Never Again

chap. 14

tae pov :

මට උදේ නැගිට්ටුනේ මගේ phone එක ring වෙන සද්දෙට , ඇස් ඇරගන්න පුළුවන් උනත් ඇග හොලවගන්නනම් මට ශක්තියක් තිබ්බේ නෑ . මම උදේ නැගිටිනකොට කූක් ඇදෙ හිටියේ නෑ එයා කෝ කියල බලන්න ඕනේ උනත් ඇග හරවගන්නවත් මට පුළුවන් කමක් තිබ්බේ නෑ  . ඒ අතරේ දෙපාරක්ම rings ගිහින් නැවතුන phone එක අයෙමත් ring වෙන්න ගත්තා , යටිකයේ දැනුන ලොකු වේදනාවත් එක්ක ඇද දිගේ බඩගාගෙන phone එක ලගට ගියපු මම මෙච්චර වෙලා rings ගියපු phone එකට answer කරා 

" ඊයේ පාන්දර වෙනකන් ඉදල වගේ , කොහොමද කියල බලන්න ගත්තේ " ඒ කතා කරේ ජිමී

ජිමී ගේ කටහඩ ඇහුනාම මට ලොකු දුකක් ආව , කෑ ගහල අඩල මගේ දුක ජිමී ට කියන්න ඕනේ උනත් මම ඒ වෙනුවට අමාරුවෙන් හිනා වෙලා කතාකරපු එක විතරයි කරේ

"නින්ද ගියා ජිමී , ඔයාගේ එකට නැගිට්ටුනේ "

"ආ....... කොල්ල එහෙනම් රෑ වෙනකන් ඉදල වගේ , මොකද උනේ ? විස්තර කියනවකො "

"මහන්සි නිසා නිදාගත්තා බල්ලෝ , මට තව නිදිමතයි මම wash එකක් දාගෙනම call එකක් දෙන්නම් " 

" හරි හරි අගේ කරන්න දෙයක් නෑනේ , උබට අමාරු නෑනේ ?"

මට ගොඩක් අමාරුයි ජිමී , මේක මට අලුත් මට මේක දරාගන්න බෑ මට මෙහෙම කියන්න ඕනේ උනත් මට එහෙම දැන් අපේ පෞද්ගලික දේවල් හොදම යාලුවට උනත් කියන්න බෑ , එකෙන් මගේ කූක් ට නරක නමක් එන එක විතරයි වෙන්නේ  .

" නෑ බල්ලෝ කලින්ටත් වඩා හොදින් මම තොට wash එකක් දාල ඇවිත් call එකක් ගන්නම් "

කියමින් මම ඉක්මනට call එක cut කරේ තවත් කතා කරන්න මට ශක්තියක් නැති නිසා , මට මේ උන කිසි දෙයක් වත් ඉස්සරහට වෙන කිසි දෙයක්වත් කාටවත් කියන්න බෑ , හැමෝම මගේ කූක් දිහා අමුතු විදිහට බලනවා මට බලන්න බෑ , මේ දේවල් මගේ හිතේ තියාගෙනම දරා ගන්නව ඇරෙන්න මට වෙන කරන්න දෙයක් නෑ 
ජිමී ගේ call එක cut කරපු මම අයෙමත් ඇදෙ හාන්සි උනේ මට තාම wash එකක් ගන්න යන්න නගිටගන්නවත් පන නැති නිසා . 
ඇදෙ හාන්සි උන මට අපි හොදට ගතකරපු අහ් මට අමතක උනා අපි හොදට ගතකරනවා කියල හිතන් මම රැවටුන කාලේ ඉදන් ඊය වෙනකන් හැමදේම මතක් වෙන්න ගත්තේ මගේ ඇස් දිගේ මටත් නොදැනීම කදුළු ගලායද්දී .