part_9

175 13 6
                                    

Time skip
မနက်ရောက်သွားသော်လည်း ညကအိပ်ပျော်သွားတဲ့နေရာလေးမာပဲအိပ်နေတုံးပေါ့
"သမီးလေး ဒီမာဘာလို့အိပ်နေတာလဲ"
"ဟင် မာမီ ပြန်ရောက်နေပီလား"
"အွန်း"
Jenရဲ့မာမီကjenေလးကျောင်းပိတ်ထဲက New Zealandမာ အလုပ်တေရှိလို့သွားလုပ်နေရတာပေါ့
Jenလေးကိုနှိုးပီးတော့အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာတယ်
ခဏကြာတော့ jenလဲအောက်ထပ်ကိုဆင်းလာခဲ့တယ်
"Jen"
"ဟုတ်"
"မာမီမေးစရာရှိတယ်"
"အော် မေးလေ"
"သမီးအဆင်ပြေရဲ့လား"
"အာ...ပြေပါတယ်"
"ညက ဘာဖစ်လာတာလဲ"
"အမ်....ဒီတိုင်းပါပဲ"
"အော်အာ့စိုဟုတ်ပါပီ"
"ဟုတ်"
"သမီးတောင်Universityတတ်ကတော့မာပဲ"
"ဟုတ်"
Jenရဲ့ မာမီက Jenလေးကိုသိပ်ချစ်ရှာပါတယ် ငယ်"ထဲကအဖေမရှိတာမို့ Jenရဲ့ မာမီက အဖေလိုကောအမေလိုကောနေပီး စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့တာပေါ့
Jenလေးက coffeeလေးတစ်ခွက်ယူကာ အခန်းထဲပြန်သွားခဲ့တယ်
Jenရဲ့မာမီက Jenလေးကိုတအားစိတ်ပူမိတယ် Jenလေးက မကြာခင်မာ chanel companyရဲ့အမွေဆက်ခံတဲ့သူဖစ်တဲ့အတွက် အချိန်တိုင်းလဲစိတ်ပူခဲ့တယ်
Jenက အခန်းထဲရောက်တော့ Rosieဆီကိုဖုန်းဆက်ခဲ့တယ်
"တီ တီ တီ"
"ဟဲလို Nini"
"အေး ရိုစီ ငါပြောစရာရှိလို့တွေ့နေကျဆိုင်ကိုလာခဲ့"
"အေး"ငါလာခဲ့မယ်"
Time skip
Jenကတော့အရင်ရောက်နေတာပေါ့
"Hi Nini"
"‌အေး ရိုစီ ထိုင်"
"ပြောစရာရှိတယ်ဆို"
"အေး"
"ပြောလေ"
Jenလဲသူ့စိတ်ထဲရှိရာပြောလိုက်တာပေါ့
"အဲ့တာ ဘာစွချိုးလဲငါ့တူနယ်ချင်းကိုများ"
"ဟဲ့ စိတ်လျှော့"
"နင်အသာနေစမ်းပါ အဲ့ဟာမကိုငါသွားသက်မယ်"
"ယားးးပတ်ချယ်ယောင်း ထားလိုက်တော့လို့"
"အဲ့ဟာမကိုဘာကိတ်စနဲ့ထားကမာလဲနင်ရူးနေတာလား"
"အေး ဟုတ်တယ် ငါရူးနေတာ နင်တော်လိုက်တော့ဟာ"
"အင်းပါ"
Rosieကဒေါသထွက်လွယ်သလိုစိတ်လဲကြီးတယ် Jenကလူ‌တ‌ေယာက်‌ေကြာင့်တစ်ခုခုဖစ်သွားရင် အဲ့ဒီလူကို သက်ချင်တဲ့စိတ်ရှိတတ်တာ ငယ်"ထဲကပေါ့
တ‌နေ့မာတော့ sooဆီကစာလဲမပို့တော့သလို
ဖုန်းလဲခေါ်လို့မရဖူးပေါ့
အဲနေ့ကလဲ မိုးရွာတဲ့ထဲ sooအိမ်ကိုလာခဲ့တယ်
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
"အန်တီ sooရှိလား"
"မရှိဖူး သမီးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့အပြင်ထွက်သွားတယ်"
"အော် ဟုတ်"
Jenလဲ ဆိုင်တစ်ဆိုင်မာ coffee၀င်သောက်နေလိုက်တယ်
သူ့ရဲ့ခေါင်းထဲကိုအတွေးပေါင်းသောင်းခြောက်ထောင်၀င်လာပီးစဉ်းစားမရဖစ်နေခဲ့တယ် လမ်းပျောက်နေတဲ့ခလေးမလေးတယောက်လိုပေါ့
coffeeဆိုင်ထဲကထွက်လာပီး
စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့‌ လျှောက်သွားခဲ့တယ်
သွားရင်း"နဲ့ sooကိုတွေ့လိုက်တာပေါ့
" မ "ဆိုပီးခေါ်မို့လုပ်နေပေမဲ့ မခေါ်ခဲ့ဖူး
သူ့ရဲ့စိတ်ထဲမာ ‌အချစ်မီးတွေလောင်နေခဲ့တာပေါ့
"မ'ကတအားပျော်နေပုံပဲ ငါကဘာမို့လို့သူ့အပျော်တွေဖျတ်စီးအောင်လုပ်ကမာလဲ ဟား" စိတ်ပျက်စရာကြီး"‌လို့တိုး"လေးညေးလိုက်တယ် နောက်တော့‌ခြေထောက်ကိုကြွေပြားတခုနဲ့ ဆောင့်ကာ ထွက်သွားတယ် အဲ့တာကို sooမြင်သွားတယ်
jenနောက်ကပြေးလိုက်သွားကာလက်ကိုဆွဲလိုက်တယ်
"ငယ် ခဏနေပါအုံး"
"အော် Kim jisoo ပါလား"
"ငယ် မ'ကိုဘလိုခေါ်လိုက်တာလဲ"
"ရှင်မှ ကျမကိုမချစ်တော့တဲ့ဟာ
အဲ့nicknameတွေနဲ့ အပိုတွေမလုပ်ချင်စမ်းပါနဲ့"
"ငယ် ဘလိုပြောလိုက်တာလဲ"
"အဲ့တာဆိုစောနက ရှင့်ရဲ့ ခါးကိုဖတ်ထားတဲ့သူကဘသူလဲဆိုတာသိခွင့်ရှိနိုင်မလား..?"
"သူက မ'အကိုပါ"
"အော် အွန်းဖာ"
"ငယ်က မ'ကိုမယုံတာလား"
"ဟင့်အင်း မယုံတာမဟုတ်ဖူးယုံကြည်မှုတေမရှိတော့တာ"
"မင်းမယုံ‌ရင်လဲဘာမှမဖစ်ဖူးသိလား"
"ရှင်ကိုက ယုံကြည်မှုနဲ့မထိုက်တန်တာ"ဆိုပီး sooမျက်နှာတည့်"ကိုလက်ညိုးနဲ့ထိုးပီးပြောလိုက်တယ် ပြောပီးတော့အဲ့နေရာကထွက်သွားတယ်
နောက်နေ့ sooက jenအိမ်ရှေ့ရောက်လာတယ်
jenကိုသူမှားသွားတဲ့အကြောင်းရှင်းပြတယ်
jenလဲ မယုံကြည်ပဲယုံကြည်မိလိုက်မိတယ်
သိပ်တော့အဆင်မပြေခဲ့ဖူးပေါ့
sooလဲ အတတ်နိုင်ဆုံး jenပျော်အောင်လုပ်ပေးခဲ့တာပဲ ဒါပေမဲ့ အရင်‌လိုတော့မဟုတ်ဖူးပေါ့
ခုနောက်ပိုင်း jenကစိတ်ဖိစီးမှုတအားများလာတယ်
နေ့တိုင်း" စိတ်ဆတ်ပီးအဆင်မပြေမှုများလာခဲ့တယ်
ကျောင်းပိတ်ရက်တေတဖြည်း"ကုန်ဆုံးလာတယ်
Universityတက်မို့ ၁လလောက်ပဲလိုတော့တယ်
jenကတော့ စိတ်မတည်ငြိမ်သေးဖူး
sooက jenကိုအဆင်ပြေအောင်အချစ်တွေပိုပေးပီး ချစ်ပြခဲ့တယ်
တခါတလေ စိတ်မရှည်ဖူးပေါ့
ဒီနေ့က စနေနေ့ June 12ရက်နေ့ပေါ့
သူတို့ချစ်ခြင်းတွေအဆုံးသက်မဲ့နေ့လို့လဲပြောလို့ရတယ်
မနက်စော"မာ jenကိုဖုန်းခေါ်ပီးတနေရာကိုတွေ့မို့ချိန်းလိုက်တဲ့ Soo
"မ"
"အွန်း"
"ငယ့်ကိုဘာလို့ခေါ်တာလဲ"
"လျှောက်သွားပီးစကား‌လေးပြောချင်လို့"
"အွန်း အိုကေလေ ဘယ်သွားမာလဲ"
"ဒီလမ်းတိုင်းပဲ လျှောက်သွားကြည့်တာပေါ့လေ"
"အာ...ဟုတ်"
"ငယ် သိလား"
"ဘာကိုလဲ မ"
"ငယ့်ကို မ'ချစ်တယ်"
"အွန်း သိတယ်"
"ငယ် ကကော မ'ကိုမချစ်ဖူးလား"
"အွန်း ချစ်ပါတယ်"
"ဘာလဲ စိတ်မပါဖူးလား"
"မဟုတ်ပါဖူး" jenလေးရဲ့ အသံလေးတေကတဖြည်း"အေးစက်နေခဲ့တယ်
"ဘာမဟုတ်တာလဲ ပြောပုံကအေးတိအေးစက်နဲ"
sooက စိတ်ကောက်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်
jenက ပြန်ချော့မယ်ထင်ပေမဲ့ပြန်မချော့ခဲ့
"ဒါနဲ့ မ'ကောင်လေးရသွားပီ"
"အော် အဲ့တော့"
"မသိဖူး"
"မသိလဲ နေပါ"
အဲ့နေ့ ညနေစောင်းလေးမာပဲ
jenဆီလူတယောက်ရောက်လာတယ်

(မင်မင် ခုတလော အသဲကွဲနေလို့
နေ့တိုင်း‌ေတာ့မ up ဖိဖူးနော်
ဒါနဲ့ ဖတ်ပေးကြလို့ကျေးဇူးပါနော်)

Don't Leave BaeWhere stories live. Discover now