De nachtmerrie

Hoofdstuk 2

'Jeroentje' hoorde Jeroen nou weer dezelfde stem. 'Ik wil de graal Jeroen'. Jeroen schudde zijn hoofd hij had weer precies dezelfde nachtmerrie. 'Ik wil hieruit!'schreeuwde hij. Het was stil om hen heen. Jeroen deed zijn ogen open.

Hij zat weer in het bed van zijn oude kamer. Hij keek naar het bed tegenover zich er zat nu een andere jongen in die weer hetzelfde boek aan het lezen was als die Appie aan het lezen was. Het was een witte jongen met een bril Jeroen herkende de jongen niet. 'Weer een nachtmerrie?'vroeg de jongen. Dat was Appie's tekst dacht Jeroen deze jongen was niet Appie. Dit moet een nachtmerrie zijn. Hij stond op en zonder een woord tegen de jongen te zeggen liep hij naar de keuken. Eenmaal in de keuken bedacht hij zich. Eerst had hij precies hetzelfde ondernomen en toen liep het niet goed af misschien moest hij nu iets anders doen. Hij zag dat Nienke op hem af kwam lopen. 'Ik heb over Sarah gedroomd'zei Nienke. Jeroen had geen zin om te praten. Wat kon hem die Sarah nou boeien. Hij liep weg. 'Jeroen luister!'schreeuwde Nienke. Jeroen liep door, ineens bleef hij staan hij voelde alsof zijn benen van lood waren en zijn ogen voelde zwaar. 'Jeroen je moet naar me luisteren'zei Nienke smekend. Jeroen had geen puf om zich om te draaien het werd weer zwart om hem heen.