My Naughty Son's Daddy[Complete]

Part 15 💘

Zawgyi....

မိုေနးလည္း အစြမ္းကုန္ျပင္ဆင္ၿပီးေတာ့ အသီး
ပန္းကန္နဲ႔ဝိုင္ပုလင္းကိုသယ္လို႔ ဦးဇြဲအခန္းဆီ
လာလိုက္တယ္။ တံခါးေခါက္လိုက္ေတာ့ ဦးက
ထြက္လာတယ္။
ခါတိုင္း gel နဲ႔သိမ္းထားတဲ့ဆံပင္ေတြက အခုေတာ့
ခပ္အုပ္အုပ္။ မိုေနးကိုျမင္ေတာ့

"ေဘဘီ ဘာလို႔လဲ...."

"ေဘဘီတို႔ ဒီည အခ်ိန္ေကာင္းေလး ကုန္ဆံုး
ရေအာင္ေလ..."

မိုေနးလည္း ပါလာတဲ့ဗန္းကိုေျမႇာက္ၿပီး
ေျပာလိုက္တယ္။

"Sorry ေဘဘီ..ကိုယ္ဒီေန႔ေခါင္းေတာ္ေတာ္
ေနာက္ၿပီး ေနရတာ အဆင္မေျပလို႔ ေစာေစာ
အိပ္မလို႔.."

မိုေနးကို အထဲပင္မေခၚ အခန္းဝမွာတင္ျငင္းေနတဲ့ ဦးကို ဘာမွမေျပာေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ ရင္ခံသြားရတယ္။ ဒါေပမယ့္အခု ေစမိုရ္ကမရွိေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ထင္းေခြမၾကံဳေရခပ္ၾကံဳမွာပဲေလ။
မိုေနးလည္း မူပိုင္အျပံဳးနဲ႔

"ရပါတယ္ ဦးရဲ႕...နားလိုက္ေနာ္..ေဆးလည္း
ေသာက္ဦး...ကၽြန္ေတာ္ ဆန္ျပဳတ္မွာေပးမယ္..."

"ရတယ္ ေဘဘီ ေမသူမွာေပးလိမ့္မယ္....ေဘဘီ့ကိုဘာလို႔ခိုင္းရမွာလဲ..သြားနားေတာ့ေနာ္.."

မိုေနးရဲ႕နဖူးကို ႏူးႏူးညံ့ညံ့နမ္းလိုက္ၿပီး
ျငင္ျငင္သာသာေျပာသံေတြၾကား မိုေနးလည္း
ၾကာၾကာ စိတ္မခုႏိုင္ေတာ့။

ဇြဲလည္း မိုေနးထြက္သြားေတာ့မွ တံခါးပိတ္ၿပီး
အိပ္ယာေပၚထိုင္ေနရင္း ျပတင္းေပါက္ဖက္ကို
ၾကည့္ေနတယ္။ ေမသူ႔ဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ၿပီးေတာ့

"အင္း...အဲဒီလူေနာက္ကို ေနာက္ေယာင္ခံလိုက္ေပး.."

ေမသူလည္း ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ laptop screen ေပၚေပၚေနတဲ့ ေစမိုရ္ရဲ႕mask အုပ္ထားတဲ့ ပံုကို
ၾကည့္ေနတယ္။

💘💘💘💘💘💘💘💘💘

မနက္ေစာေစာ ေယာဂက်င့္ေနတုန္း Sam ဆီက
ဖုန္းလာတာနဲ႔

"ဟဲလို Sam..."

"အခုတေလာ ကိုယ္တို႔သတင္းေတြကပြထေနေတာ့
ေစမိုရ္သြားတာလာတာ ဂရုစိုက္ပါ...ေဆးခန္း
မသြားလည္း Mask တပ္ဦးေနာ္...ေအာ္ အေဆာင္
လက္ပတ္ႀကိဳးကိုလည္း ခဏခၽြတ္ထားလိုက္ေနာ္...
ေတာ္ၾကာမွတ္မိသြားၿပီး ေနာက္ကလိုက္ေနၾကမွာစိုးလို႔..."