Don't Leave Bae

part_8

jenခေါ်လာတဲ့နေရာကတော့sooမထင်ထားတဲ့နေရာတခုပေါ့
"ရောက်ပီ မ"
"ဒီနေရာက"
"မ'မှတ်မိမယ်ထင်ပါတယ်"လို့ပြောတယ်
အမှန်တော့အဲ့နေရာလေးက သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ပထမဆုံးလျှောက်လည်ခဲ့တဲ့နေရာလေးပေါ့
"ငယ် မှတ်မိသေးတယ်နော်"
"မေ့စရာလား မ'ရဲ့"
သူတို့တွေက ရေကန်ရဲ့ဘေးကခုံတန်းလျားမာထိုင်လိုက်တယ်
"ငယ်"
"အွန်း ဘာပြောမို့လဲ မ"
"ချစ်တယ်"
"အမ်းးပိုချစ်တယ် ဟီး"
"မ'ဘ၀မာငယ် တျောက်ထဲကိုပဲချစ်ခဲ့တာ"
"ဟုတ်လို့လား"
"မသိဖူးလေ"
"ဟာ မ' နော်"လို့နှုတ်ခမ်းလေးစူပီးပြောလိုက်တယ်
"ဟာကွာ မ'က မ'ရဲ့ ငယ်လေးဂိုချစ်လို့စတာပါဗျာ"လို့‌ပြန်ဖြေတော့ jen‌ေလးကပီတီတွေဖစ်ခဲ့တာပေါ့
အဲ့လိုနဲ့ တနေ့ကုန်ဆုံးသွားတယ်
နောက်နေ့ကျတော့လဲကြည်"နူး"ပဲပေါ့
အဲ့လို ကြည်နူးပီတီ‌တွေဖစ်ခဲ့တဲ့အချိန်တွေတော်"လေးကိုမြန်တာပေါ့
ရှေ့လျှောက်ဘာပဲလာ"အတူ"ရင်ဆိုင်မယ်စိုပီး နောက်တစ်ကြိမ်လက်တွဲလိုက်ကြတဲ့ကောင်မလေးနှစ်ယောက်
တစ်မိနစ်တိုင်းမာအချစ်တေတိုးလာကာ
ချစ်ခြင်းနှောင်ကြိုးတေကခိုင်မြဲနေဆဲပေါ့
ဒါပေမဲ့ ကံကြမာဆိုတဲ့အရာကြီးကတော့လက်ပိုက်မကြည့်နေခဲ့ဖူး
သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ကခိုင်မြဲနေပေမဲ့
တချိန်"မာ ခိုင်မြဲနေတဲ့အချစ်ကပြိုလဲသွားလိမ့်မယ်လို့သူတို့မထင်ခဲ့ဖူး
သူတို့တွဲလာတာ အခုဆို ၅လတောင်ပြည့်တော့မယ်
သူတို့ရဲ့အချစ်ကြိုးတေကိုတယောက်"လာ
ဖြက်သွားကြလိမ့်မယ် သူတို့မထင်ထားတဲ့အချိန်မာပေါ့
တဖြည်း"နဲ့အဲ့နေ့ကိုရောက်လာခဲ့တယ်
အဆိုးဝါးဆုံးနေ့လေးပေါ့
"မ ရေ"
"ဝေ"
"ဘာလုပ်နေလို့ဖုန်းထဲမာ rpမပြန်တာလဲ"
"Gameဆော့နေလို့ပါကွာ"
"ဘသူနဲ့ဆော့တာလဲ?"
"မောင်၀မ်းကွဲတေနဲ့ပါ ငယ်ရာ"
‌"အော် အွန်း"
တဖြည်း"နဲ့ sooရဲ့အချစ်တွေလျော့"လာတာကို jenက သတိထားမိလာတယ်
အရင်လိုလဲ အချိန်မပေးတော့ဖူးပေါ့
ညဘက်ရောက်တော့လဲ jenက စာတွေဆက်တိုက်ပို့နေပေမဲ့
soo ကတော့လိုင်းပေါ်မာရှိရက်နဲ့စာမပြန်ခဲ့‌ဖူး
jenကလဲ အဲ့လိုမျိုးဆို ဘာတွေဖစ်နေတာလဲဆိုပီး ခဏ"စိတ်ပူတတ်တယ်
1နာရီလောက်ကြာသွားသော်လည်း seenတောင်မပြပါ
jenလဲ အေးရတဲ့ထဲကမှ sooအိမ်ကိုလမ်းလျှောက်သွားတယ်
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
"သမီးလေးjenပါလား sooနဲ့တွေ့မို့လာတာလား"
"အာ ဟုတ် အန်တီ"
"ခဏနော် သွားခေါ်ပေးမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
ခဏအကြာ sooဆင်းလာတယ်
အဲ့နားတဝိုက်ကကော်ဖီဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်ထဲမာ၀င်ပီးစကားပြောကြတာပေါ့
"မ"
"အင်း"
"စာတွေဆက်တိုက်ပို့ထားတာကို ကြည့်တောင်မကြည့်တာဘာသဘောလဲဘသူနဲ့ပြောနေလို့လဲ"
"မ ဘေးအိမ်က ခလေးကိုစာသွားသင်ပေးနေလို့ပါ"
"အော်ဟုတ်ပါပီ"
"မိဘတွေစားဖို့သောက်ဖို့အတွက်အလုပ်လုပ်ပေးနေကတာ အကောင်တွေနဲ့ကြူနေတာမဟုတ်ဖူးနားလည်"ဆိုပီးလေသံမာမာနဲ့ပြောလိုက်တော့ jenလေးလဲမျက်နှာမကောင်းဖစ်သွားတယ် ဘာမှပြန်မပြောပဲ"အွန်း"ဆိုတဲ့တလုံးထဲပြောကာခပ်တည်"လေးပဲထွက်သွားပီး‌အိမ်ပြန်သွားတယ်
အိမ်ရောက်တော့လဲမျက်နှာကမကောင်းအခန်းထဲသွားအောင်းကာငိုချလိုက်တယ်
"ဘာလို့ ဘာလို့လဲ ငါ့ကိုမချစ်တော့ဖူးလား ငါကသူ့အတွက်အဲ့လောက်အရေးမပါတော့ဖူးလား ယားးးးးစိတ်ရှုပ်စရာရီးးး"ဆိုကာအော်ပီးပြောကာငိုချလိုက်တယ် jenလဲ မခံစားနိုင်တော့ဖူးပေါ့(အဲ့ခံစားချက်ကြီးကမျိုသိပ်ထားရင်ပိုနာကျင်ရတယ်)
အခန်းရဲ့ထောင့်လေးတစ်နေရာမာငိုရင်းအိပ်ပျော်သွားတဲ့ ကောင်မလေး

(ဖတ်ကတာအဆင်ပြေလားတော့မသိပေမဲ့
မီ ကတော့ရေး‌နေတုံးငိုချလိုက်ချင်တယ်)