His Bride

6| Night Visit

This is kind of a slow burn story—well, in my opinion. I hope this doesn't bore you. Don't worry, malapit na rin naman sa exciting part 😉

          

CHAPTER SIX

 
"What did you do to him?"

Mabilis akong sumulyap sa kaibigan ni Dashiel na hindi ko pa rin alam ang pangalan. Nakamaang pa rin ito habang hindi makapaniwalang nakatitig sa alaga niyang kumakain ng chocolate. At mas lalong hindi siya makapaniwala na nahahaplos ko ang ulo niya.

"Don't worry, it's a bar of special white chocolate that has no theobromine. One small bar won't harm him."

Tumingin siya sa akin na puno ng pagdududa. "Did you put sedatives on that to tame him? How could you touch him? The last one who tries to is cremated for his missing arms and leg."

Binalewala ko ang mga balahibong nagsitindigan sa huling sinabi niya. He's probably exaggerating things.

"Wala 'yung sedatives. It's just a simple technique I discovered during my camping in elementary. Meron akong nakasalubong na lone monkey sa gubat, sinugod niya ako dahil akala niya sasaktan ko siya. Tapos natumba ako sa sahig, nahulog ang chocolate na katulad niyan sa bulsa ko—bigay 'yun sa akin ni Uncle Pitt since I don't eat dark chocolates—Nakuha ito ng atensyon ng unggoy at imbes na saktan ako, kinain niya ang chocolates ko. I also offered him a banana but he ignores it and asked for more chocolates."

Binigyan ko siya ng malaking ngiti.  "Na-realize ko na hindi lahat ng unggoy ay pipiliin ang saging, hindi lahat ng leon pipiliin ang karne. Sometimes, sweetness is the key to every beast's heart."

The lion whimpers, snatching my attention. Sinilip ko siya ng maigi sa kulungan niya at napansin na hindi ito komportable sa paglalakad. Pumunta siya sa gilid, naupo habang panay ang mahihina niyang halinghing.

"He's been like that after his hunt in the forest a week ago," pagpapaliwanag ng amo niya matapos mapansin ang tingin ko.

"What else?" tanong ko habang inuusisa ang bawat galaw ng leon.

"He lost appetite, his meat was rotting in the basement. Lucky assholes..." bulong niya sa huli kaya hindi ko na narinig.

"Wala ba siyang Vet?"

"Useless." Mula sa gilid ng mata ay nakita ko itong sumandal sa gilid ng kulungan at nakahalukipkip akong pinagmasdan mula sa likod ng buhok niyang bahagyang tumatakip sa mga mata niya.

I felt a sudden uneasiness and my stomach was being crazy. Dahil siguro sa ininom kong tsaa.

Tumikhim ako bago nagsalita, "Ano pa?"

"He snarls to me," masungit na sagot niya. "He doesn't want me around him."

Tumango ako.

"He's moody—"

"Hindi ko mahanap ang friend ko—whoa! Nandito ka pala, my friend!"

My head whipped and saw Dashiel approaching. Malaki kaagad ang ngisi niya pero hindi sa akin nakatingin kundi sa kaibigan niya na kaagad sumimangot.

Ang ngisi ni Dashiel ay mas lumapad pa nang tumingin sa akin. "So, you've met each other," makahulugan ang tono niya.

Napansin ko ang matatalim na tingin ng kaibigan niya sakanya, parang may pagbabanta pero baka guni-guni ko lang.

"And you've met Simba—"

"Kojo," sabay naming bulalas ng kaibigan niya kaya nagkatinginan kami.