Duru Benim sahip olmam gereken sevgiye hiçbir şekilde hak etmediğin halde sahip olduğun için senden nefret ediyorum! Sana olan sevgisinden gözü kimseyi görmeyen birini yok saydığın, âşık olduğum adamın canını yaktığın için senden nefret ediyorum! Şu ana kadar kimsenin sevgisine layık biri olmadığından sevdiğim adam için iyi biri olmaya, onun mutlu olması için her şeyi yapmaya çalışmama rağmen kılını dahi kıpırdatmayan sen, onun gözünde benden daha değerlisin, işte tam da bu yüzden senden nefret ediyorum!
İnsan hayatında gerçekten mutlu olduğu anların tadını çıkarmadan bir husumet ile karşı karşıya kaldığında yeise düşer.
Dolan gözlerime engel olamıyor, her ne kadar içinde bulunduğum durumdan kaynaklanan duygusallığımı belli etmemeye çalışsam dahi zorluk çekiyordum.
Koşar adımlarla buradan ayrılmak için harekete geçmiş, hiçbir açıklama yapmadan herkesi arkamda bırakmıştım.
Böyle olmasını istemediğim halde, istemediğim her şeyin başıma gelmiş olması sinirlerimi daha çok bozuyor, insanların canını yakmak istemesem de canlarının yanmasına sebebiyet veriyordum.
Kimseye umut vermemiş, her zaman araya mesafe koymuştum. Şimdi ise yapmış olduğum her şeye rağmen içinde bulunduğum umutsuz durumun tersine dönmesi için bir çaba gösteremiyor, yaşanılanlara ağlayarak karşılık veriyordum.
Yorulmuştum, iyi bir insan olmak için çabalamaktan. Ama yapmış olduğum her şeye karşın insanların canını yakmaktan.
Niçin sadece birkaç dakikalığına dahi olsa mutlu olamıyordum? Niçin her seferinde bir engelle karşılaşıyordum?
"Ecmel, ne oldu? İyi misin sen? Niçin birdenbire koşup uzaklaştın bizden?"
Arkamdan seslenen Altay'a ve onun yanında bulunan Hilal ile Burak'a açıklama yapmak istemediğimden akan göz yaşlarımı kolumun tersiyle silmiş konuyu değiştirmek adına girişimde bulunmuştum.
"Hiç, bir şey yok."
"Ecmel, ağlayarak uzaklaşıyor ve hiçbir şey olmadığını mı söylüyorsun? Birdenbire ne olduğunu gerçekten anlamıyorum. Sana kim mesaj attı ve o mesajda ne yazıyordu?"
"Hilal, konuşmak istemiyorum. Bir şey yok, hiçbir şey yok."
"Yeter artık Ecmel, yaşantını içinde saklayıp bizden gizlemenden bıktım. Biz senin arkadaşınız! Sana destek olmak için varız! Ama sen her seferinde bizden bir şeyler saklıyor, her şeyin üstesinden gelebileceğini düşünüyorsun. İzin ver, bir kez olsun yardım edelim."
"Edemezsiniz."
"En azından deneriz," diyerek araya girdi Burak.
Altay yanıma gelerek bana bakmayı sürdürüyor, birkaç kelam etmek istese de ağzını bıçak açmıyordu. Birkaç dakika süren sessizliğin ardından konuştu.
"Ecmel, gerçekten iyi gözükmüyorsun. Yapabileceğim veya yapabileceğimiz bir şey varsa söyle lütfen."
"Ne diyorduk? Yarın bende yemek yiyecektik öyle değil mi?"
Altay evimin nerede olduğunu bilmediğinden nerede yaşadığımı ona anlatmış her ihtimale karşı telefon numaramı vermiştim ki evi bulamadığı vakit beni arasın diye. Sonrasında ise Altay röportaj vermek amacıyla yanımızdan ayrılmış ve yarın geleceğini söyleyerek yanımızdan ayrılmıştı.
Hilal, Burak ve ben ise sessiz geçen bir araba yolculuğunun ardından evlerimize dağılmıştık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
@fenerbahce O çocuk büyüdü.. 🟡🔵
hilalkry Oy benim kuzuma bak sen ne kadar da tatlı, yerim ben bunu 🤍
@hilalkry Beni de yesene 🤪
@hilalkryt. Burak niyeti bozmuş Hilal kaç...
tunaylz Güzelsin her zamanki gibi..
@tunayln Bu küslüğe bir son verme zamanı gelmedi mi sence? Yarın akşam yemeğine davetlisiniz beyefendi. Konuşulacak şeyler var.
Sosyal medyadaki yaşantıları kendi yaşantıma benzetiyordum. Hiçbir zaman içinde bulunduğu kötü vaziyetletleri yansıtmayan, mutluymuş gibi davranan, her fotoğrafta gülen insan topluluğundan ibaret birçok yaşamdan oluşan fotoğrafların gezindiği bir yer, tıpkı benim ne yaşarsam yaşayayım mutluymuş gibi davranıyor oluşum gibi.
Yarın bir an önce halletmem gereken bir mesele var ve umarım bu sefer her şey planladığım gibi gider.
