Langzaam open ik mijn ogen. Ik Knipper een paar keer om te wennen aan het licht. Er zit iemand aan mijn bed. Hij kijkt naar zijn handen die hij in elkaar heeft gevouwen. Zwart haar. Tattoos. "Hallo?" vraag ik met een schorre stem. Het lijkt wel schuurpapier. Hij kijkt met een ruk op. Zijn ogen gaan naar verdrietig naar gelukkig. Hij heeft tranen in zijn ogen van geluk. Of van verdriet..? "Lisa...!" roept hij en hij geeft me een knuffel. De tranen stromen over zijn wangen. "Weet je nog wie ik ben?" vraagt hij. Ik denk diep na, maar kan het niet plaatsen. "Nee..." zeg ik. "Het spijt me zo...." vervolg ik. Hij kijkt teleurgesteld. Dan schiet me wat te binnen. "Zayn." zeg ik. Hij kijkt me gelukkig aan. "Je heet Zayn Malik, je zit in een band en gaat trouwen met Perrie Edwards!" roep ik blij. Alles komt terug. Alle blije dingen. Maar ook alle andere dingen... De dingen die niet zo heel blij zijn... "Hij weet waar ik ben...." mompel ik. Zayn is te blij, hij hoort niks. Hij is een feestje aan het bouwen. Iedereen komt binnen. Perrie, Niall, Harry, Liam, Louis, Ashton, Michael, Calum en Luke. Ze komen allemaal aan mijn bed staan. Ze geven me allemaal een knuffel. "Lisa." zeggen ze allen tegelijk met tranen in hun ogen. Ik knik. Ik knik terwijl ik aan iets heel anders denk.
"Hendrik..." mompel ik.
JE LEEST
(#1)Adopted by Zayn Malik
Fiksi Penggemar18 jaar... Bijna!! Ik raak hier zo frustrerend van! "Nee je moet 18 zijn, dan mag je op jezelf wonen. Want anders zijn de *bla bla bla*" Dan heb ik zin om te schreeuwen: "Gozer! Nog maar 1 jaar!' oftewel... ik moet nog 1 jaar in een weeshuis rondlop...
