(#1)Adopted by Zayn Malik

25

Louis POV

Mijn ogen kunnen elk moment dichtvallen. Ik heb de hele week weinig geslapen. Mijn mobiel gaat. Dewi♥ staat er. Ik loop wat verder weg van de rest en neem op.

"Met Lo-"

"Hoe gaat het met Lisa??"

"Het..." ik zucht haperig. "Ze was wakker."

"Was??"

"Ze is waarschijnlijk terug gevallen..."

"Omygawd... Mag ik... Mag ik langs komen?" vraagt ze twijvelend.

"Is goed." zeg ik. "Ik kan wel wat afleiding gebruiken." Ze giecheld schattig.
"Ik stap meteen in de auto, tot straks!"

"Tot straks schatj-" er word opgehangen. Ik grinnik. Ze is zo bezorgd. Ze is zo schattig... Er komt weer een dokter langs. Iedereen springt op en rent ernaartoe alsof hun leven er van af hangt. Niet dat ik er wat tegen heb, ik doe hetzelfde. "Is er al..." "Nee." worden we afgekapt en we gaan Zuchtend weet zitten. "Lisa..." zucht ik. "Lisa, alsjeblieft, als je me hoort..." en ik zucht nog eens diep. "Hou vol..."
Zayn POV

Er komt een zuster aangelopen. Perrie ligt te slapen. Hetzelfde geld voor de anderen. Ik sta op en loop naar haar toe. "Heb je al nieuws over- Shaporha?" vraag ik verbaasd. Ze kijkt op van haar blaadjes. "Zayn?" vraagt ze twijvelend. "Ja! Hoe gaat het?" ze zucht. "Het gaat goed. Maar... Ik... Mijn moeder kan elk moment overlijden..." ik hap naar adem. Haar moeder was altijd een schat. Ik ben er nog steeds kapot van dat Shaporha het heeft uitgemaakt, want ja. We waren vriendje vriendinnetje. We hebben zelfs 2 jaar gehad. Maar ze had het uitgemaakt omdat ze iemand anders leuk vond. Hij heette Matthew. Ik geef haar een knuffel. "Sterkte!" steun ik haar. Ze knikt. "Maar wat doe jij hier??" vraagt ze nieuwschierig. "Mijn dochter ligt hier..." zeg ik langzaam. "Joun dochter?? Op de Intansive care?" ik knik. "Sinds wanneer?" vraagt ze bezorgd. "Bijna 2 jaar geleden..." zeg ik haperend. Haar ogen schieten open. "Lisa." zegt ze. "Je bedoelt Lisa, niet?" ik knik. "Heb je informatie over haar?" vraag ik nieuwschierig. Ze knikt twijvelend. "Maar ik weet niet of ik het mag vertellen..." zegt ze. "Alsjeblieft?" vraag ik smekend. Ze rolt met haar ogen. "Goed dan." begint ze. "Maar niet schrikken." mijn hart begint sneller te kloppen maar ik knik toch. "Ze gaat het waarschijnlijk... Niet redden..." zegt ze twijvelend. Ik hap naar adem. "Dit kan niet." fluister ik. "Nee..."
Klein stukje maar ik had vandaag al geüpdatet en samen is het een groot stukje :) SHAPORHA JE BENT IN HET VERHAAL YEASSS