" ខ-ខ-ខ " រាងក្រាស់ថាបែរមុខចេញ តែបែរទៅចំជញ្ជាំងបុកក្បាលសន្លប់បាត់ទៅ ។
" ហុីយ! ប្រុសឆ្កួត! ខ្ទិចខ្ទីអស់ហើយអស់ហើយលោកអើយ! " ជីមីនគិតតែស្រែកមិនព្រមជួយលើករាងក្រាស់អីតិច ។
_____ប៉ុន្មានម៉ោងក្រោយមក_____
" អ-អូយ......ក្បាលខ្ញុំ....ឈឺណាស់ " រាងក្រាស់យកដៃទៅទុបក្បាលខ្លួន ហើយក្បាលគេវិលដូចកង់ឡានចឹង។
" មិចហើយកូនឈឺត្រង់ណាទៀតទេ? "លោកស្រីរហ័សសួរកូនប្រុសខ្លួន ។
" ម៉ាក់ខ្ញុំកើតអី? " រាងក្រាស់ឆ្លើយដោយសម្លេងងលៗ ។
" គឺឯងដើរបុកជញ្ជាំងរួចក៏សន្លប់បាត់ " លោកស្រីមីនប្រាប់កូនដោយខំប្រឹងញញឹមមិនចង់ចេញ ។
______មុននេះបន្ទិច_______
" ហុីយៗ! ប្រុសឆ្កួត! អាយៗខ្ទិចខ្ទីអស់ហើយ អស់ហើយលោកអើយ! " ជីមីន
" ក្មួយមីនកើតអីហា " លោកស្រីរត់មកជាមួយនិងម៉ែដោះយ៉ាងលឿនពេលឮជីមីនស្រែក ។
" មានរឿងអីនា- " ម៉ែដោះគាំងពាក់ណ្ដារប្រយោគតែម្ដង ។
" ម៉ាក់អ៊ំុអើយខ្ទិចអស់ហើយ ហុឹក! ហឺក! " រាងតូចជីមីនក៏រត់មកអោបលោកស្រី ។
" អ្នកស្រី! អ្នកប្រុសតូចសម្លប់បាត់ហើយ " ម៉ែដោះដើរទៅមើលអ្នកជាអ្នកប្រុសតូចដែលកំពុងដេកលើឥដ្ឋ ។
" ប្រហែលភ័យពេកសន្លប់បាត់ ឬក៏...អរពេក...ហ៊ុយ! ក្មួយមីនខ្ទិចខ្ទីអស់ហើយកន្លែងណាប្រាប់មីងទៅមើល " លោកស្រីមីនសួរខ្លួនឯងតែក៏នឹកដល់នាងល្អិតក៏បែមកសួរគេវិញ ហើយរកមើលពេញខ្លួនគេចង់ដឹងខ្ទិចត្រង់ណាខ្លះ ។
ផាំង! សំឡេងរន្ទះបាញ់បានបន្លឺចេញមកម្ដងទៀត រួមនិងភ្លៀងផងដែរ ។
" អួយ! ល្បល់យ៌! " លោកស្រីមីនភ្ញាក់ព្រើតពេលឮសម្លេងរន្ទះ ។
" អ្នកមីង! បងយុនឃើញខ្លួនខ្ញុំខ្ទិចខ្ទីហើយ ហ៊ឹក! " នាងតូចអង្រួនដៃលោកស្រីមីនទាំងមិនសុខចិត្តនិងមុខស្អុយទៀតផង ។
" ម៉ែដោះទៅទេរហៅពេទ្យមក " លោកស្រីមីន
" ចាស! " ម៉ែដោះ
_____បច្ចុប្បន្ន_____
YOU ARE READING
☁⚡ស្នេហារន្ទះបាញ់⚡☁
Romanceឪ្យតែថាពួកគេឈ្លោះគ្នាម្ដងៗគឺដឹងតែភ្លៀងបាក់មេឃបាក់ដី ហើយមានរន្ទះបាញ់យ៉ាងខ្លាំង ( ចង់និយាយថា ខ្ញុំសុំសរសើរខ្លួនឯហដែលពូកែរកចំណងជើងរឿងតែម្ដង 🤣 )
