat...'

:::

Başımdaki ağrıyı azaltmak isterken daha fazla artıyordu. Ağrım artıkça var olan gücümle kafama işkence yaparcasına ovalamaktan alıkoyamıyordum kendimi.
Nedenini bilmediğim bir acı vardı beynimde. Sanki hücrelerim çarpışıyor gibiydi yada iç dünya savaşı yapıyordu hücrelerim beynimde. Garip bir benzetmeydi ama gerçekti.

Elerimi başımdan ayırdım,bu böyle olmayacaktı ne kadar çok baskı yaparsam okadar çok ağrı yapıyordu. Depiniyordu hücrelerim, elimi tekrardan başıma yerleştirdim parmaklarımla bu sefer yavaş yavaş masaj yapmaya başladım. Ağrısı çok olmasada azalmıştı hap içmem gerek kalkıp almaya eriniyordum. Biraz üşengeç bir kızımdır.

Oturduğum yerden yavaş haraketlerle kalktım. Mutfağa doğru yürümeye başladım, kapıyı açıp içeriye girdim arkamı dönüp kapıyı yavaşca kapatıktan sonra mutfak dolablarına yöneldim. Eğilip en alt kataki çekmeceği açıp ilaçların içinden ağrı kesiciyi aramaya başladım. Ağrı kesici hariç her ilacı bulmuştum hata uyku habını bile, başka zaman arasam bulamazdım bunları şimdide ağrıkesiciyi bulamıyordum. Çok fazla ilaç vardı,hepside anneme aiti.

Pes edip hırsla çekmeceği kapatım. Kapıyı açıp çıktım, bu böyle olmayacaktı eczane'ye gitmem gerekiyor ama gece vakti açık eczacı pek olmuyordu. Bulmama zaman alırdı ve aramak falan istemiyordum. Belki geçer diye koltuğa oturup beklemeye başladım. Ağrım ne azalıyor ne artıyordu bozuk plak gibi aynı yerde takılıp kalıyordu. Televziyondan gelen ses ile gözlerimi aralayıp kafamı hafifce kaldırıp çalan şarkıya baktım. Bana huzur veren şarkılardan biriydi bu. Ağrımı unuttum şarkıya daldım, kendimi iyi hissetmemi sağlıyordu müzik dinlemek. Ağrım azalmıştı. Müzik benim için şıfa gibi birşeydi. Hem ruhum hem bedenim için iyi geliyordu.

Aklımın iki dakikada olsa boşalmasını sağlıyordu. İki dakikalık bir dinlenme oluyordu bu benim için bir ödül gibiydi.
Yada iki dakikalık cenneteymiş gibi oluyordum. Şarkının bitmesiyle oflayıp başa sarmak için kumandayı aramaya başladım. Bulamayınca oflayıp kalkmışken odama çıkıp hırkamı aldım. Hırkamı giyip bir miktar para ve telefonumu alıp aşağıya indim. Anahtarı alıp cebime atım. Televziyonun fişini çektim, kapıyı açıp çıktıktan sonra kitleyip yoluma devam ettim.

Telefonu cebimden çıkarıp açık eczanelere bakarken bir yandanda taksi arıyordum.
Sağdan gelen taksiciyi durdurup bindim.
"Nereye gideceksiniz hanımefendi" taksicinin konuşmasıyla kafamı telefondan kaldırıp baktım ona.
"Bu saate açık eczane varmıdır?" diye soru yöneltim.
"Benim bildiğim biryer var yakınlarda götüreyimi oraya" demesiyle hafif tebesüm edip "olur" dedim.

"Burası bacım" demesiyle
"Teşekkür ederim" diyip parayı uzatıp indim. Eczaneye girip bir eczacıyı bulup konuşmaya başladım. "Merhaba ben bir ağrıkesici alacaktım."
"Hemen vereyim"
Habı alıp iyi günler diyerek ordan ayrıldım. Yavaşaca ilerlerken gördüğüm market ile oraya saptım "Merhaba kolay gelsin ben bir şişe su alacaktım." dedim yaşlı adam hafif tebesüm ile "merhaba teşekkürler. Veriyim hemen" dedi.
Suyu alıp hemen ayrıldım. Habı poşetten çıkarıp açtom içinden bir tane alıp ağzıma atıp sudan bir yudum alıp ağzını kapatım.