Ikaw | R-16 |

5

A/N: again, not proofread so expect typos.
T/W: massive consumptions of cigarettes.

Third person's POV

Nang makalabas si Yanyan mula sa loob ay agad niyang kinapa ang bulsa at hinugot doon ang isang pack ng yosi.

Bumuntong hininga siya bago kumuha ng isang stick at saka iyon inilagay sa pagitan ng kaniyang mga labi. Nagdadalawang isip pa siya kung sisindihan niya ba iyon o hahayaan na lamang ito. Ngunit sa huli ay sinindihan pa rin ito ni Yanyan. I need this. Sabi niya sa isip bago maubos ang isang stick.

Yanyan doesn't have a plan na ubusin ang kalahating pack ng sigarilyo na nasa bulsa niya ngunit hindi niya namalayan na apat na ang nakukuha niya dito. At mukang wala siyang balak na tumigil sa apat lang dahil matapos maubos ang pang apat ay kumuha pa ulit siya ng isa pa at saka sinindihan ito.

Hindi naman makikita ni Zia at Vince kaya ayos lang. Yanyan thought bago hinithit at binuga ang usok na nagmula sa sigarilyo. Ngunit lingid sa kaalaman niya ay may isang tao ang ngating ngati na na lapitan siya at higitin na lamang ang sigarilyo sa kaniyang bibig ngunit napangungunahan ito ng takot. Takot na baka kritisismo lamang ang matanggap mula sa nakababata.

There's this one person na gustong gusto siyang lapitan simula noong una pa lamang ngunit naisip niya na marahil ay huli na siya dahil may ibang lalaking lumapit dito.

"Can we talk?" Yanyan got shocked on that voice and slowly turned around para harapin ang taong nag mamay ari ng boses na iyon.

He is beyond surprised to see him infront of him right now at this moment. Sa pagkagulat ay nabitawan pa niya ang hawak na sigarilyo.

"N-nash." He whispered.

"Long time no see." The guy told him as if it was nothing. Yanyan sighed and then left him there, standing alone.

He thinks that it is not the right time for them to talk. Ayaw niyang maapektuhan ng kamiserablehan niya sa buhay ang kasal ng kaniyang mga kaibigan kaya umiwas na lamang siya at nagtungo sa parking lot kung saan naroon ang kaniyang sasakyan.

Pagpasok niya sa loob ng kotse ay inis na hinampas niya ang manibela.

"Putangina. Ang kapal ng muka niya. Kainis." He shouted frustratedly.

He is beyond pissed right now because of what happened. It is just a few words but he can't help but get angry.

"Why does he need to approach me here and acted as if nothing happened?!" Inis na bulong niya sa sarili.

Ilang minutong nagstay doon si Yanyan upang pakalmahin ang sarili. At pagkatapos ay bumalik na din sa loob upang magpaalam sa mga kaibigan niya.

Agad namang pumayag ang mga ito dahil napansin nila ang lagay niya. Tinanong pa siya ng mga ito ngunit umiling na lamang siya at sinabing ayos lang kaya wag ng mag alala pa.

Yanyan also went to his family's table para sana magpaalam ngunit hindi niya inaasahan na naroon din pala ang pamilya ng kaniyang dating kaibigan, kasama ito.

Ng makita siya ng kaniyang kapatid ay agad siyang binigyan ng nag aalalang tingin.

"Kuya..." Mahinang bulong ng nakababata, sapat lamang para marinig ang kaniyang sarili ngunit hindi niya inaasahan na maririnig pala siya ng mga tao sa lamesa.

"Oh, Yanyan. Hijo." Bati sa kaniya ng ama ng dati niyang kaibigan, o kaibigan nga ba kung maituturing.

Yanyan just smiled at them at saka bumaling sa mga magulang.

"I'll go ahead na mom,dad, zi. I have an important hearing tomorrow kaya mauuna na po ako." Paalam nito sa kanila. Hindi niya na inantay na sumagot ang mga ito at saka dere deretsong umalis.