yeni okulum

~1~

Pazartesi sabahı yine alarmınım yüksek sesiyle uyanmıştım, şubat ayındaydık  ve hava haliyle soğuktu sıcacık yatağımdan kalkamak istemiyordum ki o çığlık sesini duyana kadar kız kardeşim kader'in sesiydi bu.

Cırtlak  sesiyle yine "ablaaaaaaa" diye bağırıyordu.

Odama girdiğinde hemen uyuyomuş numarası yaptım. "Numara yapma kalktığını biliyorum, hadi geç kalacağız." Yorganı birden ayaklarımdan  tutup çekmesiyle üşümüştüm bile. Doğruldum  ve gözlerimi ovuşturdum. Kader saat daha çok erken acı bana.

"Babam bizimle konuşacakmış abla kalk hadii."

"Başımın belası."

"Ama tatlı belayım demi."

"Yooo suratsız bulmasın." Gülerek yanaklarını mıncırdım, kader bu harekete çok sinir olduğu için yapıyordum. Elimi çekti  ve giyinmem için odamdan çıktı. Pazartesi  sendromu yüzünden içimde bir yorgunluk ve kötü bir şeylerin olacağına dair bir his vardı. Tam üstümü değiştirecekken annemin kapıyı tıklatıp. "Okul formalarını giyme" demesiyle şaşırmıştım, benim de işime gelirdi çünkü okul pantalonumun rengi kahverengiydi ve bu rengi  hiç sevmiyorudum. Siyah bir kazak ve siyah bol pantalonumu giydim. Odamdan çıktığımda açık olan salon kapısından berki kızgın ve bir şey düşünürken  gördüm.

"Heyy şampiyon noldu sabah sabah?"

Berk cevap vermek yerine hafif sinirli ve boş bakışlarını  bana çevirdi o sırada babam elini omzuma koydu ve

"Okulunuzu değiştiriyoruz."

"Gerçekten mi?" Diye sordum gülümseyerek, okulumu  seviyordum ama öğretmenler dersi iyi anlatamıyordu tabii bir de pantalonu sevmiyordum.

"Kumsal seni döverim çocuk,ne seviniyon lan!"

"Ne zaman gidiyoruz?"

"Ben gitmek istemiyorum,okulumu seviyorum baba" diye karşı çıktı berk.

"Okulumuz yatılı."

Ne olamaz baba ben evimden uzakta arkadaşlarım olmadan yapamam, babam iç sesimi duyar gibi "orada çok arkadaşınız olacak" demişti.

Berk karşı çıkmaya devam ediyordu. Bu sefer bende karşı çıkmıştım.

"Baba yatılı olmaz."

"Güzel kızım olmaz diye bir şey yok."

"Baba arka-" ben lafımı bitirmeden berk araya girdi.

"Baba sınava hazırlanıyorum buradaki öğretmenlerin anlatma stiline alıştım başka bir okula gidersem alışmak zor olucak."

"Çalışan insan her yerde çalışır." Aslında babam doğru söylüyordu berk'in bahanesiydi ve şimdi bahanesi yoktu babam duvardaki saate baktı ve "on dakika sonra aşağıda olun."

Berkle bir anda göz göze geldik ama hızlıca odasına gitti  ve sesli olacak şekilde kapısını kapattı. Arkasından sadece bakakaldım,  sonra bende çantamı toplamak için odama çıktım.

~~~~~~~~~~~~~~~

Arabadaydık, her şey çok sessizdi ama neden sadece okul değiştiriyoruz ne var bunda?

"Lisenin adını söyleseydin  bari" dedim sessizliği bozarak.

"Arel koç koleji"

"Duymadım ama bir yerden hatırlıyorum sanki."

"Haberdendir dedi berk lafa atlayarak."

"Haber mi?"

"Bende tam bilmiyorum ama galiba iki lise varmış eski aşıklarmış,kavgalılarmış galiba."

"Çok klişe değil mi?"

"Hayır işte bunlar  ba-"

"Sabah sabah ne bu susun biraz!" Babam lafımı kesmişti, ama neden ki babama ne oluyordu, değişiyor bizden uzaklaşıyordu. Berk'in cümlesi yarım kalmıştı merak etmiştim telefonumu  çıkarıp berk'e yazdım.

Kumsal: Eee devamında ne oluyor?

Berk: Psikopat herif okulu  yakmaya kalkmış.

Kumsal: Bizim müdür kadın olan herhalde.

Berk: Kübra erkek ismi değildir umarım :)

Kafam karışmıştı, babamın bizi bi anda okuldan alması böyle garip davranması ne oluyor bu adama?

~~~~~~~~~~~~~

Araba durduğunda geldiğimizi fark etmiştim,kafamı kaldırdım ve babamı kafasını direksiyona koymuş şekilde gördüm. 

"Baba?"

"Uykum var" dedi gülümseyip  
"Eee inmiyormuyuz?"

"Kumsal sen çok meraklısın bu okula galiba" diye azarladı berk beni.

Berk'e cevap vermeden arabadan indim.

"Durun biraz sizinle biraz konuşmamız lazım."

"Sonunda" dedi berk.

"Bakın ilk önce size okulunuzdan bahsedeyim, yeni okulunuz çok iyi bu okul fakat arkadaş çevresi biraz bozukmuş yani siz kendinize dikkat edin yanlış insanlarla samimi olmayın, sizi her zaman koruyup kollayacak biri olmayacak."

Babam biraz düşündü ve devam etti.

"Sizi 3 4 ay sonra alacağım merak etmeyin, siz çocuk değilsiniz artık tek kalmayı öğrenmelisiniz."

"Buraya gelmemizin tek sebebi bu muydu?"  Diye sordu berk hafif bir sinirle.

"Kumsal kızım sen bu ikizin olucak züppeye sahip çık sana güveniyorum kızım."

Sadece başımı salladım.

Babam kapıyı açtığında bende açtım ve bir anda yüzüme çarpan rüzgarla irkilmiştim. Babam berkin gözünün içine bakıyordu sanki bir şeyler biliyorlar da söylemiyorlar gibi geldi.

"Hadi üşütmeyin gidin okulunuza."

"Baba." Vedalaşma aynı geldiğini anladığımda gözlerim dolmuştu, berk de derin bir nefes aldı ve yavaşça  gökyüzüne baktı.

"Her hafta sonu ziyarete geleceğim sizi."

 
Babam da bana sarılmış sonra berk'e  bakıp "gel buraya koca dana " demişti. 1-2 dakika sarıldıktan sonra okulun penceresinden birinin bize baktığını gördüm, daha doğrusu bir kaç kişinin, sarılmayı  bıraktım.

"Hadi geç kalacağız."

"Berk  teneffüste Kübra hanımın yanına gitmeyi  unutma."

"Tamam hadi görüşürüz."

Biz okula girene kadar babam bekledi biz okula girince babam da gitmişti.