De nachtmerrie

Hoofdstuk 1

Het was donker om Jeroen heen, hij taste om zich heen. Waar was hij? Hoe kwam hij hier? In de verte hoorde hij stemmen. 'Jeroentje'sprak de stem. Jeroen herkende die koude stem, hij kreeg meteen rillingen over zijn hele lichaam. 'Jeroentje'zei de stem opnieuw. 'Nee, Zeno je bent hier niet. Je was weg!' Hij haalde zijn handen door zijn haar. Dit kon niet waar zijn, dacht hij. Hij zou nooit meer last hebben van Zeno, Zeno zou hem nooit meer lastig vallen. Hij hapte naar adem, hij moest nu wegrennen. Maar hij kon niet, hij had het gevoel dat hij vast zat. 'Ik wil de graal Jeroen!'de stem kwam steeds dichterbij. 'Geef mij de graal'. Een hand greep Jeroen vast.

'Nee Zeno'Jeroen werd met een schrik wakker. Hij keek om zich heen, hij herkende de omgeving dit was zijn oude huis. Het huis waar hij als tiener woonde, het huis Anubis. Hij herkende ook de kamer de kamer waar hij samen met Appie sliep. Hij zag Appie in het bed tegenover zich. Hij zat rechtop in zijn bed en was een boek aan het lezen hij keek naar Jeroen. 'Weer een nachtmerrie?'vroeg hij. 'Ja'zei Jeroen snel, hij wou hier niet verder op in. Jeroen was wel verbaast om het feit dat Appie een boek las. Dat was helemaal niet iets voor hem. Het zou wel weer een horrorboek zijn, dacht Jeroen. Hij kneep zijn ogen "De horrorverhalen van Felix"stond op het boek geschreven. 'Wie is Felix?'vroeg Jeroen. 'De schrijver van dit boek'zei Appie trots 'ik hou zoveel van dit boek, het is alsof de schrijver en ik 1 persoon zijn'. Jeroen stond op en liep hoofdschuddend weg. Appie had vaak van dit soort maffe dingen. Hij liep naar de keuken om een colaatje te pakken. Hij wou immers niet weer in slaap vallen. 

Jeroen liep naar de keuken. Hij keek verbaast om zich heen alles was leeg, alsof iedereen verhuist was. Nergens meer borden, pannen of iets was enig zins op etenswaren leek. Hij liep naar de koelkast op een blikje cola te pakken. Er was letterlijk 1 blikje in de hele koelkast alsof het speciaal voor hem was klaargezet. Hij pakte het blikje uit de koelkast. 'Ik heb van Sarah gedroomd'zei Nienke die ineens achter Jeroen stond. 'Waarom moet mij dat boeien'zei Jeroen chagrijnig. 'Luister Jeroen, je bent in gevaar'. Jeroen luisterde niet, hij nam een slok van de cola ineens werd alles zwart om hem heen.